ทำงานเคาร์เตอร์เวลามีเพื่อนพนักงานตังค์ขาด มักจะมีวิธีลากผมเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย
คือ... วิธีของพวกอำมาตย์ พวกเค้าจะทำเงียบ ๆ ไม่บอกอะไรใคร แล้วก็พูดว่าเงินตรงแล้วเรียบร้อย
แล้วก็จะมีขบวนการยัดข้อหาเป็นโจรเป็นขโมย ด้วยวิธีการต่าง ๆ สารพัดวิธี
ทำเพื่อ... กลบเกลื่อนข้อบกพร่องของตัวเอง พวกฉันคนสาขาต้องวิเศษกว่าแก ฯลฯ ก็ว่าไป
ผมทำงานเคาร์เตอร์ โดนมาหมดแล้ว แล้วยิ่งเป็นศูนย์หน้าตัวเป้านี้ยิ่งโดนเป็นนิจศิล
ที่รอดอยู่ได้ทุกวันนี้ก็เพราะ ต้องต่อสู้กับพวกนี้เป็นเวลานานหลายปีดีดัก
ไม่เก่งก็ต้องเก่งไม่งั้น โดนนนน... พวกนี้เอาจริงนะ อย่าไปพลาดให้มันละ ได้แล้วไม่มีคืน
วีธี... ยัดข้อหาของพวกอำมาตย์
เช่น...
- พระที่เค้าให้ ธ.มาบูชากัน หายยกกล่อง ร้องแหกปากระงม คืนมาเธอะ ไม่ว่าอะไรหรอก
อย่าล้อเล่นกันแบบนี้ ฯลฯ ก็ร้องไป ไอ้ผมก็มาอีกแล้วกูเดือดร้อนอีกแล้ว
ของมันอยู่ในเซฟ ตรงเซฟก็มีกล้องวงจรจับอยู่ตลอดเวลา
(แต่ผมเห็นนะตอนเค้าเอากล่องอะไรบางอย่าออกจากเซฟ) ก็เลยบอกลอย ๆ ไป
วันนั้น ๆ นะแหละ ก็ไปดูกัน Sup คนหนึ่งจะเอาเรื่อง Sup อีกคนปกป้อง
แล้วก็ พนักงานขายประกันจากสาขาแม่ ช่วยกันปกป้องอีกแรง
เมื่อได้แรงปกป้องจากสาขาแม่ แล้วเขต ก็ไม่รับเรื่องอีก
คือ... เขตนี้กะเอาเรื่องผมเลย ส่งคนรถ มามองหน้ามองตา (อีกแล้วครับท่าน) ผมก็เฉย ๆ นะ
อยากมองก็มองไป แต่ผมเห็นละว่ามันเป็นใครและเป็นวันไหน อย่างที่กล่าวเอาไว้ข้างบน
พอเค้าดูกล้องวงจรปิดกันแล้วรู้เรื่องกันแล้วปกป้องกันแล้ว พอเจอเขต ผมก็เดินปรี่เข้าไปหาเลย
กะจะพูดเรื่องนี้ซะหน่อย เขตก็เหมือนจะรู้บอกปีนี้ผมจะกษียรแล้ว ผมไม่อยากมีเรื่อง อ้าวว
แล้วตอนที่ชี้มาทางกูนะ จะเอาเป็นเอาตายจะเอาให้ได้ แบบนี้หมายความว่าไงฟ่ะ
- โทรศัพท์แม่บ้านของฝ่ายการพนักงานหาย ก็ให้เค้ามาทำยืน ๆ พูด ๆ บ่น ๆ กรอกหูผม แล้วก็มองมาทางผม (แบบว่ากูมาท้วงของกู เออ...แล้วกูจะเอาอะไรไปให้มึงละ ก็กูไม่ได้ขโมยนี้หว้า)
- กระเป๋าตังค์หาย มีคนเอาบัตรไปกด ATM ด้วย แล้วก็มีคนมาพบอยู่ข้างบ้านผม อืมมม
แล้วก็ช่วยกันแหกปาก กระเป๋า ๆ กันทั้งสาขา กู ก็ งง ว่ะ อะไรของพวกมันอีก
เพราะมันยัดข้อหาเลย ไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ
แล้วก็ยังให้เจ้าของกระเป๋า มาทำมองหน้ามองตา ท้วงของอีก อีกแล้วครับท่าน
ตอนนั้น กูเข้าใจแต่ว่ามีเรื่องกระเป๋าตังค์แน่ ๆ ละ แต่ว่ากูไปเกี่ยวได้ไงว่ะ
พวกขบวนการอำมาตย์ ตามยัดข้อหา ก็พร่ำพรรณาเรื่องกระเป๋า อยู่ 2 ปี
ปฏิบัติกับกูยังกับกูเป็นโจร ...
ในที่สุดมันก็ให้สุนัขรับใช้ แถวบ้านมาแหกปาก เล่าเรื่อง สถานที่ที่นิยม
คือ ร้านอาหารที่ผมไปนั่งกิน ไปนั่งกินอะไรที่ไหนจะเจอแบบนี้ประจำละครับ
ออ...เรื่องมันเป็นแบบนี้นี้เอง บอกว่าหายตอนพักเที่ยงนอนหลับ อ้าวว ก็ ตอนเที่ยงถึงบ่าย
ผมเข้าเวรอยู่เคาร์เตอร์ ไปขโมยของคุณได้ยังไง เออ.. หายที่บ้าน แล้วกูไปรู้จักบ้านมึงตอนไหนฟ่ะ
เออ.. แล้วกูไปรู้รหัสบัตร ATM ของมึงได้ไงฟ่ะ
โดนยำไอ้เรื่องเหี้ย ๆ นี้ 2 ปี ฟรี ๆ เลย สาด
- กระเป๋า ไอ้ นร.ข้างบ้าน ส่งเด็กมารังควาญ ผมอีกแล้ว กูก็ งง อีก กูไปเกี่ยวเหี้ยอะไรกับพวกแม่งอีกว่ะ สาดเอย ๆๆ และแล้วก็ได้คำเฉลยแบบไม่คาดฝัน
วันเสาร์เวรทำงาน ที่ทำงานเลิกเร็วกว่าปกติ เดิน ๆ เข้ามาในบ้าน
เห็นคนคุยกัน เรื่องขโมย ผมก็แอบฟังจนรู้เรื่องจนได้ ออ..คนงาน รร.แม่งเองนั้นและที่ขโมย
เค้าจับได้... ก็ไหวตัว ชิงหนีไปซะก่อน
จิตวิทยาในการยัดข้อหา...
มักจะ ช่วย ๆ กันร้องแหกปาก แล้วคอยสังเกตุ กู
แหกปากอธิบายใหญ่เลยว่า รูปพรรณสัญฐานของ ของที่หายเป็นอย่างไร
อย่างละเอียดยิบ
แต่ไม่ค่อยยอมบอกว่า มันหายที่ไหน หายเวลาอะไร แล้วกูไปเกี่ยวข้องได้อย่างไร
เพราะถ้าบอกก็จะโดนโต้แย้งกลับได้ว่าไม่ใช่ขโมย แต่เป็นเองนั้นและที่เป็นพวกยัดข้อหา
เลยไม่พูดถึงเรื่องนี้กัน เพราะพูดแล้วยัดข้อหาไม่ได้ไง
และก็ไม่กล่าวหาตรง ๆ แต่จะใช้
- หมามาเห่าลอย ๆ เพราะ กู ก็ไม่รู้จักว่ามันเป็นใคร หรือ มันเกี่ยวข้องอะไรกับพวกสาขา
- ใช้พวกร้านค้าร้านอาหารคอนกลั่นแกล้ง เช่น ผิดเมนูบาง ทำรสประหลาด ๆ มาให้บาง
- ทำพูดจากวนตีน บาง
นี้คือคุณลักษณะ จิตวิทยาในการยัดข้อหา หลัก ๆ เลย
และข้อสังเกตุอีกประการที่น่าสนใจเป็นอย่างยิ่ง...
คนที่ของหายมักเป็นบุคคลที่สนิทสนม กับพวก สาขาเป็นอย่างดียิ่ง
เรียกว่า ซี้... ไม่ว่าจะเป็นพวก
ฝ.การพนักงาน
บจก.ตราชู
ร้าน ทุ้ยฟิตเน่
นี้ซี้แบบว่าเข้านอกออกในกันเป็นปกติ มีมาแหกปากอวยกันก็เยอะเลย...
พวกโง่เง่า ที่ถูกหลอกมาเป็นเครื่องมือของพวกนี้...
ประเทศไทย มีคนโง่เง่าแบบนี้เยอะมากเลย
พวกอำมาตย์ก็เลยหลอกต้มมาได้ตลอดไม่มีหมด
พวก อีโก้สูง แล้วก็ หูเบา มักจะเป็นกลุ่นที่ง่ายที่สุด และก็มีเยอะจริง ๆ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น