ผ่านมา 3 ปี ตัวละคอน มากมาย ได้โผล่ให้เราได้รับทราบกัน ว่าใครเป็นใคร อย่างไร และทำมัย ...
การปกครองด้วย ชนกลุ่มน้อย... (พวก วรรณะ "จัญไร" )
อันประำกอบไปด้วย
- อำมาตย์
- กลุ่มทุนไดโนเสาร์
- กลุ่มทุนสี เทา / ดำ
- กลุ่ม พ่อค้า/แม่ค้า อยากมีสี มี อินฟร๊วน
- กากเดนศักดินาฯ หลงยุค
- ข้าราชการ ในระบบ รับ/ส่ง ส่วย
- นักวิชาเกิน... เล็งผลเลิศ หวัง ตำแหน่ง รศ ศจ ... เป็นรางวัล
- ยังเปรต
- พวก นักไต่สังคม ชั้่นเลว..
ฯลฯ
โดย มี ปืน / กม. / ตราชู / สื่อ .... เป็นอาวุธ
การสร้างชนกลุ่มน้อย กระจุกหนึ่ง มาเป็น ผู้ชี้ ผิด / ชี้ถูกสังคม ... มาปกครองประเทศ อย่างเบ็ดเสร็จ...
นี้มัน เวียดนามใต้ โมเดล ชัด ๆๆ
สุดท้ายแล้ว ก็จะสิ้นชาติ...
------------------------------
เวียดนามใต้... ในยุคนั้น....
ชาวคริสฯ 12% ปกครองชาวพุทธ 80% กว่า ของประเทศ
รัฐบาล ชาวคริสฯ ทำทุกอย่าง เีพียงเพื่อ เอาใจ เจ้านายฯ
เป็นเด็กดีของ เ้จ้านายฯ
การกลั่นแกล้ง แล้วใช้ กม. 2 มาตราฐาน มาบังคับใช้
การตัดสิน อรรถคดี ที่ตีความตั้งใจจะให้ผิดให้ได้
การกล่าวเท็จ... แล้วยัดข้อหา เรื่อยเปื่อย
เป็น วัฒนธรรม พวก คูลคั๊กแคน มีลักษณะ พฤติกรรมแบบเดียวกัน
จะพูดกดหัว ทำเป็น ชนชั้นที่ เหนือกว่า...
เพื่อการสร้างความชอบทำ ในการกระทำตามอำเภอใจ
จนถึงใช้กำลังเข้าเข่นฆ่าคนที่เห็นต่าง.....
มันจะต่างอะไร กับ คนสีแดง ที่มีอยู่ 80 กับ คนเสื้อขี้ ที่มีแค่ ไม่ถึง 10%
แต่ทำอะไร ก็จะมีบุคคลระดับสูงคอยให้ท้าย ว่าดี ว่าประเสริฐ
มันต่างกันตรงไหน... เหมือนกัน ไม่แตกต่าง...
สุดท้าย ก็คงอาจจะถึงกับ สิ้นชาติ ... ก็ได้ใครจะไปรู้
--------------------------
ลองอ่าน บางส่วน ที่มีคนเค้าเขียนเอาไว้นะครับ แล้วลองเปรียบเทียบกันดู.........
พระพุทธศาสนาในเวียดนาม ฤาประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย
ชาวพุทธสละชีพเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา..........
---------------------------
ดัง ที่ได้กล่าวไปแล้วว่าเมืองเว้ เป็นที่ประทับของสมเด็จพระสังฆราชประมุขสงฆ์ในพุทธศาสนา เมืองเว้นี้อยู่ห่างจากไซ่ง่อนไปทางเหนือ ๔๐๐ ไมล์
ในวันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๖ เป็นเวลาที่ โง เดียม ถึก สังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิคเวียตนาม ซึ่งเดินทางไปประชุมสังคายนาวาติกัน ๒ (VATICAN COUNCIL ๒) ณ กรุงวาติกัน ประเทศ อิตาลี ได้แถลงต่อที่ประชุมวาติกันว่า "ประเทศเวียตนามเป็นประชากรของพระเจ้า ประชาชนเวียตนามล้วนนับถือในพระเจ้าและซื่อสัตย์ต่อสันตะปาปา" พร้อมกันนั้น ได้โทรเลข ด่วน สั่งให้บาทหลวงคริสเตียนโรมันคาทอลิค ใต้บังคับบัญชาของตน ในเมืองเว้
สั่งให้ประชาชน ทุกบ้านชักธงรูปไม้กางเขนอันเป็นธงทางศาสนาของคริสเตียนโรมันคาทอลิคขึ้น เพื่อเป็นข่าวทางสื่อมวลชนยืนยันให้สันตะปาปาเชื่อถือ และมอบตำแหน่ง คาร์ดินัล ให้กับโง เดียม ถึก (การชักธงทางศาสนาดังกล่าว เป็นการกระทำที่ผิดกฎหมายว่าด้วยการชักธงของเวียตนามใต้ แต่กฎหมายที่ออกมานี้ ออกมาเพื่อใช้บังคับในพุทธศาสนา เท่านั้น)
ในวันที่ ๗ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๖ (สองวันต่อมา) ซึ่งเป็นวันวิสาขบูชา พุทธศาสนิกชนในเมืองเว้ จึงได้ชักธงทางพุทธศาสนาขึ้นบ้าง แต่เจ้าหน้าที่ของรัฐ ได้ดำเนินการนำธง ลงจากเสา แล้วนำไปเผาทิ้ง พร้อมทั้งประกาศห้ามประชาชนในเมืองเว้ ชักธงทางพุทธศาสนา และห้ามชุมนุมประกอบพิธีวิสาขบูชาเด็ดขาด (เหมือนในเมืองไทยปี พ.ศ.๒๕๔๒ มีการอ้างเรื่องธงประจำวัด เพื่อใช้สร้างกระแสทำลายพุทธแบบเดียวกัน และมีการออกหนังสือห้ามพระภิกษุสงฆ์ทั่วประเทศ มาปฏิบัติศาสนกิจกับวัด ?) และห้ามชุมนุมประกอบ พิธี วิสาขบูชา เด็ดขาดหากผู้ใดฝ่าฝืนจะต้องถูกลงโทษโดยเด็ดขาด ฐานกบฏ
พุทธ ศาสนิกชนที่ได้เดินทาง เพื่อจะมาร่วมศาสนพิธีวันวิสาขบูชา ในเมืองเว้ประมาณ ๑๐,๐๐๐ คน แทนที่จะได้ปฏิบัติกุศลกิจ กลับถูกห้ามปรามเช่นนั้น จึงได้เดินขบวน ประท้วง รัฐบาล ในจำนวนนั้นมีพระสงฆ์ สามเณร และนางชี ถึง ๒,๐๐๐ รูป เดินเป็นแถวหน้า
เมื่อ บาทหลวง โรมันคาทอลิครู้เรื่อง จึงโทรเลขด่วนไปยัง โง เดียม ถึก ที่วาติกัน กรุงโรม ว่าควรดำเนินการอย่างไรต่อไป โง เดียม ถึก จึงโทรเลขสั่งให้ปราบปรามแบบ "มิชชั่น" กับ พุทธศาสนิกชนในฐานะศัตรูพระเจ้า โดยปฏิบัติตาม VATICAN COUNCIL ๒ ข้อที่ ๗:๗
นั่นหมายถึงให้ปราบปรามอย่างรุนแรงเด็ดขาด ไม่ต้องคำนึงถึงรูปแบบและวิธีการ (บาทหลวงคริสเตียนเวียตนาม จะทำหน้าที่เป็นหัวหน้าตำรวจลับในท้องถิ่น และมีอำนาจ สั่งการ เจ้าหน้าที่ของรัฐได้อีกด้วย) เจ้าหน้าที่ตำรวจคริสเตียน ได้ขับรถบรรทุกชนฝ่าเข้าไปกลางขบวน อันมีพระภิกษุสงฆ์และนางชี ซึ่งเดินเป็นแถวหน้าถูกรถทับตาย ในทันที ๗๐ รูป พุทธศาสนิกชนตาย ๓๐ คน และบาดเจ็บจำนวนพันกว่าคน จากการถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจตีด้วยกระบอง เพื่อสลายการเดินขบวน ที่เหลือถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุม คุมขัง ไปทั้งหมด
บาทหลวงคริสเตียนผู้ทำหน้าที่สั่งการตำรวจ นั้น ได้แถลงแทนรัฐบาลว่า "ผู้เดินขบวนเป็นคอมมิวนิสต์ พระสงฆ์ และนางชีเป็น แนวร่วมคอมมิวนิสต์ที่ต้องการทำลาย ศาสนา และเป็นผู้ขว้างระเบิดทำลายโบสถ์คริสต์??
" ได้มีการจับกุมพุทธศาสนิกชนผู้เกี่ยวข้องในการเดินขบวนนี้ ซึ่งมีทั้งพระภิกษุ สามเณร นางชี และพุทธศาสนิกชนอีกหลายพันคน ข่าวการปราบปรามชาวพุทธนี้ ได้ถูกสั่งห้าม มิให้มีการเสนอข่าวต่อสื่อมวลชน และ CIA ได้สั่งให้เจ้าหน้าที่หน่วยรักษาความปลอดภัยแห่งชาติ ตรวจสอบข่าวสารทางการทูตที่จะส่งออกไปนอกประเทศเวียตนามโดยเข้มงวด เพราะไม่ต้องการให้กระเทือนสถานภาพของรัฐบาล โง ดินห์ เดียม ซึ่งสหรัฐอเมริกามีผลประโยชน์ร่วมอยู่ด้วย
จาก สาเหตุการปราบปรามดังกล่าวแม้ทางการจะปิดข่าวโดยวิธีการใดๆ ก็ตาม ข่าวนี้ก็ได้กระจายออกไปสู่เมืองต่างๆ ในเดือนมิถุนายน และเดือนกรกฎาคม ปีเดียวกันนั้น ได้มี การเดินขบวนประท้วงรัฐบาลและโง เดียน ถึก เกิดขึ้นไปทั่วประเทศอย่างต่อเนื่องพอสรุปเหตุการณ์สำคัญได้ ดังนี้
วันที่ ๓๐ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๖ ได้มีการเดินขบวนหน้ารัฐสภา โดยมีป้ายแสดงข้อความว่าเรียกร้องรัฐบาลทำข้อตกลง หยุดทำร้ายเข่นฆ่าพุทธบริษัทในทันที หากไม่ทำสัญญา ชาวพุทธจะเผาตัวเอง เป็นการป้องกันพระพุทธศาสนา
วันที่ ๓๑ พฤษภาคม พ.ศ.๒๕๐๖ รัฐบาลไม่ยอมสัญญาใดๆ วัดพุทธแถบนอกเมืองเว้ถูกตำรวจเข้าเผาทำลาย ชาวพุทธเริ่มอดอาหารประท้วง มีพระภิกษุ ๒ รูป เสนอความจำนงค์ จะปลงชีพตนเองปกป้องพระพุทธศาสนา
วันที่ ๑๑ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๐๖
พระ ภิกษุในพุทธศาสนานาม ทิจ กวาง ดึ๊ก อายุ ๗๓ ปี ทนเห็นความทารุณโหดร้าย ในการใช้อำนาจรัฐปราบปรามเข่นฆ่าชาวพุทธต่อไปไม่ไหว จึงได้ประกาศอุทิศชีวิต เพื่อป้องกันพระพุทธศาสนาโดยได้เขียนข้อเรียกร้องต่อ รัฐบาล โง ดินห์ เดียม ว่า
๑. เพื่อป้องกันพุทธศาสนา อันเป็นศาสนาดั้งเดิมของประเทศชาติ
๒. ขอเตือนการกระทำที่บีบคั้น และฆ่าพระภิกษุ นางชี และคนทั่วไปในประเทศ
๓. ขอร้องให้ท่านมอบอิสรภาพ ให้แก่ผู้นำชาวพุทธทั้งหลาย ในคณะกรรมการป้องกัน พระพุทธศาสนา พระภิกษุ นางชี และพุทธ ศาสนิกชน ที่ถูกจับขังอยู่ ในขณะนี้
๔. ให้ยุติสถานการณ์เลวร้าย และเลิกจับพระภิกษุ นางชี และพุทธศาสนิกชนอีก
๕. ให้เลิกองค์การคณะสงฆ์รวมทั้งบุคคลที่รัฐบาลตั้งขึ้นมาหลอกลวง ปิดบังความจริงเป็นเหตุให้ประชาชนโง่เขลา
๖ คณะกรรมการสหพันธ์เพื่อพระพุทธศาสนาที่บริสุทธิ์ ที่รัฐบาล โง ดินห์ เดียม และพี่ชายตั้งขึ้นมาเพื่อหลอกลวงประชาชน
หลัง จากได้เขียนข้อเรียกร้องเสร็จ ท่านก็ได้เข้าสู่ขบวนพุทธศาสนิกชนประมาณ ๑,๐๐๐ คนด้วยความสงบ เพื่อไปสวดมนต์อุทิศส่วนกุศลให้ พระภิกษุ สามเณร แม่ชี และ พุทธศาสนิกชนที่ถูกเจ้าหน้าที่ขับรถพุ่งชนเสียชีวิตในวันที่ ๘ พ.ค.๒๕๐๖ ที่ผ่านมา จากนั้นขบวนชาวพุทธศาสนิกชนก็เดินต่อไปอย่างสงบ โดยมีรถนำพระภิกษุ ทิจ กวาง ดึ๊ก ไปยังกลางเมืองหลวง พระภิกษุผู้เสียสละวัย ๗๓ ปีได้ก้าวลงจากรถไปนั่งขัดสมาธิกลางวงเวียนซึ่งมีพุทธบริษัทแวดล้อมเป็นวง ใหญ่ พุทธบริษัท
ได้ หยิบถังน้ำมันเบนซิน ๕ แกลลอนออกมาจากรถคันนั้น แล้วเอาน้ำมันราดบนพระภิกษุ ทิจ กวาง ดึ๊ก จนหมด ต่อจากนั้นก็เอาไฟจุดร่างนั้น ไฟลุกโชติช่วง ท่วมร่างของ พระภิกษุ ผู้เสียสละ ขณะที่ไฟลุกท่วมร่างอยู่ปรากฏว่าพระภิกษุวัย ๗๓ คงนั่งนิ่งด้วยสมาธิจิตอันแน่วแน่ไม่ไหวติง ไม่แสดงอาการทุกข์เวทนาในสังขารแต่อย่างใดเลย เปลวไฟอันร้อนระอุ ได้เผาจีวร และผิวหนังไหม้เกรียม อยู่ประมาณ ๑๐ นาที ร่างของท่านที่นั่งขัดสมาธิอยู่นั้น ก็หงายหลังอย่างเงียบสงบ
นี่ คือพระภิกษุในพระพุทธศาสนาที่ได้เสียสละชีวิตเพื่อพิทักษ์พุทธศาสนา นับเป็นรูปแรกในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ การพลีชีพของท่านนั้น นอกจากจะเป็นการปฏิบัติตาม คำ ประกาศในนามพุทธศาสนิกชน ที่จะสละชีวิตรักษาพระพุทธศาสนา ให้พ้นจากการกลั่นแกล้งบีบคั้น และปราบปรามจากรัฐบาล โง ดินห์ เดียม แล้วยังแสดงถึงความเด็ดเดี่ยว มั่นคง ของพุทธศาสนิกชนด้วย สรีระของท่านถูกห่อหุ้มด้วยธงธรรมจักร พุทธบริษัทจำนวน ๑,๐๐๐ คน พากันอัญเชิญสรีระของท่านไปไว้ ณ เจดีย์วัดซาลอย ในเมืองเว้
หลังจากนั้นได้มีพุทธบริษัทสละ ชีพเพื่อพระพุทธศาสนาอีก คือ สามเณรวัย ๑๗ และพระภิกษุวัย ๗๑ ที่เมืองเว้ แม่ชีที่เมืองนาตรัง พระภิกษุ เล้ อายุ ๒๐ อุทิศร่างเผาตนในเจดีย์ ซึ่งมีพระภิกษุอีก ๒ รูปที่อดอาหารประท้วงมากว่า ๑๐ วัน ที่เมืองพานเทียต ห่างจากไซ่ง่อน ๑๐๐ ไมล์ แม่ชีเยียง เหียน อุทิศร่างเผาตน ประท้วงการกดขี่เข่นฆ่าชาวพุทธ ของ สังฆราชคริสเตียน
โรมัน คาทอลิค โง เดียม ถึก และที่เจดีย์หูดาม ซึ่งเป็นเจดีย์ใหญ่ที่สุดใน เมืองเว้ พระภิกษุวัย ๗๑ ปี ได้พลีชีพอุทิศร่างพิทักษ์พระพุทธศาสนาอีกเช่นกัน
วัน อาทิตย์ ที่หน้าโบสถ์คริสต์โรมันคาทอลิคในไซ่ง่อน พระภิกษุ ทิจ เทียน มี หรือ ฮวางเมียว ได้นั่งขัดสมาธิ รดร่างชุ่มโชกด้วยน้ำมันก๊าด แล้วจุดไฟเผาสรีระของท่านด้วยตนเอง เมื่อเวลา ๑๐.๐๐ น. ขณะที่ชาวเวียตนามเข้ารีตคริสต์อยู่ในโบสถ์นั้นประมาณ ๑,๐๐๐ คน ท่านได้เขียนจดหมายถึงสังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค โง เดียม ถึก และ ประธานาธิบดี โง ดินห์ เดียม เพื่อขอความเป็นธรรมให้เลิกฆ่าและปราบปรามพุทธศาสนิกชน
อุบาสิกา มาย เกี๊ยต อุทิศชีวิตพิทักษ์พุทธศาสนา ในไซ่ง่อน ด้วยการเอาขวานสับข้อมือตัวเอง แล้วเอามือที่ขาดนั้น ผูกกับหนังสือประท้วงการปราบปราม ของคริสเตียนโรมัน คาทอลิค ส่งให้รัฐบาล ?
จากการอุทิศชีวิตโดยการเผาตัวเองเพื่อปกป้องพระพุทธศาสนานี้เอง ทำให้มีพุทธบริษัทเผาตัวเองตามอีกมากมาย
รัฐบาล โง ดินห์ เดียม ได้ประกาศว่าจะทำตามข้อเรียกร้องในจดหมายของ พระ ทิจ กวาง ดึ๊ก ที่อุทิศชีวิตเผาตัวเองนั้น แต่นั่นเป็นเพียงคำพูดที่กลับกลอกหาความจริงใดๆ ไม่ได้ กลับกลายเป็นสัญญาณไฟเขียวให้ สังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค โง เดียม ถึก เร่งใช้อำนาจผ่านตำรวจในสังกัด ทำการฆ่าและทำร้ายพระภิกษุ และพุทธบริษัท รุนแรงหนักขึ้น ไปอีก และ กลับกลายเป็นว่า พุทธศาสนิกชนเหล่านี้คือผู้ที่ร่วมมือกับฝ่ายตรงข้ามต้องการล้มล้างรัฐบาล
ตำรวจคริสเตียนของ โง เดียม ถึก ได้ทำการเผาวัด ฆ่าพระภิกษุสงฆ์ระดับผู้ใหญ่ นางชี และพุทธศาสนิกชนหนักยิ่งกว่าเดิมขึ้นไปอีก
- วัดกลายเป็นที่ต้องห้ามของการทำศาสนพิธี โดยมีลวดหนามและสิ่งกีดขวาง ไปปิดกั้นตามถนนในเมืองใหญ่ๆ เช่นเว้ และไซ่ง่อน
- พระภิกษุหรือผู้ใส่ชุดขาวหรือชุดอุบาสกออุบาสิกา คือผู้สวมเครื่องแบบของผู้ทำลายความมั่นคงของรัฐบาล
- พระภิกษุสงฆ์โกนศีรษะโล้นห่มผ้ากาสาวพัสสตร์ คือเป้าหมายของตำรวจเวียตนามที่เข้ารีตเป็นคริสเตียนโรมันคาทอลิค
ภาพ ของพระสงฆ์ที่ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจไล่ยิง จนกระทั่งมรณภาพบนบาทวิถี กลายเป็นภาพที่ประชาชนเห็นเป็นปกติ ศพของพุทธศาสนิกชน ที่ทับถมตามฐานเจดีย์ คือสิ่งที่เกิดขึ้น ทุกวัน
ไซ่ง่อน ๒ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๖
รัฐบาล คริสเตียนโรมันคาทอลิค โง ดินห์ เดียม ปฏิเสธอย่างเป็นทางการ ที่จะไม่ปฏิบัติตามข้อตกลงที่ได้ให้ไว้ว่า จะเลิกปราบปราม และ เข่นฆ่า ชาวพุทธ จึงมีความคาดหมาย กันว่า อาจมีการเดินขบวนประท้วงครั้งใหญ่เกิดขึ้นอย่างแน่นอน
"เจ้า หน้าที่กรมการศาสนา" (สังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค โง เดียม ถึก ควบคุม) ได้บังคับให้องค์กรปกครองคณะสงฆ์เวียตนาม พระภิกษุสงฆ์เจ้าอาวาสวัดในพุทธศาสนา องค์กรพุทธศาสนา ลงนามเซ็นชื่อรับรองว่า จะซื่อสัตย์ต่อรัฐบาล โง ดินห์ เดียม และจะเชื่อฟัง โง เดียม ถึก ซึ่งเป็นสังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค รวมทั้งอยู่ใต้คำสั่งของสมาคม สงฆ์ แห่งชาติ (ที่รัฐบาลตั้งขึ้นเท่านั้น) และจะไม่จัดการเคลื่อนไหวประท้วงใดๆ (สำนักข่าว ยู.พี.ไอ.)
ไซ่ง่อน ๔ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๖
เกิด การเล่นสกปรกขึ้น ซึ่งมีรัฐบาลประธานาธิบดี โง ดินห์ เดียม ผู้ถือคริสต์ศาสนา กำลังบีบคั้นพุทธศาสนิกชนที่อยู่ในเหตุการณ์นี้ก็คือ มีมือมืดได้ "ลอบวางยา" พระภิกษุสงฆ์ชั้นสูง ในพระพุทธศาสนาหลายรูป
(เหมือน ประเทศไทย ปี พ.ศ.๒๕๔๒ หลวงปู่โง่น ได้ถูกวางยาพิษหลังจากกลับจากยุโรป แพทย์ไม่ยอมให้ผ่าตัดพิสูจน์ศพ และเกิดกับพระสายปฏิบัติกรรมฐาน สมาธิจิต แถบภาค อีสานของไทย หลายรูป) จนกระทั่งอาพาธหนักต้องเข้าโรงพยาบาลจำนวนถึง ๒๐ รูป
โฆษกชาวพุทธได้กล่าวเพิ่มเติมว่า การปฏิบัติของรัฐบาล โง ดินห์ เดียม ที่ปราบปราม ชาวพุทธนั้น ได้ทวีความรุนแรงขึ้น และเตือนให้พุทธศาสนิกชนทั้งหลายพึงระวังตัว (สำนักข่าว ยู.พี.ไอ)
ไซ่ง่อน ๘ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๖
มี ผู้ฆ่าตัวตายเพื่อประท้วงรัฐบาล ที่ปราบปราม เข่นฆ่าชาวพุทธ ผู้ฆ่าตัวตายผู้นี้เป็นนักการเมืองฝ่ายรัฐบาล เป็นผู้นับถือพุทธศาสนา ชื่อ เหงียน เทือง ทัม ได้กินยาพิษและไปเสีย ชีวิต ที่โรงพยาบาล ทั้งนี้เนื่องจากเขาได้ถูกกล่าวหาจาก เจ้าหน้าที่ตำรวจของสังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค โง เดียม ถึก ว่าทำลายความมั่นคง ของชาติ โดยกระทำตัว เข้าข้างชาวพุทธ และวิพากษ์วิจารณ์การทำงานของรัฐบาล นายเหงียน เทือง ทัม ได้เขียนจดหมายขอให้รัฐบาล หยุดการเข่นฆ่าพระสงฆ์ชาวพุทธ ไว้ ก่อนตาย (สำนักข่าว รอยเตอร์)
ไซ่ง่อน ๑๗ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๖
ตำรวจ คริสเตียนของ โง เดียม ถึก ได้ใช้อำนาจเข่นฆ่าชาวพุทธอย่างโหดเหี้ยมทารุณ บางพวกได้เข้าบุกตีกระหน่ำกลุ่มชาวพุทธที่มาชุมนุมเรียกร้อง บางคนก็ล็อคคอผู้หญิง ลาก ขึ้นรถบรรทุกไป เข้าค่ายกักกันเป็นจำนวนหลายร้อย ทั้งพระภิกษุ แม่ชี ฆราวาสทั้งหญิงชาย ตลอดจนกระทั่งเด็ก ประธานาธิบดีโง ดินห์ เดียม ได้ตัดสินใจ "ขยี้" ประชาชน ชาวพุทธที่มีเป็นส่วนใหญ่ ๙๐% ในเวียตนามใต้แล้ว โดยไม่รับฟังและไม่ยินยอมตามคำเรียกร้องใดๆ ทำให้เขากลายเป็น "ผู้เผด็จการทางศาสนา"
วัน เดียวกันที่เมืองพูลัม มีการชุมนุมของชาวพุทธ พระภิกษุ และแม่ชี รวมทั้งผู้หญิงและเด็ก ถูกตำรวจลากตัวอย่างไม่ปราณีขึ้นรถบรรทุกส่งไปยังค่ายกักกันประมาณ ๑,๕๐๐ คน บาตรพระ ลูกประคำ รองเท้า หมวก และสิ่งของหล่นเกลื่อนกลาด
ที่ เจดีย์เกี๊ยกมินท์ มีการชุมนุมของชาวพุทธอย่างสงบโดยการนั่งสมาธิ แต่ตำรวจคริสเตียนก็ไม่ละเว้น ตั้งข้อหาว่า "นั่งสมาธิเพื่อสาปแช่งรัฐบาล" ระดมกำลังเข้าไปทุบตีที่หัว และ ร่างกาย ลากขึ้นรถไปทั้งหมด ที่หน้าตลาดใหญ่กลางกรุงไซ่ง่อน แม่ชี ๑๐๐ คน สวดมนต์อยู่ แต่ตำรวจของ โง เดียม ถึก ก็ระดมตีและจับไปกักขังทั้งหมด (สำนักข่าว ยู.พี.ไอ)
ไซ่ง่อน ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๐๖
เจดีย์ ใหญ่ซึ่งเป็นที่ปฏิบัติธรรมของพุทธศาสนิกชนอย่างน้อย ๓ แห่งถูกตำรวจปิดล้อมตลอดวัน เว้นแต่ในตอนเช้าจะเปิดให้เพียงครึ่งชั่วโมงเท่านั้น แต่ก็ไม่มีพุทธบริษัทคนใด ออกจากเจดีย์ทั้ง ๓ แห่ง อาหารที่พระภิกษุได้บิณฑบาตไว้ ได้ถูกนำออกมาเลี้ยงพุทธศาสนิกชน และขณะนี้อาหารได้ร่อยหรอลงไปทุกทีแล้ว และบางเจดีย์พระภิกษุและแม่ชี พุทธศาสนิกชน ต้องกินข้าวกับเกลือ แต่ก็ยังต่อสู้ต่อไป(สำนักข่าว ยู.พี.ไอ.)
เมืองเว้ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๖
ตำรวจ คริสเตียนของ โง เดียม ถึก สังฆราชโรมันคาทอลิค ได้ใช้กำลังบุกตะลุยเข้าสู่เจดีย์ ขณะที่มีการสวดมนต์ของพระและพุทธศาสนิกชน ยังผลให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บ ๒๐ รูป และ อาการปางตาย ๕ รูปพระภิกษุสงฆ์บางรูปถูกตีซ้ำแล้วซ้ำอีกจนสลบคาที่ (สำนักข่าว เอ.พี)
เมืองเว้ ๑๗ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๖
ภาย ใต้กฎอัยการศึก ตำรวจคริสเตียนจำนวน ๑๒,๐๐๐คน กระจายกำลังเตรียมพร้อมเพื่อทำการกวาดล้าง เข่นฆ่าชาวพุทธอย่างเต็มที่ หลังจาก ที่มีการเผาตัวตายของพระภิกษุ ทิจ เตียว เดียว ในเจดีย์ตูดาม ข่าวแจ้งว่าขณะนี้รอบเจดีย์ตูดามอันเป็นเจดีย์สำคัญของเมืองเว้ มีตำรวจล้อมรอบ และมีลวดหนามล้อมไว้ กันคน ภายในหนีออกมา และตำรวจ ได้ตั้งด่านตรวจผู้คนอย่างเข้มงวดที่สุด ภายในเจดีย์มีพระภิกษุและแม่ชี สวดมนต์ผ่านเครื่องขยายเสียงได้ยินถึงภายนอก ซึ่งมีพุทธศาสนิกชน ที่นั่งอยู่ ตามข้างถนน นอกลวดหนาม ที่ปิดกั้น พนมมือและสวดมนต์ตามไปด้วย สถานการณ์ตึงเครียดพร้อมระเบิดทุกเมื่อ (สำนักข่าว เอ.พี)
นี่ เป็นส่วนหนึ่งในการเข่นฆ่าพุทธศาสนิกชน ที่กระทำโดยรัฐบาลที่นับถือศาสนาคริสต์โรมันคาทอลิค พร้อมด้วยเจ้าหน้าที่ของรัฐ เหตุการณ์อันสุดหฤโหด ในประวัติศาสตร์มนุษย ชาติ ของการเข่นฆ่า พระภิกษุในพุทธศาสนาและพุทธศาสนิกชนซึ่งมีแต่เสียงสวดมนต์และปราศจากอาวุธ นั้น ไม่มีครั้งใดจะยิ่งใหญ่อำมหิตยิ่งกว่าเหตุการณ์ในเจดีย์ซาลอย กลาง กรุงไซ่ง่อนอีกแล้ว
ชั่วอึดใจเดียวก็มีเสียง ระเบิด และเสียงปืนดังสนั่นหวั่นไหว ระคนไปด้วยเสียงระฆัง กลอง เสียงตะโกนให้ช่วย และเสียงพระสวดมนต์พระปริต ดังออกมาจากข้างในเจดีย์
เมื่อ ตำรวจวิ่งขึ้นไปยังชั้นต่างๆ ถึงตัวก็ตีด้วยพานท้ายปืนล้มลง บางองค์ถูกยิง หลายคนถูกระเบิดแก๊สน้ำตา น้ำตาไหลพรากหาทางไปไม่ได้แล้วก็โดนยิงด้วยปืนเข้าที่กลางหลัง พระบางรูป วิ่งขึ้นไปบนยอดเจดีย์ ตีกลองและระฆัง เพราะไม่สามารถจะทำอะไรได้กว่านั้น เพราะไม่มีอาวุธนอกจากไม้สำหรับเคาะบักฮื้อ (ปลาสีแดงเล็กๆ ใช้เคาะพร้อมสวดมนต์) ซึ่งใหญ่กว่าก้านธูปนิดเดียวเท่านั้น ตำรวจคนหนึ่งวิ่งตามขึ้นไปทัน และจับตัวโยนลงมาจากชั้น ๔ ศีรษะกระทบพื้นหินข้างล่างดังสนั่น เลือดกระจาย พระเณรที่เหลืออยู่ ในชั้นสูง ขึ้นไป เอาเครื่องกีดขวางประตูและปิดหน้าต่างด้วยลูกกรงเหล็ก
รถ บรรทุกตำรวจหลายสิบคันที่จอดอยู่ในบริเวณวัด ล้วนถูกอัดแน่นไปด้วย พระภิกษุ (ประมาณ 700 รูป) แม่ชี และพุทธบริษัทอีกหลายร้อยคน ที่ถูกกวาดต้อนมาเหมือนสัตว์ ประเภทหนึ่ง ภายในเจดีย์ยังคงมีเสียงปืน และเสียงระเบิดดังออกมาอย่างไม่ขาดระยะ และหน้าต่างด้านหลังเจดีย์ได้ค่อยๆ เปิดออก พระภิกษุ ๒ รูปก็ปีนหน้าต่างกระโดดออกมา แล้วปีนข้ามเข้าไปในที่จอดรถ เขตบ้านชาวอเมริกันซึ่งรั้วติดกับวัด ตำรวจใช้ปืนกลยิงกระหน่ำ พระองค์หนึ่งร่วงตกลงมากองกับพื้น อีกองค์หนึ่งสามารถหลบรอดไปได้
เช้าตรู่วัน รุ่งขึ้น ประชาชนในไซ่ง่อน ก็แลเห็นตำรวจเต็มท้องถนน และตามสี่แยกต่างๆ รอบๆ เจดีย์ซาลอยและเจดีย์ของวัดพุทธศาสนาอื่นๆ ในไซ่ง่อน ซึ่งได้ถูกทหารเข้ายึด ในคืน เดียวกันกับที่วัดซาลอย ข่าวได้รับทราบทั่วไปว่า พระภิกษุสามเณรและแม่ชีที่ถูกจับจากวัดต่างๆ ในคืนนั้นมีจำนวนกว่า ๑๐,๐๐๐ คน และสังฆราชคริสเตียนโรมันคาทอลิค โง เดียม ถึก ได้ประกาศกฎอัยการศึกในไซ่ง่อนโดย ห้ามประชาชนที่เป็นพุทธศาสนิกชน ออกจากบ้านเวลา ๒๑.๐๐ น. ถึง ๐๕.๐๐ น. ยกเว้นผู้ที่เป็นคริสเตียน ซึ่งได้รับอนุญาตพิเศษ ตำรวจได้รับคำสั่งให้ยิงทุกคนได้โดยเสรี รวมทั้งเครื่องบินก็ห้ามขึ้นลงในท่าอากาศยานด้วย... ที่โบสถ์คาทอลิคมีการกระจายเสียงว่า รัฐบาล โง ดินห์ เดียม. ประกาศเผาเมือง และ ยอมทิ้งเมืองไซ่ง่อน หากมีการรัฐประหารและแพ้...
ใน ขณะเดียวกันที่เมืองเว้ อันเป็นที่ประทับของสมเด็จพระสังฆราชทินเกี๊ยตประมุขสงฆ์แห่งพระพุทธศาสนา สมเด็จสังฆราชองค์นี้ได้ถูกจับไปขัง ถูกซ้อม และบังคับให้ออก แถลงการณ์ มอบอำนาจการบริหารคณะสงฆ์ให้กับพระภิกษุสงฆ์ ซึ่งเป็นบาทหลวงคริสต์โรมันคาทอลิค ที่ปลอมเข้าไปบวชเป็นพระสงฆ์พุทธชื่อ ทิจ เทียน หัว ซึ่ง โง เดียม ถึก ได้แต่งตั้งให้เป็น ประธานกรรมการ "คณะกรรมการป้องกันพระพุทธศาสนาแห่งชาติ ??"
(เหมือน ในประเทศไทย ปี พ.ศ.๒๕๔๒ มีผู้ก่อชนวนฟ้องร้องให้ถอด พระมหาเถระ กรรมการองค์กรปกครองคณะสงฆ์ไทย ออกจากตำแหน่ง เพราะไม่ทำตามคำสั่งของนักการเมือง และ ได้ตั้ง องค์กรอุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนาขึ้นเมื่อ ๑๒ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๔๒)
ดูแล กิจกรรมศาสนพิธีของชาวพุทธในประเทศเวียตนาม (พุทธศาสนิกชนไม่เลื่อมใส การเข่นฆ่าที่รุนแรงโดยตำรวจคริสเตียนโรมันคาทอลิค ภายใต้การบัญชาการของ โง เดียม ถึก การบัญชาการนั้นข้ามประเทศมาจากกรุงวาติกัน ประเทศอิตาลี ขณะที่นาย โง เดียม ถึก ได้เดินทางไปประชุม VATICAN COUNCIL ๒ และการปราบปรามนี้เรียกว่า "มิชชั่น" หรือ "การรุกแบบตรงตัว" นั่นเอง
ทหารเวียดนามเดินขบวนร่วมกับพุทธศาสนิกชน
ทหาร เวียตนามส่วนใหญ่ในสมัย โง ดินห์ เดียม เป็นพุทธศาสนิกชน การกระทำของ โง ดินห์ เดียม กระทบต่อจิตใจของพวกเขาอย่างร้ายแรง นับตั้งแต่นายทหารชั้นผู้ใหญ่ ชั้นผู้น้อย และชั้นกลาง ต่างตกอยู่ในฐานะที่ไม่สะดวกใจในการรับคำสั่งจากประธานาธิบดี ถึงขนาดผู้บัญชาการทหารบางเหล่า ปฏิเสธที่จะปฏิบัติการใดๆ อันเป็นการทำร้าย ชาวพุทธ ทหารชาวพุทธไปวัด ไม่ค่อยได้ แม้แต่ขออนุญาตก็ตาม
(เหมือนในประเทศไทย ปี พ.ศ. ๒๕๔๒ กรณีข้าราชการทหารแต่งเครื่องแบบเข้าประกอบการกุศลในวัด แล้วโดนผู้บังคับบัญชาสั่งตั้งกรรมการสอบสวน ทั้งๆ ที่ประเทศไทย ปกครอง ระบอบประชาธิปไตย... มีเสรีภาพในการนับถือศาสนา และไม่มีระเบียบวินัยข้อใด ห้ามแต่งกายเข้าวัด เพื่อประกอบศาสนพิธี ??)
นาย ทหารเวียตนามที่นับถือพระพุทธศาสนากับนายทหารที่นับถือคริสต์ศาสนา ต่างอยู่ในภาวะที่ไม่ไว้วางใจซึ่งกันและกัน และอยู่ในฐานะที่ไม่สะดวกใจ ในการรับคำสั่ง หรือ การบัญชาการใดๆ ในเมื่อต้องอยู่ในสังกัดกรมกองเดียวกัน
หลัง จากที่เกิดเหตุการณ์อุทิศตนเพื่อพระพุทธศาสนา พระภิกษุและพุทธศาสนิกชนเผาร่างตนเองนั้น ทำให้นายทหารที่เป็นพุทธศาสนิกชน ซึ่งเป็นนายทหารส่วนใหญ่ของ กองทัพ ไม่พอใจและเสียใจ ต่อการกระทำของรัฐบาลเป็นอย่างยิ่ง ทหารเวียตนามทั้งกรมรบพิเศษ ผูกผ้าสีเหลืองที่คอ เพื่อเป็นสัญลักษณ์แห่งการสนับสนุนพระพุทธศาสนา โดยแถลงว่า
"พวกเขาไว้ทุกข์ให้พระภิกษุที่ เผาตนเองเมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา อันเป็นอุดมการณ์ของพุทธศาสนิกชน แต่งเครื่องแบบออกมาเดินขบวนร่วมกับพุทธศาสนิกชน และประกาศว่า พวกเขาพร้อมที่จะรบ และพร้อมที่จะตาย เพื่อปกป้องพระพุทธศาสนา และแจกจ่ายแถลงการณ์ ข่าวการอุทิศชีวิตของพระทิจ กวาง ดึ๊ก ไปยังสาธารณชน พร้อมเปิดเผย การกระทำ อันไม่ถูกต้องของรัฐบาล แต่ถูกตำรวจคริสเตียนของ โง เดียม ถึก สั่งเก็บเอกสารทั้งหมด
(เหมือน ประเทศไทยปี พ.ศ. ๒๕๔๒ ที่มีการสั่งยึดเอกสาร ซึ่งจัดทำโดยนายทหารฝ่ายเสนาธิการสามเหล่าทัพ จากที่ทำการไปรษณีย์ โดยอ้างว่า ทำลายความมั่นคง ซึ่งการกระทำ ของตำรวจนั้น เป็นการละเมิดรัฐธรรมนูญมาตรา ๓๘ มาตรา ๓๙ และมีความผิดกฎหมายอาญามาตรา ๘๖ ???)
ที่เมืองมีโธ ซึ่งอยู่ทางเหนือไซ่ง่อน ๘๐ กม. ทหารที่นับถือพุทธศาสนาได้ปะทะกับทหารซึ่งเป็นคริสเตียนโรมันคาทอลิคของ โง ดินห์ เดียม มีทหารเสียชีวิต ๖๐๐ นาย บาดเจ็บ ๑,๒๐๐ นาย เป็นนายทหารสัญญาบัตร ๗๐ นาย
(จากคำปราศรัย ของประธานาธิบดี จอนด์ เอฟ เคเนดี้ ทางโทรทัศน์ในวันที่ ๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๐๖ อาจทำให้สามารถวิเคราะห์ได้ว่า เป็นการเห็นด้วย ในการปราบปรามพุทธ ศาสนิกชน โดยรัฐบาล โง ดินห์ เดียม ใช่หรือไม่ ?? ทั้งไม่ปรากฏการกระทำใดๆ หลังจากนั้นอย่างเป็นรูปธรรมจากสหรัฐอเมริกา ในอันที่จะระงับการใช้กำลังปราบปราม เข่นฆ่า ชาวพุทธอย่างป่าเถื่อน ซึ่งไม่เคยปรากฏในประวัติศาสตร์ของโลก และนี่คือก้าวแรกของความพ่ายแพ้ของสหรัฐอเมริกา ในสงครามเวียตนาม ในการยึดฐานมวลชน ทางด้าน จิตวิทยา ที่สหรัฐพลาดในการวิเคราะห์พื้นฐาน ความสำนึกในชาติ และศาสนา ของชาวเวียตนาม)
http://gotoknow.org/blog/peacewarrior/90247
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น