เจอวิชามารอีกแล้ว... ยัดข้อหาเป็นขโมย

มาทำงาน ก็มีคนมาพูดเรื่อง นมถั่วเหลืองที่ซื้อมาแช่ตู้เย็นหาย....

อย่างงั้นอย่างงี้...

เท่าที่ฟังดู ก็จะเป็นวิธีเดิม ๆ เค้าบอกว่า ที่มาพูดใส่เพื่อดูอาการ (อีกแล้วครับท่าน) แบบเดิม ๆ ทำกับผมมา จะียี่สิบปีแล้วมังครับ
แต่ก็ยังได้ผลอยู่ เพราะคนส่วนใหญ่ก็ยัง สนตะพายได้...

การไปเที่ยวบอกให้คนมาพูดใส่เพื่อดูอาการ ว่าโจรหรือเปล่า
จริง ๆ แล้ว มันเป็นการเอาเราไปเที่ยวเร่ประจาน

เป็นการกดดันชนิดหนึ่ง เป็นการกดหัวกันชนิดหนึ่ง
เป็นการสร้างภาพให้เราดูแย่ในสังคมชนิดหนึ่ง
เหล่านี้คืออำมาตย์ อำมาตย์เป็นเช่นนั้น

ถ้าเค้าสร้างสถานการณ์ เนียบ ๆ เนียน ๆ ก็ไม่ยากส์ที่จะทำให้คนเชื่อเช่นกรณีแบบนี้

กรณีนี้ มองได้เป็น 2 ประเด็น
1 นมหายจริง..
2 นมก็ไม่ได้หายไปไหน แต่กูแกล้งหายจะหาข้ออ้าง

1 ถ้านมหายจริง แสดงว่ามีบุคคลที่ 3 มาเกี่ยวข้องซึ่งเค้าก็ต้องจับตามองผมอยู่ เนื่องก่อนหน้านั้น ผมไปซื้อนมถั่วเหลืองมากินครับ แต่เป็นงาดำ ซื้อข้าง ๆ ที่ทำงาน เพราะเกิดหิวมา เนื่องจากผมไปกินยา ลดน้ำตาลเม็ดเล็กครับ ( คือ เม็ดเล็กนี้แรงกว่าเม็ดใหญ่ นะครับ ที่กินก็เพราะว่าเมื่อวานลืมไม่ได้เอามาทานก็กะว่าชดเชย ) ก็ได้ผลเลยครับ หิวจนใจหวิวเลยย ก็เลยไปซื้อ งาดำมา 3 กล่อง ทานประทังหิ้ว ไป 2 อีกกล่อง ทิ้งไว้ในลิ้นชัก ก็มาทานวันถัดมา....

เออ.... ชีวิตลำบากอะไรแบบนี้ หิวไปซื้อนมมากิน เงินก็เงินเราดันกลายร่างเป็นขโมยไปซะฉิบ...

เพราะฉนั้น บุคคลที่ 3 เห็นแล้วทราบแล้วก็คิดเสียมขึ้นมา ก็ไปเอานมในตู้เย็นของเค้าไป.. พอเค้าหาไม่เจอ ก็บอกว่าเห็นผมกินนมถั่วอยู่...

ช๊อตนี้ นี้คือการสร้างสถานการณ์จำลอง ผมมักเรียกว่า ไดโอดร่ามา

ส่วนแบบที่ 2 นั้น ก็ชัดเจนนะคงไม่ต้องอธิบาย

มันก็ไม่ใช่เพิ่งจะทำแต่มันมีขบวนการทำแบบนี้มา นานนับ 10 ปีแล้ว

****

แล้วก็มาบอกว่าเนี่ยน เด็กฝาก ๆๆ เป็นแบบนี้ ต้องกดดันมัน มันจะได้ลาออกไป...

เออ.. มันเป็นข้อมูลจากฝ่ายการพนักงานใช่มัยครับ
แล้ว ฝ่ายการพนักงานเอาข้อมูลของพนักงานมาเผยแพร่ ฝ่ายพนักงานมีความผิด ใช่มัยครับ... เป็นความผิดร้ายแรงใช่มัยครับ

ผมก็แค่ถามไปเชย ๆ ๆ งั้นละครับ ก็รู้ว่าเราก็ทำอะไรไม่ได้

พวกฝ่ายพนักงานก็เป็นแบบนี้ละครับจำได้ผมเคยไป ล้างไวรัส ที่ฝ่ายการพนักงาน พอออกจากลิฟ เจอพนักงานคนหนึ่ง เอามือมาฟันอก ผมแรง ๆ เลย ผมตกใจมากเลย เฮ้ยย กูไม่ได้รู้จักอะไรกับมันเลย ... เจอหน้ามันเอามือมาฟันหน้าอกผม ก็เผอิญผมตัวไม่เล็กก็เลยไม่เป็นอะไรมาก ...แล้วคนข้างๆ ก็มาดึงผมไปกระซิบบอกว่า มันประสาทแดกปล่อย ๆ ไป ผมก็เลยเฉย ๆ ไปเข้าใจเค้านะครับ คนหัวอกเดียวกัน แต่ผมยังไม่สติแตกก็เท่านั้น

ผมก็ว่าจริง นะครับ ระบบแบบนี้ทำพนักงานลาออก หรือ ทำงานไปวัน ๆ มามากต่อมากแล้วครับ..