ตามติดกระทู้คราที่แล้วครับ
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=824881
หลังจากหาทางออกให้กับตนเองได้แล้ว สิ่งที่ปิ้งปั้งมาในความคิดเพื่อไม่ให้ตนเองฟุ้งสร่าน นั้นคือ อาชีพ ขับรถแท็กซี่ ไม่ใช่ไม่มีทางเลือก แต่ไม่มีอาชีพอะไรที่จะเยียวยาจิตใจ ได้ดีเท่ากับอาชีพนี้ ผมไม่ได้มุ่งหวังในแง่รายได้ แค่ต้องการระบายสิ่งในใจออกมาให้ผุ้อื่นฟังบ่อยๆๆจะได้ไม่บ้า แ*****่างเพลงของเบริดเลยครับ ถ่านไฟเก่า ที่มีประโยคนึงว่า คนผู้แพ้ก็ต้องดูแลตนเอง ทุกวันนี้ยังชอบฟังเสมอ มันช่วยซ่อมตนเองนะครับ
เดวนอกเรื่องไปไกล วันรุ่งขึ้นหลังจากที่ผมกลับมาปากเกร็ด อย่างแรกต้องจัดการกับห้องที่คอนโด อ้อลืมบอกไป ผมซื้อคอนโด ที่ปากเกร็ด หลังห้าง เจซี ปากเกร็ดนะครับ วิวแม่น้ำสวยสะด้วย ผมทำความสะอาดห้อง เรียบร้อยจัดข้าวของ รูปแฟน เสื้อผ้าเค้า หรือ ครับ พับลงกระเป๋า แซมโซไนท์ ล้อคแน่น โยนกุญแจทิ้งไปเลย กะว่าวันไหนลูกผมโต ตัวผมทำใจได้แล้ว ผมจะระเบิดกุญแจออกมา
หลังจากจัดคอนโดเรียบร้อย ผมบึ่งรถไปที่อู่แท็กซี่ทันใด อู่ไหนละ ? อ้อ ทุกท่านถ้าขับรถถนนติวานนท์ พอถึงปากซอยสามัคคี ด้านซ้ายมือ ขาออก เลขซอย เลขคี่ มีปั้มแกส ปั้มนึงครับ ปั้มนั้นแหละ เอาละมาให้ความรู้กัน เพื่อน ๆ ทราบไหมว่า ซอยเลขคู่ เลข คี่ หมายถึงอะไร ? มีใครทราบไหมเอ๋ย เลขคู่หมายถึงขาเข้าเมือง เลขคี่ ขาออกเมือง ถนนทั้งประเทศไทยหรือประเทศไหนเหมือนกันหมดครับ เวลาเราไปต่างถิ่นสังเกตุเอานะครับเราจะได้ไม่หลงทาง หรือ สาว ๆ ถูกลักพาตัว เวลาสังเกตุจะได้จำง่าย ๆๆ ครับ
ก้อกๆๆๆ ผมเอามือเคาะประตูกระจกออฟฟิศ ปั้ม หวัดดีครับเถ้าแก่ ...ว่าไงหรอ ผมมาขอสมัครเป็นคนขับแท็กซี่ ผมจะต้องทำไงบ้างครับ ผมอ่อนน้อมถ่อมตนมาก ๆ อาการเสียงดังเพราะมีกะตังค์หดไปหมด อ้อ ไม่มีไรมากคุณเอาใบขับขี่ สำเนาทะเบียนบ้าน บัตร ปชช ใบขับขีรถสาธารณะ หรือ ประเภท 2 ก็ ได้ พร้อมเงินประกัน 3000 บาท
เงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับนายจิม......แต่ใบขับขี่ดิ ไม่มีอะ เถ้าแก่ครับใบขับขี่ผมไม่มี ผมขับได้ไหม เถ้าแก่ตอบได้ แต่เวลาคุณถูกตำรวจซิว รับผิดชอบไปเองนะ ตำรวจยิ่งชอบรถแท็กซี่อยู่ด้วย เอ.......เถ้าแก่ทำท่าคิด คุณนี่มือใหม่เคยขับแท็กซี่หรือป่าวละ ผมตอบไม่เคยครับ อย่างงี้จะไหวหรือคุณ ผมตอบว่า เถ้าแก่ครับผมรับปากเถ้าแก่ได้ว่า ผมไม่มีวันติดค่าเช่าเถ้าแก่แน่นอน เห็นพุดอย่างนี้ทุกคนละ แกมองผมหัวจรดตีน ถ้าทางดูถูก ว่ามึงจะไปรอดไหมเนี่ย
ผมไม่สนแววตานั้น มันไม่ใช่เป้าหมายของผม เถ้าแก่ครับผมวางเงินมัดจำไว้เลย 3000 บาท พรุ่งนี้ผมทำใบขับขีเสร็จ ผมจะมาขับรถ สายตาเถ้าแก่หลุบลงเล็กน้อย ผมนึกในใจพอได้เงิน สายตามึงอ่อนเลยนะ ไอ้แปะ เถ้าแก่ถามแล้วจะขับกลางวันหรือกลางคืนละ ผมตอบว่าผมขอกลางวันเพราะผมมือใหม่นะ ไม่มั่นใจนะเถ้าแก่ ( นึกในใจอีกเชอะ ไอ้นี่ไม่รู้จักนายจิม สะแว้ว ผมบอกพี่น้องก่อนว่าเส้นทางทั่ว กทม ผมแม่นมาก จนทุกวันนี้ได้ฉายาว่า จิม จีพีอาร์เอส) เสร็จสรรพ ผมยกมือไหว้ลาเถ้าแก่ เดวเมื่อรืนผมมาตอนเช้ามืดนะครับเถ้าแก่ พรุ่งนี้ผมไปทำใบขับขี่ก่อน
วันรุ่งขึ้นไปทำใบขับขี่ที่ขนส่งตลิ่งชัน พอเคาเตอร์เรียกหมายเลขผม ให้ส่งเอกสาร ผมยกมือไหว้ข้าราชการท่านนั้นสาวสวยสะด้วยแหะ แต่อารมย์นั้นใครก็ไม่สวยทั้งนั้น ผมบอกเค้าว่า คุณครับผมจำเป็นต้องใช้ใบขับขี่วันนี้ ผมตกไม่ได้ครับ ช่วยผมหน่อยได้ไหมครับ อ๋อ ....สอบเฉพาะข้อเขียนครับ ทั้งที่ผมรู้ว่าผมสอบอย่างไรก็ผ่าน แต่นิสัยผมทุกอย่างต้อง Recheck Make sure ได้ซิค่ะ แล้วผมต้องมีค่าใช้จ่ายอย่างไรบ้างละ ขรก ท่านนั้นลุกขึ้น ยื่นหน้ามาใกล้ช่องกระจก กลิ่นน้ำหอม อ่อน ๆ โชยมา ผมนึกในใจ มีรสนิยม สะด้วยแหะ แต่ไม่สนตอนนี้ต่อให้แก้ผ้าตรงหน้ามะมีรมย์ คุณ ๆ ๆ สอบตกเป็นได้ ช่วย ๆ กันนะ 500 บาท ค่ะ ผมบอกไม่มีปัญหา แล้วผมก็พับแบ้งค์ 500 เหน็บเข้าใต้เอกสาร
เอาเป็นว่าวันนั้นผมได้ใบขับขี่ พร้อมบัตรใบเบ้อเหิ่ม บัตรประจำตัวผู้ขับขี่นะ ไว้แขวนหน้ารถ มีรูปเศร้า ๆ ของผมด้วย วันหน้ามีโอกาศ ผมยังเก็บไว้เลยจนทุกวันนี้ ไว้ให้เพื่อน ๆ ดู ผมรีบกลับมาที่อู่แท็กซี่ เอาเอกสารมายื่นให้เถ้าแก่ เถ้าแก่บอกว่า พรุ่งนี้ ตี สี มารับรถจะจัดรถไว้ให้ ค่าเช่ารถ 420 บาท ต่อกะ แล้วเถ้าแก่ก็พาผมเดินดูรถในอู่ สีสวยสะด้วย สีชมพู โตโยต้าเอกซิเอ่อร์ เถ้าแก่บอกว่าทุกครั้งที่ส่งรถต้องเติมน้ำมันหรือแกส ให้เต็มทุกครั้ง ครับผมเถ้าแก่ผมจะรักษาระเบียบอย่างดี
กริ้งๆๆๆๆๆ เสียงนาฬิกาปลุกตอนตี 3 ผมรีบตื่นอาบน้ำอาบท่าแต่งตัวสะเรียบร้อยสแลคสีดำขายาว เสื้อเชิ้ตแขนยาวขาว ผมเป็นคนชอบสีขาวดำนะครับเสื้อผ้าผมเลยโคตรโหล สมกับเป็นพนักงานบริการ อิอิ อาชีพเราผู้ให้บริการนี่หว่าเรา
ตี 4 ผมรับรถตามที่นัดหมาย คู่กะผมเป็นใครไม่รู้ ไม่ได้สนใจตอนนั้นอารามดีใจว่านี่ คือ อาชีพที่เกลียดที่ สุดในชีวิต เราต้องมาทำ 555 ขำกะชีวิตตนเองจริง ๆ อาชีพขับรถ ขาข้างนึงในตารางอีกข้างเสมอตัวครับพี่น้อง ผมสอบถามเถ้าแก่วิธีรีเซท มิเตอร์ ยี่ห้อ Peace สะด้วย อะใช้เป็นละกด ปุ่มเดวใช้ได้เลย option ไปหัดทีหลัง
ก่อนออกรถเอาฤกษ์ เอาชัยหน่อยภาษามุสลิมยกมือขอพรสะหน่อยเอามือลูบหน้า สตาร์ทเครือง วิ่งออกจากปั้ม เราจะเริ่มที่ไหนก่อนดีกว่า ไม่เคยขับ เอาอย่างงี้นายจิม เลี้ยวซ้ายมุ่งหน้าตลาดปากเกร็ดก่อน อะวันแรกโชคดีสะด้วย ผู้โดยสารเจ้าแรกดบกเลยครับหน้ากรมชล ไปไหนละ อ๋อ ไปหลักสี่ ได้ค่าโดยสาร 67 บาท จำได้แม่นเที่ยวแรกแหะ จากนั้นกลับลำที่สถานีรถไฟหลักสี่มุ่งหน้าปากเกร็ด อะ โบกอีก แถวหน้า กสท กลับปากเกร็ด ค่าโดยสาร 61 บาท แหะ วิ่งแปปเดว 100 กว่าบาทแล้ว ใจมาเป็นกองเลยครับ
วันนั้นผมก็ปุเลงปุเลง ขับตามตูดพวกไปเรื่อยๆ พอผุ้โดยสารโบกปุ้บ ผมตบไฟซ้ายเพื่อรับผู้โดยสาร ปรากฎว่า มีเพื่อนขับแซงมาทางขวา ปาดฉุบ เข้าไปหาแห้วเลย ไม่เป็นไร วุ้ยส์ เอาใหม่ วิ่งปุเรงปุเรง ผู้โดยสารโบกเอาอีกแระ โดนปาดฉุบงี้ ทั้งวัน วิ่งยันเที่ยงได้ตังค์มา 500 กว่าบาทเอง ผมนึกในใจอ้อ พวกนี้มันขับกันแบบนี้เอง นึกหรือว่านายจิมทำไม่ได้ อิอิ ไอ้พวกนี้ไม่รู้จักเราสะแว้ว
ผมนะอดีตแรลลี่คอร์ส รุ่นโอเพ่น ลำดับที่ 5 ของเมืองไทยเชว แข่งทาบรัศมี ปรีชา คงศรี เชวละเพื่อนๆ เอามั่งวุ้ยส์ สันดานทุเรศเริ่มแล้วครับ ปาดฉุบมั่ง พวกงี้เหวอเลย แปปเดว ได้มาอีก 400 บาท 3โมงแระกลับอู่ดีกว่า ผมวิ่งไป 256 กิโล เติมแกสไป 250บาท + ค่าเช่า 420 + ค่าล้างรถ 20 ทุนผมเท่ากับ 690 บาท ขับได้ 900 บาท +ทิป อีก 50 บาท ทิปได้มาจากไหนครับ อ๋อ ปัดเศษไงครับผู้โดยสารปัดเศษให้ ส่วนเป้าหมายผมงานบ่น กะผุ้โดยสารผมก็บ่นของผมไปเรื่อย ๆ เหลือ 210 บาทเองเรา
เอาใหม่นะวันพรุ่งนี้ ผมเริ่มขับสไตล์แรลลี่แระ อะหะวันนี้รายได้ดีวุ้ยส์ ปาดฉุบ ทั้งวันสันดานตีนพยายม อะวันนี้ได้ 1,200 บาทแนะ เติมแกส 300 บาท เหลือเกือบ 500 แน่
ผมปุเรงอย่างงี้ 1 สัปดาห์ อะชักเก๋าเกมส์แระ ครานี้ผมเริ่มเล่นกับลูกเล่นที่มิเตอร์ด้วย มิเตอร์มันมีเซท กิโลทิ้งเปล่าด้วยแหะ มันคำนวนให้เราเสร็จว่ากิโลที่เราไม่ได้ผู้โดยสารนะกี่กิโล อะได้การสันดานพ่อค้าเริ่มแระ เอาใหม่พรุ่งนี้นะ
ผมลองมาคำนวนดูเล่น ๆ ว่าต้นทุนแท็กซี่ขณะนั้น รวมค่าเช่า ตกกิโลเมตรละเท่าไหร่ และ เบรค อีเว้นท์ ของรถแท็กซี่อยู่ตรงไหน สรุปแล้ว ได้ความว่า ต้นทุนอยู่ทีกิโลเมตรละ 3.50 บาท /กะ กิโลทิ้งเปล่าต้องไม่เกิน 20 กิโลเมตร/เที่ยว range time ละ คำนวนและวิจัยมาแล้วได้ความว่า ชม เร่งด่วน ตี 4 ถึง 8 โมงเช้า ต้องหาตังค์ให้ได้ 500 บาท วิ่งไม่เกิน 100 กิโลถึงจะมีกำไร ถึงเที่ยงอย่างน้อยต้องให้ได้ 800 บาท กิโลต้องคุมให้อยู่ไม่เกิน 200 โล และจนถึงบ่ายสาม อย่างน้อยต้องให้ได้ 1,100-1,200 บาท ไม่เกิน 300 กิโลเมตร นั้นแหละถึงได้กำไรได้ค่าตัวเรา
สัปดาห์ที 2 ผมเริ่มวิธีวิ่งแบบ ลิมิตตนเองตามมิเตอร์ รับผู้โดยสาร ปุ้บ ส่งปั้บ แองงิ้ว ก้าบ วิ่งกระรอกหาผู้โดยสาร คอยกดเช็คกิโลทิ้งเปล่าว่ากี่ โลแระ พอ 20 โลปุ้บ จอดเลยครับ นิ่งๆๆ หาที่แหมะตามป้ายใหญ่ ๆ หน้าหมู่บ้านชุมชน ไม่ได้ผู้โดยสารเราไม่ไป ได้ผลแหะครานี้มีเงินเหลือมากขึ้น เพราะค่าเชื้อเพลิงประหยัดมากขึ้น วิ่งน้อยลง เงินมากขึ้น
ระหว่างวิ่งแท็กซี่ หรอ ครับผมมีผู้โดยสารหลายท่านเรียกไปส่งสถานีรถไฟ ดอนเมืองมั่ง บางเขน บางซื่อ สามเสน ถ้ามีรถไฟสายยาวมา ส่วนใหญ่ผมจะได้ผู้โดยสารติดมือ ทุกครั้ง อะๆๆๆ อย่างงี้ได้การละนายจิม เดินลงจากรถแท็กซี่ ขึ้นบนสถานีรถไฟเลยครับ จด จด แล้วก็ จด จดอะไรละ ตารางรถไฟไงครับ ผมจดตารางรถไฟสายยาวทุกสาย ที่จอดแวะสถานี เชื่อหรือไม่ว่าเวลารถไฟสายยาวทั้งหมดอยู่ในหัวของผม ทุกสถานี ตั้งแต่ดอนเมืองยันหัวลำโพง จดทำไมครับ? คือคำถาม อ้าว.....ก็เวลาเราผ่านแถวนั้นใกล้เคียงเวลารถไฟมา จะไปวิ่งให้เมื่อยตุ้มทำไมละพี่น้อง ชิมิ
ปุเลงปุเลง .......พี่ ๆ แท็กซี่ในอู่เห็นเราน้องใหม่ก็เข้ามาทักทาย.....แย่งซีนกันเชว ช่วยแนะนำผมวิธีขับรถแท็กซี่ น่ารักจังจุฟฟฟ บางท่านก็ชวนก๋งหลังส่งกะ แต่ผมปฏิเสธ นะ พี่ครับแองงิ้วครับพร้อมยกมือไหว้ ผมอิสลามครับ พี่แท็กซี่หลายคน งง ทำไมต้องยกมือไหว้.......ด้วย แหมพี่ผมชอบยกมือไหว้คนนะ พี่สันดานเป็นอย่างนี้แระ
จากที่เห็นเพื่อน ๆ แท็กซี่ก๋งกันในอู่หลังส่งกะก็เลยได้คำตอบว่า อ๋อ......มันอย่างนี้นี่เองทีทำไม พี่น้องแท็กซี่ถึงบ่นกันจัง วันๆ เหลือแค่ 100-200 ทำไมเราเหลือเยอะกว่าละเราเหลือ 500-700 บาทต่อวัน รายจ่ายเพิ่ม รายรับคงที่ หรือน้อยลงนั้นเอง
ถ้าเหลือ 100-200 จริงสู้ไปขับรถตามบริษัทฯ ขับรถส่งของกินเงินเดือนไม่ดีกว่าหรือไม่เหนือย ไม่เมื่อยมากไม่เครียดกับการมาวิ่งหาผู้โดยสารด้วย เงินเดือน ขี้หมูขี้หมา 7-8 พัน ได้หยุดในอาทิตย์ อีกต่างหาก
พี่คนนึงบอกว่า ที่นั่นที่นี่ผู้โดยสารเยอะ บอกว่าสีลม คนเยอะ สุขุมวิท คนเยอะ ฯลฯ หลาย ๆ ที่ และก็บอกที่ไหนไม่ค่อยมีผู้โดยสาร ผมฟังแล้วเฉย ๆ ๆ ในใจคิดว่าลองเชื่อดูเราน้องใหม่ แองงิ้วครับพี่
ลองตามที่พี่เค้าบอกวิ่งไปที่พี่เค้าบอก จริงด้วยแหะผู้โดยสารเพียบ ...แต่โอยไม่ไหว รถเปิดไฟว่างบานเบอะเลย รถติดก็ติด เสียเวลาทำมาหากินจัง ค่าเช่ามันขึ้นทุกวินาทีนี่หว่า ไม่เวริค วุ้ยส์ นายจิม
ผมสังเกตุเพื่อน ๆ แท็กซี่ 90% ส่งผู้โดยสารเสร็จ ปักหัวกลับย่านอู่ทั้งนั้น รวมทั้งตัวผมเองด้วย เออน้านดิ นายจิม.. จะปักหัวกลับอู่ทำไม ฟะ....ผมเริ่มคิดละ ผมถามตนเอง ได้คำตอบว่า AREA อู่เราชินนะ แต่ทว่าไม่ใช่คำตอบที่ถูกที่สุด ผมถามตนเองอีกว่า อู่เราอยู่ปากเกร็ด แล้วอู่ที่พระประแดง อู่แถวอ่อนนุช อู่แถวบางแค มันชินได้ไงละ ผู้โดยสารไม่มีหรือ แล้วเค้าอยู่ได้อย่างไรไม่มีผู้โดยสารหรือไร แล้วเวลาปักหัวกลับอู่ พอรถติดไฟแดงก็หางยาวเชียว ไฟแดงบอกผู้โดยสารว่าง เต็มถนน มันได้ประโยชน์อะไรเนี่ยะ เวลาไฟเขียวออกรถ ก็ตาม ๆ กันไป มีคนโบกก็เสร็จรถคันหน้าเอาไปกิน เหล่านี้คือคำถามทีวนเวียนในกระโหลกผม
ปฏิบัติการรีเช็ค ขึ้นทันใด อยากได้คำตอบใช่ไหมนายจิม.....อยากได้ต้องพิสูจน์นะ คิดแล้วต้องทำ...คิดไม่ทำคิดทำไม เสียสมอง ผมเริ่มในบัดดล คิดไปคิดมา ผู้โดยสารโบก นู้นเลยครับ ข้ามฟากไป ปากน้ำ อะได้ทีละพี่น้อง ได้เหยื่อละ ส่งผู้โดยสารเสร็จไม่รีบกลับ ทำตัวเป็นรถท้องที่สะเอง หนุงหนิงแถวนั้นแรก ๆ ก็เซ่อ ๆ ซ่า ๆ แต่เอ ผู้โดยสารก็เรียกนี่หว่า เออ...อย่างนี้แล้วเราจะกลับอู่กันทำไม เสียค่าเชื้อเพลิงป่าวประโยชน์
ปฏิบัติการรีเช้ค 2 ทำไมต้องปักหัวกลับอู่รถติดไฟแดงว่าง วาบๆๆ อะนายจิม...ไม่เอาละไม่อยากเชื่อคนอื่น เชื่อตนเองดีกว่า ไฟแดงหรือติดทำไมให้โง่ เลี้ยวซ้ายขวับทันใด อิอิ ซ้ายผ่านตลอด พี่น้อง เลี้ยวปู้บ แล้วได้ผลอย่างไร ผู้โดยสาร โบกแหะ อะไรเป็นเช่นนั้น ตรรก คืออะไร
ไม่เอาแล้ว ไม่เชื่อ แล้ว กับทฤษฎี ของพี่แท็กซี่ ที่ว่า
- ไปที่ที่มีผู้โดยสาร
- ไปส่งแล้วกลับย่าน อู่ตนเอง
- ขับไปแบบไร้แผนการณ์ มีผู้โดยสารก็รับ ไม่มีก็ไปเรื่อย พอเจอปุ้บ ปาดหน้ากัน เพื่อแย่งกันรับผู้โดยสาร ดูแล้ว น่าอนาจยิ่งนัก
- งานเลี้ยงสังสรรหลังส่งกะอีก โอยมะหวาย นะพี่น้อง
นายจิมเลยคิดสร้างทฤษฎีการขับแท็กซี่ของตนเองขึ้นมา เพื่อที่จะมีรายรับมาก ทุนต่ำ ทำไงดีละพี่น้อง เดวมาโพสต่อ ที่เขียนได้ยาวอย่างนี้เพราะเขียนเมื่อคืนนอนไม่หลับ คิดถึงเมีย ที่โพสเมื่อกลางวันครับ
อ้าว...แล้วพี่น้องทีอ่านบทความนี้สงสัย เฮ้ย......นายจิม แล้วไม่เครียดเรื่องเมียแล้ว หรือ คำตอบคือ 55555 ผมลืมไปเลยครับ มัวแต่เอาสมองมาคิดทำอย่างไรจะขับแท็กซี่ให้ได้ดี ผมสนุกกับมันแล้วครับท้าทายดี
แก้ใขครับ ปรีชา ทรัพย์คง ครับ ปรีชา คงศรี นะผู้ช่วยผู้ประสาทการณ์ เซนต์จอห์น สมัยผมเรียนที่นั่น
ทฤษฎีของนายจิม นะหรือ คืออะไร ก่อนอื่นเราต้องทวนทฤษฎี ของพี่ ๆ แท็กซี่ทั้งหลายก่อน
- ไปทีที่มีผู้โดยสารเยอะ แหะๆ นายจิม ไม่ไปไม่เชื่อ
-ไปส่งแล้วกลับอู่ตนเอง นายจิม จะกลับทำไม ผู้โดยสารมีทุกที่แระ
-ขับไปแบบไร้แผนการณืมีผู้โดยสารก็รับ ไม่มีก็ไปเรื่อยๆ นายจิม
..นะหรือ เป็นสันดานแล้วละ ทำอะไร ต้องวางแผน แบบนี้ไม่ใช่ผมแน่ๆ
-งานเลี้ยงสังสรรหลังส่งกะอีก โอยมะหวาย นะพี่น้อง
น้านแหลคือคำตอบ ไปเพิ่มรายจ่ายให้ตนเองทำไม ชิมิ
เริ่มเลยทฤษฏีของนายจิม...ตามข้อแรก เวลามีผู้โดยสารเรียกเข้าเมืองแถวสุขุมวิท อิอิ ผมไปครับ ผมไม่เคยปฏิเสธผู้โดยสาร จะเอาผู้โดยสารกลับไงดีละ สุขุมวิท ลูกค้าเยอะ รถก็เยอะ ไฟว่างวาบๆเต็มถนน
ส่วนใหญ่ พี่แท็กซี่ชอบวิ่งซอย คี่สุขุมวิท กัน ซอยคู่ไม่ชอบวิ่งทำไมหรือ ครับ ซอยคี่ซอยผ่าน ซอยคู่ ซอยตัน พี่แท้กซี่บอกว่าวิ่งทำไม ซอยคี่ทะลุไปไหนต่อไหน ได้ อพารืทเม้นท ต่างชาติ เยอะดีด้วย
นายจิม...ไม่เชื่อครับเลิกๆๆทฤษฎีแบบนี้ นายจิม...เลี้ยว ซ้ายปุ้บเค้าซอยที่มันตันนั้นแหละ อิอิ ซอยนึงลึกอย่างมาก 500 เมตร ไป-กลับ ออกมา 1 กิโล ค่าแกส บาท เดว จิบๆๆ
ระหว่างที่วิ่งในซอยเลขคู่ ซอยตัน ผมใช้วิธี รถก๋วยเตี๋ยวขายเกี้ยว เอามือแกล้ง บีบ แตร แปร้นๆๆ แปร้นๆๆ ทุก2 เสาไฟฟ้า อิอิ บีบ ทำไม ทราบไหม พี่น้อง
เดวค่อยตอบครับ....ว่าบีบ ทำไม ผมทำอย่างงี้จนสุดซอย กลับ รถ จุดบุหรี่สูบมวนนึง
แล้วออกรถ......อิอิ ได้ผล ผู้โดยสาร โบกทันใด น้านแหละคือคำตอบ ตรรก ง่ายๆ คนที่กำลังคิดว่าจะไปดีไม่ไปดี พอได้ยินเสียงแตร อะไรหว่า อ้อ แท็กซี่มาส่งคน เดวก็คงออกมา รีบไปดีกว่าเนอะ จะได้ไม่ต้องเดินออกไปหน้าปากซอย แล้วที่ผมจอดท้ายซอยสูบบุหรี่ ไม่ใช่อยากสูบ แต่ใช่บุหรี่เป็นตัวจับเวลานะครับ ประวิงเวลาให้ผู้โดยสารเตรียมตัว อิอิ แค่ก็ เสร็จโจร
เวลาไปส่งผู้โดยสารไกลๆๆ นู้นเลย วงแหวน หนองหมาว้อ เลยวุ้ยส์ จะเอาผู้โดยสกลับอย่างไร พี่แท็กซี่ ส่งปุ้บ ปักหัวกลับ นายจิม ไม่เอาอย่างแน่นอน แล้วจะอยู่ทำหอกไรละนายจิม ผมบ่นกะตนเอง
ไม่อยู่ทำหอกอะไรหรอก เวลาเราไปส่งผู้โดยสารเราคงไม่ส่งกลางท้องนาเป็นแน่แท้ ต้องส่งที่บ้าน หรือชุมชน หรือหมู่บ้านใช่ไหม ส่วนมากชานเมืองหมู่บ้านจัดสรรทั้งนั้น
ส่งเสร็จไม่ต้องรีบกลับ จอดร้านค้ากลางหมู่บ้านนั้นแหละ ซื้อลุกอม ยาหม่องบ้างดค้กบ้างดวดสะอึกนึง ตอนขาเข้าไปส่งก็วิธีเดียวกันกับ พารากร้าฟข้างบนที่วิ่งย่านสุขุมวิทนั้นแหละ แปร้นๆๆๆ เวลาออกมาก็ แปร้น ๆ เหมือนกัน
ผู้โดยสารชานเมือง ส่วนมากวิ่งเข้าเมือง ทำเวลาได้ดี ค่าโดยสารมีราคาสูงแปปเดว มิเตอร์วิ่งขึ้นเป็นร้อยละ
เวลาผู้โดยสาร โบกไป ตจว ทำไงดีละครานี้ ส่วนใหญ่ใช้เหมาเอาตามราคา ของกรมการขนส่งทางบก แต่ราคา อูยสื อย่าให้เซดเชวหัวแบะ กิโลเมตรละ 14 บาท ไหวหรอ
นายจิมใช้วิธีนี้ มิเตอร์ผมขึ้นเท่าไหร่เอาตามมิเตอร์นะครับ ขากลับผมขอกิดลละบาท เดวพอ ค่าแกส กลับ แล้วนายจิมจะได้กำไรหรือ? ค่าเสียเวลาละ
มีวิธีการครับ มีอยู่เที่ยวนึงผมไปส่งคนโคราช ค่าโดยสาร 1000 กว่าบาท ตามมิเตอร์ เค้าให้ค่าแกสขากลับ โลละบาท ได้เพิ่มมาอีก 250 บาทเอง ไม่เป็นไรแหะ นายจิม เลี้ยว ขวับเข้า บขส โคราช ทันใด
เข้าไปทำไรหรือ ? ผมเดินไปที่ช่องขายตั๋ว เอาคนยาวเหยียดเลย ผมมองไปรอบๆๆหาคนที่มาเป็นกลุ่ม อา เจอแล้ว คนงานก่อสร้างแบกข้าวสาร อีรุงตุงนังประมาณ 4 คน นั้นแหละเป้าหมายเลย
พี่ครับ พี่ครับ เค้าทำหน้างง ........พี่ผมแท็กซี่มาส่งผู้โดยสารแถวนี้ พี่กลับกับผมไหม ผมคิดพี่คนล 100 เดียว ส่งถึงที่ พี่ไปตรงไหน ในกทม ละ อา ได้การแหะ เค้าบอกว่ามาแถว อ้อมน้อย อิอิ ตกลง เค้ากลับกับผมแหะ เที่ยวนั้นสบายโก๋ ค่าแท็กซี่มา 1,500 +ค่าแกส กลับ 250+ค่าเก็บตกผู้โดยสาร 400 อิอิ 2,150 บาท เนียน ใช้เวลาไปกลับ 7 ชม ยังไม่หมดเวลา ส่งกะกลับอู่ดีก่า อิ่มแล้ว ค่ากะ 420+ค่าล้าง 20+ค่าแกส600 เท่ากับทุน 1020 กว่าบาท รับ งาน ตจว 2150+ก่อนหน้าได้ตจว ฟาดมาแระ 300 รวมเป็น 2,450 กำไร 1,400 บาท อิอิ วันนี้นอนตีพุงสบาย ซื้อหนมไปฝากลุกดีกว่าแหะ
ผมใช้ทฤษฎีของผมนี่แหละ ได้เงินเพิ่มมากขึ้นวันนึงขับได้ ไม่น้อยกว่า 1500 บาททุกวัน ส่วนใหญ่เฉลี่ยวันละ 1500-1900 บาท ต่อกะ
วันนึงวันที่ 14 เมษาฮาวาย ที่หมอชิตใหม่ เวลาประมาณ 8 โมงเช้า ผมกระดืบ ตามเพื่อนๆไป ผมไม่เข้าวินนะ ผมไม่ชอบการรอคอยล้อไม่หมุนเงินไมมา
ผมมองไปข้างหน้าเลยหน้าเพื่อนแท็กซี่ที่กระดืบๆๆ สัก4-5 คัน เด็กสาวคนนึงอายุประมาณ 18-19 หน้าตาดี ยืนถือกระเป๋าทะเลิกทะลัก จะโบกก็ไม่โบกแหะ มันอะไรหว่า
พอรถผมขยับไปตรงหน้า น้องคนนั้นดบกเลยครับยื่นมาสะยาวหน้ากระจก แล้วบอกว่า น้าๆๆๆ ไปขอนแก่น ไหม
ผมตอบว่า ไปดิ ทั่วไทยก็ ไป เด้กสาวคนนั้น บอกว่า แต่หนูไม่มีตังค์ น้าไปส่งหนูได้ไหม พูดไปตาแดงไป เอาละสิ นายจิม ทำอย่างไร
สมองผมเป็นอัตโนมัติ ทันใด หนูๆๆขึ้นรถมาก่อน คุยกันก่อนนะ รถคันหลังมันบีบแตรไล่นะ เด้กสาวคนนั้น เปิดประตุรถขึ้นมาทันใด ผมรีบขับออกไปจากตรงนั้นสักหน่อย พอมีที่ว่าง จอดเลยครับ เอาว่ามา ไม่มีตังค์จะให้ไปส่งตั้งไกล เรื่องมันเป็นอย่างไรเล่ามาดิ
เด้กสาวคนนั้นพูดไปตาแดงไป ผมพยายามไม่มองหน้ากลัวใจอ่อน คนสมัยนี้ไว้ใจได้ที่ไหน
น้า หนูมาสมัครเรียนต่อ นั่งรถมาพอมาถึงหนูโทร หาเพื่อนพ่อที่อยู่ในกทม ปรากฎว่าโทรเท่าไหร่ไม่มีคนรับสายหนูมาตั้งแต่ตี 5 แล้วละ
ผมยังไม่เชื่อ.....ไหนละมาสมัครเรียนมีหลักฐานไรมาบ้าง ผมถาม รีเช้คอีกแล้วละพี่น้อง
เด้กสาว คนนั้นเปิดซองสีน้ำตาล ที่มีเชือกพันกระดุมอยู่ เปิดให้ดู มีหลักฐานพร้อม จบปวช มา สำเนาทะเบียนบ้าน บัตร ปชช บัตร ประจำตัว นักศึกษา พร้อมสรรพ ผมนึกในใจท่าอีหนุ คนนี้จะมาตามที่บอกจริงๆๆ
แล้วให้น้าทำอย่างไรละ......น้าต้องทำมาหากิน ครานี้เด้กคนนี้ปล่อยโฮ ออกมา กรรม ซิกู เงียบๆๆนิ่งๆๆไว้ น้อง เอานี่กระดาษทิชชู่ เด๊ยวเค้าหว่า น้าทำมิดีมิร้ายกะเธอ นะ
น้าไปส่งหนุนะ....ถึงบ้านแล้ว หนูเอาตังค์ที่พ่อที่แม่ให้ เออใจชื้นมานิด แต่ผมก็ติดระแวงไว้ก่อน นึกในใจ ถ้ามันลวงกู ไปเชือดทำไงดีหว่า
ในสมองผมเริ่มคิดหนัก เด้กคนนี้ถ้าเป็นจริงอย่างที่เค้าเล่ามา ผมทิ้งไว้ที่นหมอชิต เสือสิงห์กระทิงแรด บานตะเกียง เด็กคนนี้โดนขายซ่องแน่ๆๆ ผมนึกถึงลูกสาวผมทันใด เราก็มีลูกสาวนี่หว่า
ถ้าไม่จริงละ.....ติ้กต้อก ระยะทางไปกลับ 1000 โล คช่าแกสเรา 1000 บาท ค่ากะ420 บาทไม่เกิน 1500 วุ้ยส์
ตายเป็นตาย......ดีกว่าปล่อยเด้กสาวหน้าตาดีไว้ ถ้าเด้กโดนทำมิดีมิร้าย เรามิเป็นตราบาปไปทั้งชีวิตหรือ
เลิกร้อง ได้ แล้ว ผมดุน้องคนนั้น เด้กคนนั้นทำท่าจะร้องอีก....ผมบอกว่าแหกปากร้องเข้าไปเดี๋ยวก็ไม่ไปส่งสะหร้อก จะไปหรือไม่ไป
ผมออกรถทันใดเพื่อไปส่ง น้องเค้า ระหว่างทางผมแวะซื้อขนม แวะกินข้าว ออกตังค์ ให้อีกนะนายจิม ....อย่าเข้าใจผิดนะเพื่อนๆ นายจิม ไม่จังไร หรอก
พอถึงขอนแก่นผมเลี้ยวซ้าย ผมคลับคล้ายคลับครา ว่าอำเภอบรบือ น่าจะใช่นะ
ถึงบ้านเค้าพอจอดรถกึก คนในบ้านชะโงกหน้ามาดู เดินมาหา น้องเค้าเปิดประตุรถออก
เสียงแม่ของเค้าตะโกนว่า ไป กทม คืนเดว พาผัวแท็กซี่กลับมาเลยหรือ งานเข้าซิกูนายจิม
พอเค้าเดินขึงขังมาหา ทำไงละนายจิม บ้านเค้าสะด้วย ไม่โดนกระทืบตาย ก็ เสียผี กูไม่อยากมีเมียเด้ก ตอนนี้วุ้ยส์ ผมนึกในใจ
มาดูหน้านายจิม สะก่อน คนอย่างนี้หรือเป็นโจร
http://www.tagged.com/jimbovy
ด็กสาวดดนตบหน้าเพี้ยะ จากพ่อ อะไรวะเนี่ย.....เด๊ยวๆๆครับใจเย็นๆๆ มึงไม่ต้องมาพูดอะไรเลย พ่อเค้าตะคอกใส่ผม
ฟังก่อนได้ไหม รู้งี้ให้หมาหมอชิตคาบไปแดกสะดีไหม ผมเริ่มมีน้ำโห
พ่อเค้าหยุดมองด้วยความฉงน แววตาลดลงนิดนึง นายจิม ไม่รอช้าละ ผมไม่มีไรบ้บออย่างนั้นฟังกันก่อนได้ไหม ผัว เผอ ที่ไหน ไม่เอาหรอกเด็ก ทำไรไม่เป็น
ผมรับเค้ามาเห็นทะเร่อ ทะร่า อยู่หมอชิต มาส่งนี่ก็ ไม่รุ้จะได้ค่าดดยสารกลับไปหรือ ป่าว เอะอะก้ตบก้ ตี ห่วย.... อยากตบตบไปผมกลับละ
ได้ผลแหะ ครานี้หยุดตบได้ อีหนุเล่าให้พ่อเธอฟังดิ นังหนุเริ่มเล่าให้ฟังพูดไปร้องไป
ครานี้ พ่อเค้าพยักหน้าหงึกๆๆๆ พอเล่าจบ พ่อเค้ามานั่งคุกเข้ายกมือไหว้ผมปะหลก ปะหลก อะไรหว่าเนี่ยะ หลากหลายอารมย์จัง ผมนึกในใจ
ขอโทษด้วย ทิดที่เข้าใจผิด ขอบใจหลายๆเด้อ ถ้าไม่ได้ ทิด ป่านนี้ลุกสาวข้อย ป่นปี้หมดแล้ว
เอาไม่เป็นไรทีหลังนัดแนะกันให้ดีละ อย่าทำอย่างนี้อีก ผมกลับละนะ
เดี๋ยวก่อนทิด ทิดลืมค่าโดยสารนะ เท่าไหร่ละ ผมพาไปดุที่มิเตอร์ มันขึ้น 3600 บาท
ผมบอกเค้าว่ามีตังค์ไหม เค้าบอกว่ามี อะงั้นดีละมีตังค์ ก็ช่วยจ่ายเร็วหน่อยครับผมจะรีบไปส่งรถเดี๋ยวไม่ทันต้องโดนเบิลกะ เสียค่าเช่าเพิ่มตั้ง 400ก่าบาท อ้อ นิดนึง พี่ชาย ผมบอกเค้าว่าถ้าจะกรุณา ช่วยค่าแกสผมขากลับด้วย
เค้าพยักหน้าเดินไปหยิบตังค์ให้ แต่ไม่ยอมให้แหะ อะไรวะเนี่ยะ
เค้าถามผมว่าเท่าไหร่ละ ผมบอกไปว่า 500 พ่อเค้าบอกว่า
ยังไม่ให้ตอนนี้ สั่งเนื้อไว้แล้วให้เมียเค้าลาบอยู่ อะไรหว่า ขอโทษครับผมอยู่ไม่ได้จริงๆๆ น่าอยู่ก่อนนะ ผมให้ เลย 5 พันอยู่กินกันก่อน อะอะไม่ขัดศรัทธาผมยกหูบอกเถ้าแก่อู่ว่าผมควงรถ ผมอยู่กินยัน 5 โมงเย้นก็ลากลับ ขากลับใช้สุตรเดิมอิอิ เลี้ยว เข้าโคราช สอยมาอีก 4 หน่วย คนละ 100 ได้มาอีก 400
เอามาส่งแค่รังสิตเอง หนอยมีคนโบกต่อเข้าปากเกร้ด กลับอู่เอารถไปล้าง เช้คเงิน
ก่อน จะรับอีหนุ ผมหาได้ 500 แระ เท่ากับผมหาวันนั้นได้ 5900 บาท ค่ากะ 2 กะรวมค่าล้าง 860+ค่าแกส1100 บาท
5900-1100 บาทเหลือ 4800 บาทแหะ อิอิ เก็บตังค์ไว้ซื้อหนมให้ลุกดีก่า
แก้ใขเขียนผิดนะ
รับมา 5900 ค่าแกส 1100 ค่ากะ 860 1960
5900-1960 เท่ากับ3940 บาท
เดือนนั้นผมมาเช้คเงินทั้งหมดทีกำไรมาทั้งเดือน อ้าหยา 2 หมื่นก่าบาทเชว หักค่ากินออกแล้วนะ รายได้ดีวุ้ยส์ ผมทำบัญชีตลอด พี่น้องอย่าลืมนะครับทำอะไรงานบัญชีห้ามลืมเด้ดขาด
กลับมาที่อู่รถแท็กซี่ แหะมีรถติดวิทยุสื่อสารด้วย น่าสนใจ ผมไปถามพี่ ๆๆ เค้าเล่นอย่างไรละ พี่เค้าบอกว่าอย่างแรกต้องรุ้ภาษา ว. ก่อน แต่ผมไม่ได้ใข้นะ รับผู้โดยสารไม่ทัน สักที ผมถามต่อแล้วพี่เดือนนึงรับกี่ครั้งผมแกล้งใขสือ อ้าวก็ผมบอกแล้วไงไม่ได้รับเลย บางคนก็ เดือนละครั้งบางคนสามวันครั้ง
แล้วมีค่าบริการไรพิเศษ หรือไม่ ผมถามต่อ เค้าบอกว่า ค่าเช่าเพิ่มอีก 50 บาท ต่อกะ ผู้โดยสารจ่ายเพิ่มอีก 20บาท ต่อเที่ยว ต่อ ว.
ผมนึกในใจก็ ดีนีไม่ต้องวิ่งให้เหนื่อย ทำไม รับ ว.ผู้โดยสารไม่ได้ละ ติ้กต้อก นายจิม อยาก ได้คำตอบนะ
ไม่รอช้ารีบถามเถ้าแก่ เถ้าแก่มีรถ ติด ว ไหม อยากขับ เภ้าแก่บอกว่าคุณขับอย่างนี้นะดีแล้ว มี ว. ก็ ไม่ได้รับ ผมนึกในใจ เรื่องของกู
ค่าช่าก้ต้องเพิ่มขึ้น อีก 50 บาท แต่เผอิญเป็นรถใหม่ ต้องกะละ 500 รวมค่า ว .นะ เถ้าแก่บอก
แต่ตอนนี้ไม่มีรถ ให้คุณ เถ้าแก่ครับผมอยากขับจริงๆนะ ช่วยเหลือหน่อยนะ เถ้าแก่บอกว่าต้องรอเป็นอะไหล่ นะ เวลารถ ว.เค้าหยุด คุณขับ โอเคมั้ย มีอย่างหรือนายจิม จะ ปฏิเสธ
ผมปุเลง อีแก่ ผม ได้ 2-3 วัน เถ้าแก่มาบอกว่า มีกะกลางคืนเค้าคืนรถ คุณจะขับไหมละ โอเคครับเถ้าแก่ ผมมิรอช้า วันนั้นผมเลยควงกะนะ กลางวันขับอีแก่ กลางคืนขัยรถ ว. เถ้าแก่ครับ มีหนังสือ บอกภาษา ว. ป่าวครับ มีๆๆนีไง
แหะๆๆ ผมได้ขัยรถว. และ ผมเปิด ว .มันทั้งคืนเหมือนคนบ้า วิทยุเพลงหรือ ไม่เปิด ผมฟังไปเรื่อยๆ อะ ผู้โดยสารเรียกผ่าน ว .เยอะนะเนี่ย ทำไมเพื่อนเรามันรับไม่ได้ละ
ได้การละ ผมหาสมุดเล็กๆ ไว้จด ผมขับรถ ว. เปิด ว .ทิ้งไว้ อย่างนั้น 7 วัน ฟังอย่างเดียวจด ๆๆ เดว ว. 4 ว 30 ว 25 ว.10 อะได้การแระ รุ้แร้ว โยว โยว ว่าจุดอ่อนอยู่ที่ไหน ทำไมเพื่อนถึงไม่รับ ว. หรื อว่ารับงสนผ่าน ว .ไม่ได้ เสร็จนายจิม ละ
อธิบายให้ ฟังครับ......คนเรียกผ่าน ว. คือคนที่ส่วนใหญ่ใช้ประจำ ซ้ำๆๆเวลาเดิม ได้การละ สิ่งที่นายจิม จดนะ คือ คนนี้ เรียก ประจำ เวลาใด ที่ไหน
พอ ผมไปส่งผู้ดดยสาร ย่านนั้นเวลาใกล้เคียง ช้าเร็วไม่เกิน 20 นาที เสร็จนายจิม ละ เลี้ยวขวับไปเลย ไป ว.10 นิ่งๆๆ แถวนั้น ว. 10 คือ จอดนิ่งๆๆ ผมแอบจอดนะ ห่างกันสัก 100 เมตร ไม่ให้เจ้าของบ้านเห็น เดี๋ยวถ้าเห็นจะเรียกเราอดได้ค่า ว. 20บาท
พอศูนย์ ว เรียกมา เสียงตาเปียก นครชัย ผมขับรหัส 626 มีท่านผู้ใด จะ ว.4 ว30 ที่......บ้าง ว.4 หมายถึงปฎิบัติงาน ว 30 หมายถึง ลูกค้า ผมรีบกดตอบกลับ 626 ว 10 นิ่งแล้วหน้า ว 30
หมายถึงว่า ผมได้จอดรอนิ่ง ๆ แล้วหน้าบ้านลูกค้า เสร็จโจร ไป 1 ราย เพื่อนคนอื่นแห้วรับประทาน
คืนนั้น ปรากฎว่า ผมรับมา 3 ว. ลูกค้า ว. ส่วนมาก เป็นคนชั้นมีกะตังค์หน่อย ขึ้นมาไม่รอช้า ปิด ว.หนวกหู เปิด 105.5 นะ เพื่อบ่งบอกว่า รสนิยม คนขับไม่ทำมะดา
อะคุณ...ผู้โดยสารท่านนั้นส่งเสียง ผมตอบมีอะไรให้รับใช้ครับ ผมไม่กล้ามองกระจกหลังเสียมารยาท
คุณฟัง คลื่นนี้ด้วยหรือ ครับผม ผมชอบเพลงสากลครับ ท่าทางคุณไม่เหมือนคนขับแท็กซี่ทั่วไปนะ
ป่าวครับผมก็คนขับทั่วไปเหมือนคนอื่นเค้านั้นแหละ ไม่หรอกฉัน ดูออกนะ ผมหัวเราะแห้งๆๆ ผู้โดยสารถามต่อ ก่อนหน้านี้คุณทำอะไรละ
ผมก็บอกเค้าว่าผมมีกิจการตนเอง แต่ไปไม่รอด อ้าว......ทำไมละ
ผมบอกว่าผมมีปัญหาครอบครัว แฟนฟนีไปทิ้งลูกไว้ให้ผมเลี้ยง
เสียใจด้วยนะ น่าสุ้ สุ้ นะคุณ ขอบคุณ ครับ ผมตอบ จากนั้นต่างคนต่างเงียบ
พอส่งเสร็จ ผู้โดยสารยื่นค่าโดยสารให้ เป็นแบ้งค์ 100 สองใบ ไม่ต้องทอนนะ ผมตอบขอบคุณครับแต่ค่าโดยสารประมาณ 100 กว่าบาท + ค่า ว20 เอง เยอะไปหรือเปล่าครับ เอาไปเถอะฉันให้ลูกคุณ ไปกินหนม
พี่น้องแท็กซี่ ครับ การขายบริการ เราต้องขายทุกอย่างในตัวเราครับ รสนิยม คำพูดคำจา กระจกหลังห้ามมองนะครับ ให้เกียตริ ผู้โดยสาร แล้ว ทิป จะไหล แบบนายจิม ครับ
เมือยนิ้ว แระ เดวท่อนหน้ามา ถึงว่าเมื่อนายจิม เจอ โจร จะทำอย่างไร
คืนนึง ประมาณ 4 ทุ่มเห็นจะได้ ที่หน้าโรงแรมบอส ถนนรัตนาธิเบศ ผมรับผู้โดยสารแต่งตัวเรียบร้อย 1 ท่าน ถือแฮนด์แบ้คมาด้วย ใบนึง พี่ครับ พี่ไปบางเลนไหมครับ ไปซิครับ ผมให้พี่ 1 พันนะ อะ ได้ราคาดีสะด้วยผมนึกในใจ
ทำไมให้เยอะจังผมถาม เค้าตอบว่าไม่มีใครอยากไปนะครับ ด้วยความงกของผม อยากได้ตังค์นะ ไปครับเชิญเลย ครับ
ผู้โดยสารท่านั้นนั่งเบาะหลัง ด้านหลังผม ผมไม่ได้คิดไรมาก เพราะเรามือใหม่พึ่งขับได้เดือนกว่าๆเอง
ขับไปคุยกันไปเรื่อยเปื่อย จนเลยไทรน้อยไป ไม่มีไรทางเริ่มเงียบสงัดขึ้น ไปเรื่อย รถบางตาลง เงียบจริงๆครับพี่น้อง ผมดูป้ายบอกหลักกิโล ว่า อีก 15 กิโลถึงบางเลน ผู้โดยสารท่านั้นบอกว่า พี่ครับเลี้ยวลงถนนข้างหน้าซ้ายมือนั้นแหละ
ลูกค้าเริ่มถามละ...พี่ พี่มาอย่างงี้ไม่กลัวโจรมั่งหรือ เอาละซิ ไอ้นี่ถามแปลกวุ้ยส์......ผมชักเสียวสันหลังแระ เก่งไรได้เก่งกะโจร ถ้ามันเป็นโจรทำไงหว่า ไอ้จิม นะไอ้ จิม เพราะความงกมึงเป็นเหตุ แท้ๆๆ
สมองอันไวเหมือนลิงของผมเริ่มแระ ปากไรไม่ร้ายเท่าปากคน ผมเจรจาเลย พี่ครับผมกลัวอดตายนะ ผมตอบด้วยท่าทางไม่สะทกสะท้าน
แล้วถ้าผมเป็นโจรละพี่จะว่าอย่างไร เอาละซิ ไอ้นี่มึงรุกกูเข้าแล้ว อ๋อ ถ้าพี่เป็นโจร ผมขอบอกได้เลยพี่เป็นโจรที่โง่มาก
ว่าแล้วผู้โดยสารของผมมันไม่ตอบ แต่มันชักปืนออกมาพร้อมขยับตัวมานั่งตรงกลางแล้วเอาปืนเคาะเบาะ
ผมถามต่อทำใจดีสู้เสือ ตกลงพี่เป็นโจรจริงๆใช่ไหม ใช่ผมปล้นคุณ แน่นอน เอากับมันดิ เอากูแน่วุ้ยส์ ไอ้นี่
สมองผมเริ่มสั่ง คติพจน์อันนึง เสือย่อมไม่กินเนื้อเสือ วิ่งปรู้ดมาในสมองทันใด
ดีเลยพี่ ปล้นๆผมไปเลย ชีวิตผมมันไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ลืมบอกไปว่าระหว่างทางผมเล่าชีวิตรันทดให้มันฟังงะ
ผมมาขับแท็กซี่เถ้าแก่แม่มก็งี่เง่า ให้ซ่อมรถไม่ยอมซ่อม ทีค่าเช่าจะเอาผมเริ่มด่าเถ้าแก่ให้มันฟัง พี่อยากปล้น ปลบ้นไปเลย เอารถไปด้วยนะ แล้วพี่ช่วยผูกผมไว้ที่ต้นไม่ เอาปืนตีกบาลผมสักทีก็ ได้
พี่เอาไปขายนะ เอาเงินมาแบ่งกัน เดว ผมไปหลอกพวกแท็กซี่น่าโง่มาให้พีปล้น มันทำหน้าฉงน วุ้ยส์ แล้วมันก็ถามผมว่า ตกลง ว่ามึงเป็นโจร หรือ กูเป็นโจร ไอ้นี่ป้าดขึ้นกูมึงกะ กูสะแว้ว ถ้ามันจะส่องกบาลกูแน่ๆๆ
ครานี้ผมขึ้นกูมึงกะมันบ้าง กูบอกมึงตามตรง อย่างมึงนะกูไม่ทำที่กูมาขับแท็กซี่ นี่กูมาหาร่องรอยเหยื่อ ตอนนี้กูหิววะ ปล้นกระจอกแบบนี้ ปล้นห่าไรไม่ปล้น ปล้นแท็กซี่ ถ้ากูจะทำกูปล้นร้านทองดีกว่า หรือกูดูบ้านไหนเหมาะกูปล้นบ้านนั้นมีตังค์ ชัวร์
แววตามันเริ่มอ่อนลงเล็กน้อย มันถามต่อมาว่าแล้วถ้าเป็นมึงวางแผนอย่างไร อ้าวฉิกหาย ไอ้นี่กูเคยแต่วางแผนการตลาดแม่มจะให้กูวางแผนปล้นสะแว้ว
ผมตอบทันใด กูนะเลือกเป้าหมายหลักร้านทอง มึงเห็นไหมแม่ม่แขวนเอาไว้ อย่างน้อยก็ หลายล้าน มึงดูไอ้สันดานนั้นที่ปล้นธนาคารเอเซียแถวบางแคไหม ปล้นคนเดียว เรื่องไม่ปูด ตอนนี้ตำรวจยังตามจับไม่ได้ เพราะฉะนั้น กูปล้นเดี่ยว
เอาละซิ มันเริ่มฟัง ผมนึกในใจมึงคงลืมแล้วมั้งที่จะปล้นกู เริ่มเข้าทางเสือ จิม แหะ
คนอย่างกูไม่ปล้นหรอก ในสิ่งที่มองไม่เห็น กูต้องเห็นของก่อนว่าคุ้มป่าว พลาดท่าเสียทีลุกเมียกูสบาย คู้มหน่อยวะ
ผมเริ่มสะกดจิต มันแระ แบบแยบคาย
หูมันฟังผม แต่ปืนยังอยู่ที่หมอนรองหัวผม ปล้นแท็กซี่หรอ ไม่มีอยู่ในหัวสมองกู คนขับแท็กซี่แม่มวิ่งทั้งวันได้ตังคื อย่างมากพันเดว
ครานี้ มันบอกให้ผมหันหัวรถ ไปอีกทางในทางลูกรังอันนั้น เฮ้ย มึงเลี้ยวตรงขวามือนั่น แล้วจอด อ้าว ไอ้เวงนี่ มึงจะเชือดกู ตรงนี้ไงหว่า ผมคิดในใจ ติ้กต้อก เหงื่อมือ ผมเริ่มออกแระ ผมแอบเอามือขวา ละจากพวงมาลัยมากำ ไขควง อันยาวประมาณ 10 นิ้ว ที่ผมเสียบไว้ข้างแผงประตู
แม่ทิพย์ นักธุรกิจที่ดี เค้าไม่ลงทุนเองดอกครับ คนไทยชอบเข้าใจผิด กับคำว่านักธุรกิจ พ่อค้า นักลงทุน ไม่เหมือนกันครับ
จอด กุบอกให้มึงจอด ได้ยินมั้ย ผมเบรครถ กึก ทันใด กูไม่อยากฟัง บอกให้พอ
ผมควักเงินจากกระเป๋าทันใด เอาไปเลย ผมฟาดเงินบนเบาะรถ มีประมาณ 300 บาทยับยู่ยี่เชวแบ้งค์ผม กูมีเท่านี้มึงเอาไปเลย พึ่งออกรถมาแม่มเอ้ย รถเอี้ยไรเสียได้เสียดีกูว่าจะไปหาเหยื่อสักหน่อย แม่ม่ มาเจอมึงซวยเจงๆๆ
เอานี่กุญแจรถ มึงมัดกูด้วยต้นไม่ต้นนั้นแระ รีบชิงตัดบทสะก่อนที่มันจะยิงกบาลผม
มึงเอามาให้กูทำไม เสียอารมย์ พูดห่าไรก็ไม่รู้ มันตอบผม อ้าวเป็นงั้นไป นี่กูรำคาญมึงเต็มที่แระ นี่เอาไปค่าโดยสารกู ว่าแล้วมันโยนตังค์มาให้ผม 1200
มึงลำบากมากใช่ไหม กูนะเป็นโจร จะปล้น โจร อย่างมึงทำไม โจรเอี้ยไร กระจอกฉิบหามาขับแท็กซี่หาเหยื่อ ช้าไม่ทันแดก แล้วอย่างงี้กว่ามึงจะปล้นได้ ลูกมึงมิอดตายหรอ ไอ้ 200 นะ มึงเอาไปให้ลูกมึงไปโรงเรียน ไปรำคาญ ปากมึงอย่าโป้งละมึง กูตามไปเช้คบิลมึงแน่ กูจำรถมึงได้ เอี้ย เอ่ญ เสียอารมย์ หมด ว่าแล้วมันก็เดินงุดๆๆ เข้าไปในดงไม้และเงามืดที่นั่น ผมยังจำทางได้นะครับจนถึงบัดนี้ ว่ามีโค้งยาว ๆก่อนถึงบางเลนตรงนั้นแหละ
กินข้าวก่อนครับ เดี๋ยวมาดูว่า ไอ้คนขับแท็กซี่ อย่างผมจะกลายเป็นผู้นำเข้าอุปกรณ์ แกส รถยนต์ ได้อย่างไร
ผมปุเลง ปุเลง รถ ว. คันนั้น ได้สองเดือน ขับกลางคืนพอ 4 ทุ่มเริ่มหาผู้โดยสารยากส์แล้ว
ถ้าผมใกล้ปากเกร็ด ผมก้จะมาแหมะตรงกันข้ามกับเมเจอร์ปากเกร็ด คนมาลงรถฝั่งตรงกันข้าม เพียบเลย ข้ามถนนมาต่อแท็กซี่ สีทุ่มไปแล้วตำรวจใจดีให้จอดได้ ถึงไม่ให้จอดนายจิม คนมีเส้นมะกัว อิอิ
ผมเห็นคนมาขึ้นแท็กซี่ขึ้นไม่เป็นระเบียบ รถคันไหนวิ่งมาโฉบได้โฉบดี มั่วตั้วกันไปหมด จากประสพการณ์ถูกปล้น ผมเริ่มมาคิดว่าทำอย่างไรให้ผู้โดยสาร และคนขับรถ ปลอดภัยทั้งคู่ เพราะคนที่ต่อรถส่วนมากออกไปทางปทุมธานี มันค่อนข้างเปลี่ยว อันตรายด้วยกันทั้งสองฝ่าย
นายจิมเริ่มคิดละ ด้วยนิสัยส่วนตัวผมรักงานบริการอยู่แล้ว เริ่มติ้กต้อก ผมจอดตรงนั้นมาเกือบเดือนเริ่มคุ้นกับเพื่อนๆที่แหมะตรงนั้นแล้ว พอดีมีพี่ที่คนแถวนั้นับถือ เค้าเปิดร้านขายแผ่นวีดีโอ ก็เลยจับกลุ่มกันดูหนังแผ่น รอเวลา ผู้โดยสารเรียก ผมได้ทีเลยเสนอความเห้นว่า เราน่าจะทำเป็นวินนะ แล้วบอกวัตถุประสงค์ ไปว่า
เราจะเป็นวินรุ่นใหม่ รถต่างถิ่นมาให้จอดได้ที่เขาที่เรา เวลาเราไปที่อื่นย่านนั้นของเค้าเราจะได้จอดที่วินเค้าได้
เริ่มสร้างโครงข่ายแล้วนายจิม .... ผมบอกว่ารถที่จะรับผู้โดยสารตรงนี้ ต้องจดทะเบียน ชื่อคนขับ เบอร์โทร ทุกคน มาก่อนไปก่อน มาหลังไปหลัง รถที่ไหนหลงมาอยากได้ติดปลายนวมสักเที่ยวมะมีปังหา
ผู้โดยสารจะขึ้นรถเราแนะนำตัวเองแต่งตัวดีหน่อย อาศัยร้านพี่ที่เค้าขายวีดีโอนั้นแหละเป็นจุดปล่อยรถ
แหะๆๆเข้าท่ายัง ...ผู้โดยสารส่วนใหญ่ ขาประจำ เราขอเบอร์โทร ชื่อ เค้าไว้ และสถานที่จะไปส่ง จดลงสมุด ผมฝากสมุดไว้ร้านวีดีโอนั้นประจำ
ผู้โดยสารท่านไหนไม่สะดวก ให้เราไม่ว่าแต่เราบอกเค้าว่าเผื่อพี่ลืมของลืมอะไรเราจะได้ตามได้ไงครับ
ผมทำอย่างนี้ทำให้ผมมีเพื่อนแท็กซี่ ต่างถิ่นเยอะ และเยอะมาก พี่แกปุเลงมาจากไหนไม่รู้เฃ้ามาแหมะ ผมเข้าไปถาม จดชื่อทะเบียนรถ แล้วบอกว่าระเบียบการจอดที่นี่ไม่มีค่าวิน มีแต่น้ำใจให้กันเพื่อนร่วมอาชีพ เพียงแต่ขอว่าเวลาพวกผมหลงไปแถวถิ่นพี่เจอกันทักทายกันบ้าง ไม่มีผู้โดยสารกลับช่วยสงเคราะห์หาที่จอดให้ด้วย
ด้วยความตั้งใจจริงอันนี้แหละ วันนึงผมไปส่งผู้โดยสารทีแหลมฟ้าฝ่า พระประแดง ตอน 4 ทุ่ม ขากลับทำไงหว่า หมาเห่าเกรียวยันปากเกร็ดแน่เลยเรา
อะได้การมีแยกที่นึงทำเลเหมาะ ก่อนเข้าแหลมจะมีสามแยกอยู่ผมจำไม่ได้แระแยกอะไร
มีวินแท็กซี่ด้วย ผมจอดก่อนถึงวินสัก 20 เมตร คว้ากระทิงแดง ไม่ใช่ผมเปลี่ยนแบรนด์ละ เอม 150 ไปขวดนึง ลงรถ ไปเดินต้อกๆๆ ไปถามเพื่อนแท็กซี่ด้วยกันว่า พี่ครับพี่ พี่คนไหนหัวหน้าวิน
นู้นคนนู้นตัวใหญ่หน่อย พี่เค้าขาใหญ่ที่นี่ ผมเดิืนไปหายกมือไหว้ ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ
พี่ครับขอผมจอดสักเที่ยวนะครับ ผมมาไกลมาจากปากเกร็ด รถพึ่งซ่อมเสร้จออกจากอู่ก็ ได้เที่ยวแรกมายันนี้ ตอนนี้ผู้โดยสารวายแล้ว
สงสัยวันนี้ผมติดค่าเช่าแน่ นะพี่นะ ผมยกมือไหว้อีกครั้ง อะได้การแหะ เค้าทำท่าคิด พอดี มีเสียงตะโกน จากข้างหลัง เฮ้ย พี่ โบ้ มางี้ได้ไงละ ผมหันไปดู ผมจำไม่ได้นะ ขอโทษครับ ผมจำไม่ได้ ป้าด พี่นี่ อาทิตย์ที่แล้วผมหลุดไปแถวปากเกร็ด พี่ยังจับผู้โดยสารให้ผมเลย
ว่าแล้วเจ้าคนนี้ ผมจำชื่อไม่ได้นะครับขนาดหน้าเค้าผมยังจำไม่ได้
พี่ๆๆ เค้าตะโกนบอกพี่คุมวิน ว่า ให้พี่เค้าจอดเถอะหาให้เค้าก่อนเลยพี่ เอาเข้าเมืองเค้าจะได้กลับบ้าน รู้จักกันหรือ หัวหน้าวินถาม พี่คนขับแท็กซี่คนนั้นตอบว่า พี่เค้าใจดี หาผู้โดยสารให้นะ ตอนที่ผมไปปากเกร็ด
ได้ๆๆเดวจัดให้ ดีเหมือนกัน หัวหน้าวินบอก หาเที่ยวยาว เค้าจะได้ไม่ต้องมาอีก ดู ดู มันพุดดิ ปากหรือตูดวะเนี่ย ผมนึกในใจ
และแล้วคืนนั้นผมได้ขายาวมานี่เลย แถว จรัญสนิทวงศ์ รอดตัวไปแหะ
สุดยอดเลยครับ
ตอบลบผมก็เคยไปขับครับแต่ไม่รู้เรื่องราวของเส้นทางเลยครับ
ขับได้เดือนเดียวขาดทุนเป็นหมื่นเลยครับ
แต่การมาเขียนแบบนี้ของพีทำให้ผมได้แนวคิด
ในการขับแท็กซี่ขึ้นมาครับ
ถือว่าเป็นแนวทางทำมาหากินของผมครับ
มันอาจไม่มีเกียรติไม่มีศักดิ์ศรี
แต่เราเป็นนายเราเราทำเยอะเราก็ได้เยอะ
ขอบคุณครับ
การขับแท็กซี่เป็นอาชีพสุจริตอีกอย่างหนึ่ง
ตอบลบมีทั้งคนดีและคนไม่ดีมาทำงานด้านนี้
ไม่ว่าจะสังคมไหนก็จะมีคนดีและคนไม่ดีอยู่ทั้งนั้น
อยากให้ทำใจและก็ยึดทางสายกลางเป็นเครื่องช่วย
ทำให้จิตใจสงบจะได้มองเห็นความเป็นจริงของชีวิต
มนุษย์
ที่มีความหิวความยากได้ยากมีความกลัว
ความต้องการอยู่ในร่างกาย