วันเสาร์ที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2553

อี...แก่ แก๊งค์ ขอทาน

อี..นี้ หาดีอะไรไม่ค่อยได้หรอก... อาศัยบารมีผัวไปวัน ๆๆ

ใครรู้กำพืดมันก็คงจะทราบ แต่ที่เที่ยวไปสนตะพายใครต่อใครได้

เพราะส่วนใหญ่เป็นคนนอก ไม่มีใครรู้กำพืดมันหรอก....

ชอบนัก ชอบหน้า ให้คนมายืมเงิน ยืมเงิน ตามมายืมถึงบ้าน สร้างความเดือดร้อนลำคาญ

หน้ายังมึง มาสั่งสอนอะไรกู อี สัตว์

มึงทำงานให้ได้เท่ากูก่อนเหอะ อี เหี้ย... ค่อยมาทำสั่งสอนกู

---------------------------

กู งานหนักงานเบา งานเล็กงานใหญ่ ไม่เคยเกี่ยง สามารถ...

ตั้งแต่แบกกระดาษ
แก้โปรแกรม
เขียนโปรแกรม
งานโปรเจค เรียกมาไม่มีใครเอา กูเอา..

กูทำได้ รันงานได้ แก้ปัญหาได้ หมด...จนคนเค้าต้องมาเตะตัดขาแย่งผลงานก็แล้วกัน ก็เจ๋งแค่ไหน

มาทำสาขา อยู่เคาร์เตอร์ ที่กลัวกันนักกันหนา
ทำจนมันบอกว่า เสกเงินให้ตรงได้ หนัก ๆๆ เข้า บอกว่ากูจิ๊กเงินมัน
มึงก็คิดดูแล้วกัน ว่ากู ขนาดไหน นี้คือ กู....

มึงทำให้ได้เท่า กู ก่อนเหอะ อี สัตว์ แล้วค่อยมาสั่งสอนกู อีเหี้ย

------------------------------------

ได้ตำรามาจาก ไอ้ ตำหนวด ใช่มะ อีเหี้ยนี้
อย่านึกว่ากูไม่รู้ นะ ไอ้ ตำหนวดให้ เค้าเสียบสายโทร เข้าบ้านมัน
พอบิลมามีเบอร์มือถือ กู โทร กลับไป ชัดเลยนะมึง...

มัน เสียมสอน ยกหาง มึง มึงก็งับกูเอา งับกูเอา มึงมัน หมาชัด ๆๆ เลย

อี สัตว์เอ๋ยยยย...

อยากจะใหญ่ เป็นจอมบ่งการ โธ่ อีเหี้ย...
คนนอกเค้าไม่รู้กำพืดมึง เค้าก็นึกว่ามึงนะใหญ่ หลอกได้แต่ควาย...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น