วันพุธที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

ทักกี้..สอน ธุรกิจ ( ทักซิโนมิคส์ )..JIMBO

จากกระทู้ สูตรการทำปลาทูนึ่ง ของผมเอง

สูตร การทำน้ำพริกของท่าน 5 โหล สูตรการทำกิมจิ ของท่านปลาแดก แล้ว ก็ตามด้วยของอาหย่อย ผัดผักบุ้ง จากลุงอิ่นคำ เอ้อเหอ ใครเอาไปประกอบวิชาชีพ ก็พอกล้อมแกล้มในช่วงวิกฤต ที่ตกสะเก็ด

ทำเสร็จแล้ว เป็นแล้วจะออกตลาดอย่าไง หว่า มึนตรึบ ถ้าเป็นแฟน คลับ ทักกี้ ต้องคิดแบบทักกี้ ชิมิ เอาตัวอย่างของผมไปใช้ก็ได้ไม่คิดค่าลิขสิทธ์ เพราะผมก็ไปลอก จากทักกี้อีกที ถ้าจะจ่ายคงต้องไปจ่าย ให้ทักกี้กระมัง

หลังจากการคิดค้นสูตร ปลาทูนึ่ง สูตรไร้เทียมทาน ได้เป็นที่สำเร็จ ผมก็มานั่งคิด และพูดกับตนเองว่า กูจะเอาออกไปขายตลาด ที่เป็นตลาดจริง ๆได้ไงหว่า เกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยเป็นพ่อค้าแม่ค้าตลาดสะด้วย ติ้ก ต้อก ติ้กต้อก

อะ...ตายเป็นตาย หน้าด้านได้ อายอดวุ้ยส์ ว่าแล้วมิรอช้า ดีเดย์ เที่ยงคืน พอดิบพอดี ไปซื้อปลาทันใด กลับมานึ่งปลาตอนตี 3 จัดแจงนึ่งปลาทู ปาดเหงื่อ ไป 100 หยด ก็ตี 4 กว่า จัดแจงเอาเข่งปลาทูน้อยใหญ่ ซอยไซส์ และขนาด ตามหลักการ 4 P ที่ร่ำเรียนมา ยัดใส่ เข่งใหญ่ หรือ หลัว ตามภาษาชาวบ้าน บรรจุ ได้ ทั้งหมด 140 เข่ง เสร็จแล้วก็แบกขึ้นรถ ห้อตระบึง ไปหน้า โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า ตรงนั้นมีตลาดริมฟุตปาท ชื่อว่าตลาดสายหยุด ที่เรียกว่สายหยุด เพราะเค้าจะเริ่มกัน ตอน ตี 5 พอ 9 โมงเช้าตลาดก็วายแล้ว
เอาละหว่าที่แน่นไปหมด มีเจ้าที่สะด้วย เดวพวกเอาไม้มาตีกบาลเป็นแน่แท้ เราไม่มีที่วางทำไงดี? .......ติ้กต้อก อะได้การแระ เราต้องคิดแบบทักกี้ รุกพื้นที่ก่อนถอยทีหลังก็ได้วะ ว่าแล้วก็รีบจัดแจง คิดก่อนทำก่อนได้เปรียบวุ้ยส์ ลากหลัวที่บรรจุปลาทูน้อยใหญ่ลงมาทั้งหลัว วางมันตรงที่ว่างสัก 1 ตารางเมตรนั่นแหละ แหกปากตระโกนขาย ไม่ถึง 10 นาที มีเสียงตะโกน เฮ้ย!.....ไอ้หนู นั่นมันที่ของข้านี่หว่า....เอ็งมาวางได้ไง เอาละซิเวงมาหากูแล้วเชียว ผมบ่นกะตนเอง

เย็นไว้โยม เราเป็นฝ่าย ผิด ......ใช้สมองจนน้ำลายเปียกกบาล อ้อ ได้ที นึกได้แระ 10 นิ้วมือพนมกร ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จ ( มีจริง ครึ่งนึง ) พูดเสียงดังๆ แต่แฝงไว่ด้วยความไร้เดียงสา พี่ครับ..ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้จริง ๆ ว่ามีเจ้าของ ผมเห็นมันว่างอยู่ ผมก็เลยมาวาง ผมตกงาน ลูกเมีย ไม่ข้าวสารจะกรอกหม้อ นี่ต้องไปกู นอกระบบ ร้อยละ 20 มา ผมไม่รู้ว่าจะขายตรงไหน ก็วางไปก่อน ขอโทษจริงๆครับ ถ้าผมไม่ได้ขายวันนี้ ผมไม่รู้จะไปขายที่ไหน ไม่รู้จะเอาตังค์ที่ไหน ไปให้เค้า เดี๋ยวนายทุนมากระทืบผมตาย ว่าแล้วก็ทำหน้าแอบแบ้ว น้ำตาคลอ เอออ....เอางี้

เจ้าของที่บอกผม ถ้าข้าให้เอ็งตั้งขายแล้ว ข้าจะขายได้ไง ( พี่เค้าขายผัก ) เอ็งฝากข้าฯ ขายไหม เอามา 20 เข่ง ก่อน เดียวขายได้ข้าฯ เก็บตังค์ไว้ให้ ส่วนเอ็งก็ลากหลัวปลาทู ไปไกลจากข้าหน่อย ลากไปขายไป ครับๆๆพี่ ตกลงครับขอบคุณพี่มาก พี่ขาย 20 เข่งผมให้กำไรพี่ 4 เข่ง พี่เอาใบตองกะ กระดาษหนังสือพิมพ์ ที่ผมตัดไว้เอาไปห่อด้วย ผมแถมให้
ว่าแล้วผมก็ลากหลัวไป แหกปากร้องเร่ไป สัก ชั่วโมงกว่าๆ มีเด็กรุ่นกระทงคนนึง วิ่งเลิกลั้กมาหาผม แล้วบอกว่า พี่ครับ พ่อ ผมที่ขายผักให้มาเอาปลาทู อีก 30 เข่ง ปลาทูพี่ขายดี นะพี่ ผมรีบจัดแจงให้ทันใด จากนั้นผมก็ขายของผมไปเรื่อย ๆ แหกปากไปลากหลัวปลาทูไป เจอที่ว่างแหมะ เจ้าของที่มาเผ่น ทำอย่างนี้จน 9 โมงเช้าแหม เวลาวิ่งไวอย่างจรวด และแล้วผมก็ขายไปได้ 70 เข่ง สรุปวันนี้ผมขายที่ตลาดนี้ได้ 120 เข่งรวมพี่พ่อค้าผักที่เค้าขายด้วย 50 เข่ง เหลืออีก 20 เข่ง ทำไงดีหว่า ของเหลือเสียดายเงินทั้งนั้น

คิดปุ้บทำปั้บ สไตล์ทักกี้ คิดแล้วไม่ทำคิดทำไม ผมไปหาพี่ที่ขายผัก ไปเก็บตังค์ แล้วถามพี่ครับ ผักพี่เหลือ พี่ทำอย่างไรครับ ผมได้คำตอบว่า ข้าฯ มีตลาดนัดเย็น เอาไปเล ต่อที่นั่นได้ สายตาผมลุกวาวทันใด ผมไม่รอช้ารุกต่อทันที แล้วพี่ไปขายที่ไหนละครับ ค่าที่แพงหรือป่าวครับ ผมได้คำตอบว่า ข้าฯ ไปขายที่ ท่าอิฐ เอ็งจะตามข้าฯ ไปขายด้วยไหม หัวหน้าตลาดนัดซี้กันเดี๋ยวข้าฯ แนะนำให้ ค่าที่ไม่แพง 20 บาท ถ้าเอ็งใช้ไฟด้วย เพิ่มดวงละ 20 บาท ...ป้าด นายจิม เอ็งนี่พระเจ้าช่วยจริงๆ ไม่รอช้ารีบเซย์ เยส ทันควัน และแล้วผมก็มีที่ขายที่ตลาดนัดอีกที่ หนึ่ง เอิ้กๆๆ แฮปปี้จังวุ้ยสื ช่วงปี 40 วิกฤต ผมไม่กลัว แต่ผมกลัวความขี้เกียจ มากกว่า เดียวไว้มาโม้ตอนต่อไปนะพี่น้อง บ้ายบาย.....จุฟฟฟฟ


.............................
มาแว้วๆๆๆ ต่อๆนะครับ
ผมได้แรงบันดาลใจ จำไม่ได้งานเขียนของใคร ที่เขียนเรื่องประวัติ ทักกี้ ตอนปี ประมาณ 2534 ว่าเค้าสู้และมีวิธีคิดอย่างไร
จากข้างบน จะมีนัยยะว่าด้วยการทำ Union ทางธุรกิจ การคิดใหม่ทำใหม่ คิดแล้วทำ การโรด โชว สินค้า ข้อสำคัญบอกว่า ไม่มีปัญหาหรืออุปสรรคอันใดมาขวางกั้นได้ถ้าใจเรามีไฟ มีความหวังแบบเรื่อง cast away คนไม่มีไฟ หรือ ไร้ความหวัง คือคนที่ตายแล้ว ครับ

................................
มาต่อเรื่องปลาทู กันนะครับ

ผมทำอย่างงี้ ได้ สามวันที่ตลาดสายหยุด จนแม่ค้าที่นั่นสงสารและเห็นความตั้งใจของผม มีพี่คนนึง ขายกระเทียม พริกแห้ง แผงของเค้ายาวมาก ประมาณ 5 เมตร เค้ามาบอกว่า เฮ้ย.....ไอ้หนู เอ็งมาลาก งี้ ลูกค้าเค้าจะจำเอ็งได้หรือ ว่าเอ็งขายตรงไหนมามะ ข้าฯ แบ่งแผงให้เอ็ง ล้อคนึง เสียค่าเช่าเองนะวุ้ยส์ แต่เอ้งเสียกะ ข้า นะ เดียว เทศบาล มันไม่รู้ว่าเอ็งเป็นใคร เยสเซอร์ รีบตอบทันใด ค่าเช่าก็คือค่าขยะและพี่น้อง 20 บาทเอง 5555 ดีใจจังได้เป็นเจ้ามี ศาลสะที และแล้วผมก็ปักหลัก ตรงนั้นขาย อีด้านนึงก็ส่ง พี่ที่ขายผัก แกขยับออร์เดอร์มาที่ 100 เข่งต่อวัน ส่วนผมขายได้วัน 200 เข่ง สำหรับตลาดหน้าโรงพยาบาล พระนั้งเกล้า
........................
มาต่อที่ตลาดนัดท่าอิฐ กันนะครับ หลังจากที่ผมใจง่ายตามพี่ที่ขายผักไปที่ตลาดท่าอิฐ ผมวิ่งไปเอาปลามานึ่งเพิ่มเติม โดยครานี้ผมคิดว่าไม่น่าจะลงของมาก ครึ่งนึงของตอนเช้าก็พอ คือ 60 เข่ง+20 เข่งตอนเช้า แต่ปลาบนแผงผมที่ขายที่ท่าอิฐ มีปลาเพียง 60 เข่ง อะอะ นายจิม เล่นไรของมันหว่ามุกเยอะนะไอ้นี่

ผมเอาปลา 20 เข่งถอดออกจากเข่งเอามาเรียงในกระจาดเป็นตัวๆ ผมขายตัวละ 3 บาท 4 ตัว 10 บาท ใครซื้อปลาในเข่งผม สามเข่ง ผมแถมปลาอันนี้ให้ 4 ตัว

เอิ้ก ๆๆๆ วิธี คิด แบบ 4 P มาอีกแระ ทักกี้ สอนงะ

ถ้าผมเอามาเล ขายก็เสียของ และเสียคุณภาพ เพราะปลาเช้ามันไม่ใหม่ แล้ว และจะเป็นข้อเปรียบเทียบกับปลาใหม่ที่วางขาย คราหน้าราคาตกแน่ ตกทั้งกระดาน ถ้าผมเอามาแถมดื้อ ๆ ลูกค้าได้ใจอีก อิอิ สันดานคนไทย ชอบ ดี ๆๆ ถูก ๆๆ เร็ว ๆๆ จ่ายเงินช้า ๆ

ระหว่างที่ขายไป สมองอันน้อยนิดของนายจิมก็แล่นปรู้ด ๆๆ ทำไงเราจะได้ขายต่อเนื่องหว่า

ตีซี้ซิ นายจิม หัวหน้าตลาดเดินมาเก้บตังค์ ไม่รอช้า ยกมือไหว้ พี่ครับ ผมขอเป็นลูกน้องพี่สักคนนะครับ พี่ไปไหนผมไปด้วย
พี่หัวหน้าตลาดตอบว่า น้องตามพี่ได้นะแต่ต้องทำใจ เพราะพี่ขาย จันทร์ พุธ ศุกร์

มีอย่างที่ไหน ที่คนอย่างนายจิมจะ โน เวลาได้โอกาศ รีบเลยขอบคุณครับพี่ แล้วผมก็ขอตารางการเดินสายมาจากหัวหน้าตลาด ยังมีต่อ ขอเบรค ให้ อีหนูนวดนิ้วแปป
....................................

ไม่มีคนเม้นท์ เขียนต่อเองก็ ได้ หน้าด้านสะอย่าง

อ้าวขาย แค่ จ พ ศ เอง อย่างงี้ กูจะขายได้ 7 วันไหมเนี่ย ทำไงหว่า ความ งก เริ่มถามหาแล้วพี่น้อง

และแล้วก็งัด วิธีมารมาใช้ อันนี้ ทักกี้ กะ ภาษาโปรดักชั่น สอนไว้เผอิญได้เป็นศิษย์ ร่วมสถาบันกะนัดวุมิ สามเกลอ งะ ใช้กระบวนยุทธ ต่อยหน้า กระทุ้งท้อง เตะตัดขา

พอหลังจากคุยกะพี่ หัวหน้าตลาดนัดเสร็จ ก็ติ้กต้อก เราต้องหาข้อมูล จากเพื่อนที่ขายด้วยกันในตลาด ว่าแล้วก็สอดสายตา ใรพอที่จะมี อารมย์งกเหมือนผมบ้าง อะนะ เจอแว้ว พ่อค้าคนนึง แกมี ลูก เมีย พร้อมลูกจ้างมาขาย (แกขายของพวก จิปาถะ มีสร้อย กิ้บ ของสำเพ็งว่างั้น) อย่างงี้แสดงว่าความรับผิดชอบสูง หยุดไม่ได้ กินทุนตายแน่ ๆ ค่าจ้างต้องจ่ายลูกน้อง หยุดแล้วเอาเงินที่ไหนมาจ่าย แม่น บ่ พี่น้อง
ไม่รอช้า รีบเดินไปหาพี่เค้า พร้อม ปลาทู 2 เข่ง ยกมือไหว้ บอกเค้าว่าพี่ครับลูกพี่น่ารักจังมาช่วยกันทำมาหากิน อย่างงี้พี่หยุด ไม่ได้ สิ ผมเป็นน้องใหม่ที่นี่ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ

เฮ้ย...มาฝากตงฝากตัวอะไรกัน ผมก็คนค้าขายคนนึงเท่านั้น ช่ายคุณ ผมหยุดไม่ได้ อะ เข้าล้อคตา จิม เสร็จโก๋.....ผมพูดในใจอีก
ผมหยุดไหนจะค่าบ้าน ค่ารถ ลูกน้องอีก ลูกกำลังโตนะคุณ พอผมฟังดังนั้น ผมรีบเอาปลาทูที่เตรียม ยื่นให้ พี่เค้าแล้วบอกว่าพี่ครับ อย่าว่าอย่างนู้น อย่างนี้เลย ผมเห็นเด็ก ๆ แล้วเอ็นดูพี่รับปลาทูผมไปเถอะ ( มุกเดว กะ ภรทิพย์)

ไม่รอช้ายิงคำถามต่อ พี่ครับแล้วอย่างงี้พี่ทำเช่นไรละครับ ผมได้คำตอบว่า ผมมีอีกนัดนึงที่วัดเลิมพระเกียตริ เค้าขาย อังคาร พฤหัส เสาร์ นะ ส่วนอาทิตย์ ผมไม่ได้ขายต้องไปเตรียมของ ต้องไปสำเพ็ง ผมรีบปิดการขาย โดยการถามว่า พี่ครับช่วยแนะนำ หัวหน้าตลาดให้หน่อย นะครับ ผมขอตามพี่ไปด้วยคนนะครับ เค้าบอกได้เลยน้องเพราะ นัด นี้ แม่ค้าไม่เยอะ หัวหน้าเค้าหาแนวร่วมอยู่ 555555 พระเจ้าจอร์ช มันยอดมาก นาย จิม ได้ ขาย เกือบ ครอบอาทิตย์ แล้ว เดียวมาต่อครับ แปปนึง พักกินน้ำก่อง
......................

ต่อๆๆๆ เช้า ขาย สายหยุด เย็นเดินสาย ตลาดนัด ทำอย่างงี้เกือบเดือน ยอดนึ่งปลา ผมทะลุ เป้าจากนึ่งวันละ 40 โล กลายเป็นนึ่งวันละ 200 กว่าโล เหนื่อยเจงๆๆ แต่พักไม่ได้ พักได้ไง เหล็กต้องตีตอนร้อน ชิมิ ชื่อเสียงนายจิม เริ่มโด่งดังคุณภาพสินค้า แจ๋วแวบ จนมีลูกค้าย่านบางบัวทอง ท่าอิฐ นนท์ ตั้งฉายา ผมว่า เจ้กโบ้ ขายปลาทู
พอมีเงินใช้มากมาย ต่อวันกำไร ผมวันละ 5 พันกว่าบาท เริ่มหันมามอง ครอบครัวแระ เมียเราเหนื่อยกับเรามามาก เราต้องเพิ่มศักยภาพของเมีย ยกให้เมียเป็นเถ้าแก่ อีกแขนงนึงดีกว่า เพื่อจะได้ บาลานซิ่งมาร์เก็ต ลดความเสี่ยง

ขยายกิจการ อะอะ อย่าใจร้อน ไม่ใช่ปลาทูนึ่งนะครับ แต่เป็นน้ำพริกปลาทู ตำสด ๆ ตรงนั้น ขายพร้อมผักลวก แล้วกำขาย เมียผมสีมือตำน้ำพริกสุดยอด พวก อิสลามท่าอิฐ ถามหาเชีึยวเวลามีงานบุญ

ผักลวก หรือ ก็ซื้อผักที่พี่ คนตลาดสายหยุดนั่นแหละ พี่เค้าเวลามี ผักเหลือ ผมก็ซื้อ มาลวก ถ้าผักไม่สวย ผมก็เอามาดอง แล้วกุ่มขาย น้าน วิสัยทัศน์ ทักกี้ อีกแระ ทำยูเนี่ยน ผูกขากันเดิน

เรื่องน้ำพริก พักไว้ก่อน เดียวนอกเรื่องบานตะเกียง
วงจรชีวิต การนอน และทำงานของผม คือ ไปเอาปลา ตอน 4 ทุ่ม ถึงบ้าน 5 ทุ่มครึ่ง ตื่น ตี 3 นึ่งปลา มาขายสายหยุด จน 9 โมงเช้า ไปเอาปลา มาถึงบ้าน 11 โมง นอนตืนนึง ตอนบ่ายสอง มาทำปลา ออกตลาดนัด 5 โมงเย็น ขายถึง 2 ทุ่ม

เหนื่อยจริง ๆ แต่มองหน้าลูกเมียแล้วหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

..............................
ต่อๆๆ เดว เขียน คอลัมนี้เสร็จขอตัวหม่ำก่อน 40 นาทีนะครับถ้ามันใกล้หลุดหน้าผม ขออนุญาต จะตั้งกระทุ้ใหม่ คอยตามชม ละกัน มีเด้ด สะระตี่ กว่านี้อีก
หลังจากขายตลาดนัด ได้ 3 เดือน พอมีเงินเก็บ หลักแสน เห็นไหม ความขยัน ไม่เคยทำให้เราอดตาย
ผมเริ่มมานั่งคิด กูจะเป็นเจ้าไม่มีศาลอย่างงี้ ตลอดไปไม่ได้แน่ๆ บ่นกะตนเองอีก ผมขออินโทร นิดนึง ปกติ ก่อนที่จะมาขายปลาทู ผมเป็นนักธุรกิจ ผมถือคติว่าต้องปั้นหน้าใส่กระจกเงาทุกเช้า ที่เข้าห้องน้ำแล้วหัดกระแดะพูด ประโยค ในหมากหรือเกมส์ในวันนั้น ๆ
ผมเริ่มสอดส่ายสายตา และเปิดความคิด ต้องหาแผงที่เป็นตัวเป็นต้น จะได้ สร้างไอดอล และพุช อิเมจ ลงในสมองของลูกค้า
ผมเดินสายสำรวจ ตลาด วางมือเรื่องปลาทูตลาดนัด บอกว่า ป่วย 2 วัน ไปทั่วจังหวัดนนท์ ดู รสนิยม การบริโภค วัฒนะรรมการซื้อของของคนในพื้นที่

ผลสรุป คือผมมาได้แผงที่ตลาดปากเกร็ด

แต่มีข้อจำกัดว่า แผงนั้นอยู่กลางตลาด หน้าตลาดมีร้านปลาทูนึ่งสัก 20 กว่าร้าน กว่าลูกค้าจะไปถึงมืเรา สงสัยโดนดักหน้าดักหลังหมดแน่นอน ทำไงดีหว่า

ติ้กต้อก ติ้กต้อก ก็เลยต้องงัด ทฤษฎี ทักกี้มาใช้อีก ว่างั้นเชียว ว่า

-โปรดัคชั่นนั้น ต้องไม่มีใครเหมือน เราต้องขายความแตกต่าง
-สินค้าที่เราขาย ต้องมีอายุ เอกซาพาย ไม่ยาว
-ในใจลึกๆของผู้บริโภค ต้องการรูปแบบไหนใน สินค้าของเรา
- สินค้านั้นต้อ ครอบคลุม ถึงทุกชนชั้น กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัวว่างั้น
- ราคาสินค้า ต้องทำให้ ผุ้บริโภคคิดว่าเราไม่ได้เอาเปรียบเค้าจนเกินไป

หมายเหตุ

การทำธุรกิจ คือการเอาเปรียบ ทั้งนั้นเพียงแต่มากน้อยหรือเปล่า คนที่ติดกับธุรกิจเรา คือ คนที่ คิดว่าเค้าได้เปรียบเรา นั่นคือ เคล็ดลับ เคล็ดมาก เดียว ครายเป็นสปอนเซ่อร์ บัตรนวดให้ด้วยเด้อ

+++++++++++++++++

คราที่แล้วจอดไว้ที่ ได้แผง ปลาทู ตลาดปากเกร็ด แล้วทำอย่างไร? เมื่อ หัวตลาดท้ายตลาด มีเจ้าอื่น ดักไว้หมด แล้วลูกค้าจะเล็ดรอด มาถึงมือ นายจิม ได้ เช่นไร เห็นแล้วมึนตึบ บังเอิญ นายจิม เป็นคนไม่ยอมแพ้ ต่อโชคชะตา ปัญหามีไว้แก้ใข ไม่ได้มีให้วิ่งหนี อิอิอิ บนวิกฤต ย่อมมีโอกาศ เสมอ ทักกี้ สอนไว้

ด้วยหลัก 4 ประการ ที่กล่าวไว้ ในตอนก่อน หน้านี้ เอามาพิจรณา ทีละข้อ หาจุดด้อย จุดแข็ง กลับย้อนมามองตนเองทุกกระบวนการ ทั้งที่ทำมาแล้วหลายเดือน และแล้ว โอว พระเจ้าจอร์ช ได้ การแล้ว ที่ นายจิม จะช่วงชิงลูกค้ามาอยู่ในมือ โดยไม่ตัดราคา และ สร้างศัตรู
ข้อ แรก นายจิม ต้องขายความแตกต่าง อะ ได้ ทีเลย เริ่มทำณ. บัดนาว จัดแจง ย่อ ส่วน ขนาด ของหม้อ ต้ม ปลาทู ให้เล็กลง หาเตาแกส หัวเร่ง ขนาดย่อม หัวเขียวๆมีตัวปรับงะ สีแดงๆนั่นแหละพี่น้อง ยกโรงงาน ปลาทูนึ่ง มาวางมันกลางตลาดสด สะเลย ขายความสดใหม่ ไม่มีแมงวันมากวนใจ อิอิ ข้อสำคัญ ไม่ต้อง Kept stock ปลาที่นึ่งแล้ว ลดความเสี่ยงลง
ปลาที่ยังไม่นึ่งจะอยู่ในสภาพ น้ำแข็ง เอาไว้ ปี นึงก็ ไม่เน่า มีคนซื้อก็นึ่ง ไม่มีคนซื้อก็ไม่นึ่ง ขายความสดใหม่ ได้ อิมเมจ และ ฟีลลิ่งที่แตกต่าง
ปลาที่นึ่งมาสดๆร้อนๆ ตัวจะใสเป็นตะกั่ว เนื้อนิ่ม ตัวพอง เบ้อเริ่ม ไอ้ตัวพองนี่แหละความได้เปรียบทางการค้า ในแง่ของอารมย์ของผู้บริโภค ผมใช้ปลาไซส์ เดียวกันกับชาวบ้านที่เค้าขายนั่นแหละ หุหุ แต่คนซื้อนึกว่าเราขายถูก ตัวเบ้อเหิ่ม หลอก คนซื้อได้ สนิท คริคริ
สรุป อิอิ ในตัวโปรดัคชั่น เราได้เปรียบ ในแง่ความรูสึก ว่าของเราตัวใหญ่ กว่า ความสด หรือไม่ต้องพูดถึง แผงสะอาด ผมแต่งตัวค่อน ข้างดี อิอิ คำพูดคำจา เพราะพริ้ง เปลี่ยน ฟีลลิ่งภาพลักษณ์ ที่อิมเมจ คนทั่วไปมองแม่ค้าว่าปากจัด อันนี้ ต้องสร้างภาพ หน่อย นายหัวชวน สอนไว้ อ้าว ...นายจิม ทำงี้ได้ไง ไม่แฟร์ นี่หว่า ทีเรื่องดีๆยกให้ทักกี้ เรื่องไม่ดียกให้ นายหัวชวน เอิ้กๆๆๆ เดวรอเพื่อนมาเม้นทฺ ก่อน แล้วจะบอกว่า การเตรียมตัวดี แต่ขาดงาน Advertising จะทำเช่นไร

...................

มาตอนนี้ ทำอย่างไรให้บรรลุเป้าหมาย ไม่สร้างศัตรู หาแนวร่วม กลัวลูกปืนเหมือนกัน
วันแรกในการขายผมเริ่มนึ่งตอน 7 โมงเช้า ถามว่าทำไมต้องนึ่งตอน 7โมง อิอิ มีเหตุผล ตลาดกลางวันปากเกร็ด ด้านหลังเป็นอำเภอและโรงพัก ข้อที่สอง ตอนเช้ามีแต่แม่ค้ามาเดินซื้อไปขายต่อ ซึ่งไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายของผม ผมชอบขายปลีกกำไรงาม ตอน 7 โมง จะมีพวก ขรก แม่บ้านคนในท้องที่และแม่บ้านออฟฟิศมาเดิน นั้นแหละกลุ่มเป้าหมายหลักของผม ผมต้องการ Push image และต้องการปากของแม่บ้านเป็นสื่อให้ผม
พอผมเริ่มนึ่ง พวกแม่บ้านเริ่ม งง อะไรของมันหว่า ปลาสดๆ ควัน ฉลุยตัวสวยงาม เริ่มซื้อบ้างมาสอบถามบ้างว่าอะไรเป็นอะไร ปลาทุแม่กลองหรือป่าว ทไมตัวมันเป็นสีตะกั่ว ไม่สีเหลือง โอย 108 คำถามทีเดียว แต่ผมไม่รำคาญ ตอบด้วยความยิ้มแย้ม ตลกขบขัน ตามภาษา ผม หยอกมั่งหยิกมั่ง พี่สวยจังนังครับ แต่งตัวเนี้ยบ อย่างนี้ ต้อง เป็นคนดังแถวนี้แน่นอน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ ปลาไม่อร่อยมาคืนได้ ยินดีรับคืนครับ
พอช่วงเที่ยง อ้ายหยาเกินคาด พวกตอนเช้าไปบอกในที่ทำงานตามมาดูกัน เสร้จโก๋ โดดลงหลุมที่ขุดไว้
ครา นี้แน่นแผงเลย บางคนก็ซื้อบางคนก็ลังเล บอกว่าเดวซื้อตอนกลับบ้าน บางคนจะซื้อเลยคราละมากๆ ผมบอกว่าเอาอย่างงี้ดีกว่าคุณพี่ ถ้าซื้อมากๆซื้อตอนเย็นขากลับบ้านดีกว่า ผมจะจัด แบบใหม่ๆใส ปิ้งให้ทีเดียว ตอนนี้ถ้าจะซื้อเอาพอรับประทานนะครับ
แทร็กติค ทำการค้าอย่าโลภ เราเริ่มPush สินค้า พร้อมตัวเราลงไปในอิมเมจของลูกค้าแล้ว เหอๆๆ พักนิ้วแปป ครับ

............


พอช่วงเย็น อ้ายหยา มาแบบมืดฟ้ามัวดินเลยทีเดียว ปลาที่เตรียมไว้นึ่งขาย 60 โล เรียบเป็นหน้ากอง ภายใน 1 ชม ผมไม่เพิ่มปลา เพราะต้องการเพิ่ม value ให้ตนเอง แต่ผมยังไม่เก็บแผงนั่งรอ อยุ่ที่น้ั่นคอยรอตอบคำถาม อิอิ เหมือนปลดกระดุมเสื้อ นักศึกษา 1 เม็ด ให้ คนอยากทราบ นั่งที่นั่นต่อ ยัน 6 โมงเย็นนั่นแหละครับ จากนั้น ก็นึ่งปลา อิอิ มีแอบ นึ่งอีก ถามว่านึ่งทำไม แหะๆๆ ต่อ แปปนึงรับสายโทรศัพท์ก่อน

..............

มาต่อกัน นะครับ ผมแอบนึ่งปลาตอนตลาดใกล้วาย เพราะต้องการสร้างเรื่อง ให้เป็นเรื่อง ผมนึ่งประมาณ 3 โล ได้ปลา 12 เข่งอิอิ ผมเอาบรรณาการกับแม่ค้าขายผัก ขายอย่างอื่นที่คนแน่นร้านเค้าที่ปากทางและท้ายตลาดผมบอกว่า พี่ครับผมเป็นน้องใหม่ที่นี่ พี่ลองทานปลาทู สิครับ ผมวันแรกขายไม่หมด เสร็จแล้วผมไม่ลืม ขอบคุณเค้าและซื้อผักกลับบ้านไปต้มจับฉ่ายกิน
จากนั้นผมเดินไปที่แผง ที่ขายปลาทูด้วยกัน ที่ขายหน้าตลาด และท้ายตลาด แล้วเอาปลาทุไปให้เค้าบอกว่า พี่ครับผมเป็นน้องใหม่ ตกงานไม่มีงานทำ ว่าแล้วทำหน้าเศร้าๆ พี่อย่าโกรธผมนะ ผมทำแค่เลี้ยงชีพ ไปวันวัน ไม่ได้หวังรวยไม่ได้หวังเอาเป้นอาชีพหลัก ว่าแล้วผมก็เอาปลาทุของผมให้เค้าบอกว่าพี่จะเอาไปทานเองหรือขายก้ ได้ ผมให้ 5555 เสร็จโก๋

.............

วันที่ 2 ในการขายผมก็ยังคงรักษา ระดับ 60โลไว้เช่นเดิม ไม่เพิ่มยอด อิอิ อย่าโลภ นายจิม ปลาตอดเหยื่อ แต่ยังไม่ฮุบอย่าผลีผลามวัดเบ้ดเดี๋ยวปลาเข้ด ผมก็ยังคงใช้สูตรเดิม แต่ลุกค้าเพิ่มเป็นเท่าตัว ลุกค้าบ่นว่าทำไมไม่เพิ่มของล ผมบอกว่าพี่ครับผมไม่มีทุน ทุนน้อยกำไรนิดหน่อย ผมลงปลาเยอะเกิดขายไม่หมดวันนั้นผมกินแกลบแน่ๆ เอาเป็นว่าพี่มาเร็วหน่อย หรือจองไว้ก็ได้ครับแต่รบกวนพี่มาตรงเวลาหน่อยนะครับ ผมจะเก็บไว้ให้พี่เป็นพิเศษ

...............

จากนั้นก้แอบนึ่งปลา้หมือนเดิม ครานี้เปลี่ยนเจ้าที่เราจะให้ของเค้า ใช้สูตรเดียวกันเดะเลย
ลุกค้าสั่งจองเพียบเลย อิอิ ได้ลุกค้าประจำ 60โลเรียบร้อย ปลากินเบ็ดแล้วพี่น้อง ผมเพิ่มปลาละ ครานี้เพิ่ม 10 โล อย่าโลภ ดูทิศทางลม ด้วย ขายหมดอีกแหะหมดภายใน ครึ่ง ชม เพราะคนที่สังจองรีบมาเอาของกัน แหะะะะะะ

.........................

วันที่ 3- 7 ผมก็เพิ่มปลาทุกวัน 10 โล ใครซื้อเยอะผมไม่ขาย แต่มีแถม อะ ลูกค้าผมทะยอยมาทุกวันทุกคนรักษาเวลา กลัวไม่ได้ ปลา
วันที่ 8 ยอดขายปลาทะลุถึงวันละ 100 โล ผมเบรคแค่นั้นยาวเลย ตั้งใจไว้ว่า อ่อยเหยื่อสักเดือนนึง ชื่อเสียงผมเริ่มขจรไกล จนฉายาเจ็กโบ้ รุุูู้้็ไปทั่วทั้งอำเภอปากเกร้ด คู่แข่งทางการค้าก็ไม่โกด เพราะยอดขายผมไม่ได้มากมายอะไร
ผมเริ่มคิดแล้วว่า เราจะผูกลุกค้าที่เป็นหน่วยงาน หรือ ขาประจำร้านอาหารอย่างไร ติ้กต้อก นายจิม ถ้านายจิมเพิ่มยอดขายมากๆๆ วันนึงกร้าฟทะลุ คนจะเบื่อวันนั้นเราจะซวยของเหลือแน่ๆ ฟองสบู่ปลาทุแตกโพละหงิมๆๆ
แถมเพิ่มศัตรุสะอีก มะอาว
ผมเริ่มสังเกตุลุกค้าท่านใด เป็นแม่บ้านออฟฟิศ แม่บ้านโบสถ์ หรือองค์กรราชการ
และแล้วผมก็เจอพี่คนนึง แกเป็นแม่บ้านโบสถ์ แกจะทำอาหารเลี้ยงคนที่มาโบสถ์ ผมเริ่มจีบเค้าแระ จิจะ ไปเรื่อยถามเค้าว่าพี่ครับ ที่โบสถ์มีคนมาประมาณเท่าไหร่ เค้าบอกว่า 200 กว่าคน พี่ครับผมนึ่งปลาทูให้ฟรีนะครับ ทำบุญนะครับ เค้าตอบตกลง ปลากินเบ้ดอีกแล้ว อิอิ 200 กว่าคน คนละ 2 ตัว 400 ตัวเอง ทุนแค่ 700 ก่าบาท ได้ใจอีกต่างหาก ได้ลุกค้าเพิ่มด้วย เหอๆๆๆ

...........................

ถึงวันที่นักหมายเอาปลา ผมบอกเค้าว่าพี่ครับพี่มาจ่ายตลาดวันนั้นป่าวครับ เค้าบอกว่ามาจ่ายสิแหม ปลาที่คุณ ตั้งใจทำบุญไม่เอาได้ไง ขัดศรัทธาแย่เลย ผมบอกว่าเอางี้พี่จ่ายตลาดเสร็จ ผมขับรถไปส่งพี่ละกันพร้อมเอาปลาทูไปให้ด้วย แหมทำบุญทั้งที ต้องส่งให้ถึงที่เดวบุญผมไม่ได้ 100%
และแล้วผมก็เอาปลาไปส่งให้ พี่เค้าแนะนำตัวผม พร้อมร้านของผมให้คนที่มาโบสถ์ บางคนก็เป็นลุกค้าผมอยู่แล้ว บางคนก็ไม่ได้เป็นเพราะบ้านเค้าอยู่เมืองทอง หรือที่อื่น ไม่เป็นไร เราต้องการ Push imageนี่
ผมไปอธิบายให้เค้าฟังว่า ปลาทูมีที่มาที่ไปอย่างไร คุณลักษณะที่ดี เป็นอย่างไร วิธีเลือกปลา แสดงความเป็นมืออาชีพให้เค้าเห้น อะอะ ขายตนเองสะแว้ว นายจิม วันนั้นจบด้วยดี แหะๆๆ
วันถัดไปของการไปโบสถ์ อ้ายหยามาจากไหนหว่าลุกค้า คนที่ไปโบสถ์ พาเพื่อนมาด้วย มาซื้อกันมาดูกันว่าปลาทุนึ่งนั้นทำอย่างไร ซื้อกันหมุบหมัยแผลบเดียวเรียบเลย ไมได้การแระนายจิม เอาปากกามาจดๆๆ ชื่อที่อยู่ทำแบบสอบถามเลยเรา เดวยอดมันโด่งเกินไม่ดีแน่

..........................
มาแว้วววว ...ต่อ จากนั้นผมเริ่มกลยุทธ ไดเรคเซลส์ พอพี่เค้ามาซื้อบอกว่าเอางี้พี่ดทรหาผมเลย ดีกว่า วันไหนต้องการปลาทู มากน้อยไม่ว่ากัน พร้อมพี่จะซื้ออย่างอื่นก็ ได้ เดวซื้อให้ เดวขับรถไปให้ยันบ้านเลยครับ (บ้านใกล้แถวนั้น)
แต่ถ้าพี่เมตตา ลูกนกตัวน้อย รบกวน พี่รวบรวมเพื่อนบ้านใกล้เคียงด้วย ผมจะได้มตังค์ีค่าขนมลูก แหะ แหะ สร้างแนวร่วมและสร้างบารมีแล้วไง สุตร ทักกี้เลย
...........................
ได้การแหะ มีคนสนใจเป็นจำนวนมาก ผมไม่มีศัตรุด้วย เพราะผมไม่เพิ่มยอดขายหน้าแผง ลืมบอกไปยอดขายหน้าแผงผมตอนนั้น เพิ่มเป็นวัน ละ 150 โล แต่ยอดรวม ทะลุ ไป ที่ 250 โลแล้ว กำไรวันนึง ไม่ต้องเซด ทุก 100โล ผมมีกำไร 4500 บาท (จริงๆก็แอบเพิ่มงะ) นี่ไม่รวมงานที่ออกนัดนะ ผมยกกิจการให้ภรรยาทำ กับพี่น้องเมีย อิอิ กุศสโลบาย ไม่ต้องเลี้ยงเมียให้เมียเลี้ยงตนเอง บุฟเฟ่ต์งะ

....................................

ระหว่างขายที่ปากเกร็ด มีเรื่องราวมากมาย ทุกอย่างผมเก็บทุกเม้ด อะ คนจนมาซื้อของตัง์ืไม่พอ ผมก็ให้ปลาไปกินฟรี ขอทา่นมาไม่ให้ตังคื ให้ปลา คนติดยาบ้ามา ก็ให้ปลากินอะ
มุลนิธิท่าอิฐ มีงาน ผมเอาปลาไปช่วย มูลนิธิ อะไรแถวนั้นผมช่วยหมด แล้วใช้วิธีการเดียวกันกับที่ใช้กับโบสถ์
ชื่อเสียงของปลาทุ ผม ดด่งดัง แม่ ของ สส สจ แถวนั้น ดารา จิืนตราจารุณี ปู โลกเบี้ยว ฉัตรชัย อูยเยอะแยะไปหมด อ้ ลืมบอกไปมีงานถ่ายหังแถวนั้น พี่จิมกวาดเรียบ จัดหาปลาทุและ ผักเนื้อ หมุ ทถกอย่าง ไปส่งให้ อะ ขณะที่อยู่ที่นั้น ผมเดินร้านไหน อยากกินไก่ กินผัก พวกไม่ยอมคิดตังคื ผมแกล้งทำปลาเหลือ ทุก 3 วัน แล้วหาเรื่องแจกปลา เป็นการส่งสัญญานไปยันคู่แข่งว่า เราขายไม่่หมด ด้วย อิอิ ไม่ให้เค้าหมั่นไส้ เรา
ผมขายดีสะจน แบงค์ไทยพาณิชย์ตรงนั้นบอกว่าผมไม่ต้องไปแบ้งค์ เดวมารับเงินฝากที่แผงเลยทีเดียว ไม่ใช่เค้าปลื้มผมนะ เพราะผมเดินเข้าแบงค์ พวกหันมามองเป็น*****เลย อิอิ เหม้น อิอ่าย
มีเหตุการณ์ ของหายในตลาด มีขโมย แหะ เพื่อนๆโวยวายใหญ่ แต่ของผมไม่หายแหะ

................................
จากเหตุการณืขดมยของทำไมของผมไม่หาย สงสัยละซิ อิอิ มันจะกล้าขโมยของผมหรอ มันกินของผมทุกวัน ตรรก ง่ายๆอย่า..งก
ผมไม่เคยล้อคของ และพัดลม ที่แผงผม มีเสื่อและหมอนด้วย ผมบอกเด็กที่ติดยาว่า มานอนบนแผง กู เปิดพัดลมได้ ขโมยของกู โดนตบกบาลคว่ำ 555 โจร เสร็จ ผมอีก แหะะ
ตอนนี้ดิ ตำรวจ สายสืบมาแระ ผุ้กอง ประวิตร สารวัตร แมนมาแระ คุณๆๆ ผมให้คุณเป็นสาย อ้าวเวงสิกู ให้กูเป็นเจ้าพ่อสะแว้ว ผมรีบตอบว่าไม่เอาหรอก เดวสร้างศัตรุ เอางี้ ดีก่าผมรู้ผมบอก แต่ไม่บอกว่าใคร โอเค มั้ย นอกนั้นไปสืบเอาเอง

.....................................

ผมขายของไปเรื่อยๆสมองเริ่มคิดแล้ว ว่า เราไม่ได้เกิดมาเป็นแม่ค้าตลาดนี่หว่า มันLost ทรัพยากร นี่หว่า เราต้องเขยิบชั้นละวุ้ยส์ ขยับเป้นไรดีหว่า นอนคิด 3 คืน
อะคิดได้แระ .....เป็นคนนำเข้าปลาทุแช่แ็ข็ง ดีกว่า ท่าทางเวริค คิดแล้วทำเลย อิอิ ทำไง เดว ตามตอนต่อไปนะพี่น้อง พักนิ้วก่อง

.....................................
จากกระทู้
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=822679

เพื่อนๆช่วยทำลิ้งค์ให้หน่อยครับ ช่วยกันทำมาหากินงะ เอิ้กๆๆ แบ่งบุญไปด้วยกันคร้าบ
มาต่อกันนะ.....ผมก็ขายปลาทูตามสไตล์ของผม เพื่อนๆและญาต มันบอกว่า มึงมันบ้า อิอิ เหมือนนักวิชาการด่า..ทักกี้เลย แต่ไม่เป็นไร ผลงานคือ เครืองวัด ความสำเร็จ ผมวิ่งเอาปลาสะหน้ามืด เลย อิอิ คิดดูเอ๋อย่างแรงขับรถกลับจากห้องเย็น ขับเลยตลาดปากเกร็ด มารู้สึกตัวอ้ายหยา บางปะอินนู้นเลยอย่างงี้ไม่ได้การ แระ เดวลงหลุมสะก่อนได้ใช้ตังค์ ผมพอมีเงินเก็บอยู่บ้าง อิอิ ไม่มากหรอก แค่ล้านเดวเองหลังจากขายปลาทูที่ตลาดได้ 8 เดือน ตอนนี้ผมมาได้ห้องเย็นใกล้บ้านหน่อย อยู่ซอย นวดสีชมพู บ้าน ท่าน ชวลิต ปิ่นประภาคม แยกแคราย
คิดๆๆ เราต้องเป็นคนขายปลาทูแช่แข็งให้ได้ อันนี้ผมได้แรงบันดาลใจ จากพ่อ พ่อของ ผมเป็นคนจีนงะ พ่อผมสอนว่า คนเราถ้าไม่มีฝัน ไม่มีความหวังคือ คนที่ตายแล้ว สานฝัน ต่อเลยนายจิม
ตอนแรกเค้าไม่ขาย ปลาทูแช่แข็งหรอก เค้านึ่งขายเอง ที่ตลาดบางซ่อน ผมชอบสำรวจตามตลาดต่างๆนะ เลยทราบว่าเจ้านี้นึ่งเยอะ วันนึงนึ่งเป็นตัน ได้การละ อิอิ ผมชอบไปตอนดึก เพราะผมอยากทราบวงจร การค้าขาย ของเค้าเป็นเช่นไร
ทุก 5ทุ่ม รถห้องเย็น 10 ล้อ จะเอาปลามาส่ง คันนึงก็ แบกประมาณ 10 ตัน แต่แปลกแหะ รถดันทะเบียน สตูล แสดงว่า ไม่ได้ซื้อปลาแม่กลอง หงิมๆๆ มาสังเกตุ ข้างแพคปลาทู ปลาทูเค้าแช่แข็งแพคใส่กล่องกระดาษ ดูเรียบร้อยสะอาดตาดี มีตัว หนังสือ เขียนว่า Kept below -18 แล้วเขียนว่า Keddah Malaysia
ได้การละผมรีบต่อ จิ้กซอร์ ทันที แสดงว่า ปลานี้ แพคที่มาเลย์ ผ่านแดนทางสตุลมา อะถ้านายจิมทำแบบเค้าก็ Simple สิ เสียแรงศิษย์ทักกี้ หมด
พ่อ จิม สอนลูก ไม่ใช่พ่อรวยสอนลูก พ่อบอกว่าคนเราจะทำอะไรรู้ให้จริง แม้นขายเต้าฮวย ก็รวย ได้ อะได้ที แองกิ้วมากเตี๋ย จุฟฟ
ไม่รอช้า ฝากแผง ไว้กับเมีย ขับรถลงใต้ สำรวจก่อน ไล่จากเพชรบุรีไปเลย ค่ำไหน นอนนั่น ตอนนั้นเริ่มเดินทาง คืนเดือนหงาย คืนแรก ไปพักชุมพร แวะรายทางโชคร้ายงะนายจิม ไม่เจอ ปลาทูสดแม้กระทั่งงตัวเดียว แหะ กินแห้ว ได้รับคำตอบว่า ไม่มีหรอกช่วงนี้ ปลาต้องเดือนมืด ผมถามว่าทำไมละ เค้าบอกว่าเวลาจับปลาทู หลังปลาทู มันจะเรืองแสง ถ้าคืนเดือนหงาย แสงมันจะกลบไปหมด ไม่เป็นไรนะนายจิม ผมบ่นกับตนเอง ได้ข้อมูลก็ คือ ทรัพย์ทางปัญญา
ผมขับไปเรื่อยๆ คืนสองนอนที่ขนอม นครฯ ก็ ได้คำตอบเช่นเดิม แต่ที่นี่ คำตอบชัดเจนมาก ถึงมีปลา ซื้อปลาได้ แต่ต้องกอง ปลาไว้ที่นั่น อ้าว ซวยแระกู พวกจะยิงกบาลให้ มะเปงรายนะนายจิม รีบยกมือไหว้ แล้วออกมาอย่างเร็ว มันอะไรของมันหว่าเนี่ย .......
คืน 3 ไปนอน สงขลา เก็บข้อมูล อะ ที่นี่มีห้องเย็นเยอะวุ้ยส์ ลองไปถามห้องเย็นดูดิ อัตราค่าแช่แข็งเท่าไหร่ หว่า ได้คำตอบมาว่า 1 บาท /กิโล แล้วที่สงขลามีรถห้องเย็นด้วย ค่าขนส่งเข้า กทม กิโลกรัมละ 1.10 บาท แหะ สรุปถ้าเราได้ปลาแถวนี้ เราจะมีต้นทุน คือ ค่าแบกปลา จากเรือ มาที่ห้องเย็น ค่าฟรีซ แล้วค่าขนส่งเข้ากทม อะได้การแระนายจิม
คืน 4 ไปนอน สะกอม นะ ที่มีปัญหาท่อแกส ทุกวันนี้ ที่นี่นอนฟรี มีญาตอยู่ที่นั่น ตรงนั้นมีเรือประมง กอแระ อยู่มากมาย ยาตกันเป็นเปาะสู คือคนใหญ่ในท้องที่นั้น เค้ามีอาชีพรับซื้อปลาจากประมง อ้อ ได้ ทีแระ เรามีแนวร่วมแระ ถามเลยว่าปลาทุขนาด 11-12 ตัวโล รับซื้อกิโลละเท่าไหร่ ได้คำตอบว่าโลละ 7 บาท อ่อยไว้ก่อน เราไม่รู้ใครเป็นใคร แค่หลอกถาม อย่าผลีผลาม
แล้วถามต่อว่า ปลาส่วนใหญ่ที่จับได้ขนาดเท่าไหร่ เค้าบอกว่า ส่วนมาก 18-19 ตัวโล งั้นหมายความว่าอะไร เค้าเลยให้ความรุ้ผมว่า ปลาทู มันออกไข่ ที่แถว แม่กลอง หรือ อ่าวไทยตอนบน จะออกลุกมา ราว 80 ตัวโล แล้วว่ายน้ำมา พระจันทร์เต็มดวง 3 ดวง จะขนาด 18-19 ตัว/โล ถึงปัตตานี อะได้การแระ เราได้เส้นทางการว่ายของปลาทุ อย่างงี้นายจิม อยากได้ปลาไซส์ไหน ขับรถตามปลาทุเลย
คืนที่ 5 มานอนที่ สตูล ผมขับรถ ไปยันตากใบ แล้วขับอ้อมมาฝั่งอันดามัน วันรุ่งขึ้นรีบเลย ออกหาข้อมูล ได้ความแระ ผมขับไปยันปากบารา ไปจะเอ๋ กะรถห้องเย็นที่ขับปลามาส่ง ที่กทม เจ้าของแพปลาที่ส่งเข้ากทม เป็นกำนันที่นั่น ผมรีบเข้าไปถามเลย ว่าเอาปลามาจากที่ไหน ผมเห็นข้างกล่องเขียน เคดดาร์งะ ผมเป็นลุกค้าประจำเค้า เค้าบอกว่าถามทำไม เสียงเขียวเชว นึกในใจ จะเอากระสุนยัดกบาลกุป่าวหว่า ผมบอกว่าเผอิญเห็นรถห้องเย็นของกำนัน เลยเข้ามาขอบคุณที่ทำให้ผมรวย เค้างง ....อะ รวยอย่างไรไม่เข้าใจ ผมบอกว่าผมใช้ปลาของเค้ามาตลอด ลุกค้างี้ชมเป็นเสียงเดียวเลยว่าอร่อยมาก กำนัน จากหน้าแดง กลายเป้นยิ้มแห้งๆ หน้าบาน เท่ากระด้งมั้ง
ผมเลยบอกกำนันว่า ผมนะมาทั้งทีขอปลาติดมือ กลับบ้าน เท่าที่รถผมจะแบกได้ กำนันเค้าโอเคเลย อะไม่มีปังหา ผมบอกแกว่าอีกสองวันจะมาใหม่ ตอนนี้ขอไปเที่ยวก่อน แล้วจะโทรมาบอก ระหว่างที่ผมคุยกะแก ผมก็พยายามกวาด สายตา ไปรอบๆบริเวร อะได้การ เจอเป้าหมายแระ คนขับรถจอดรถตรงหน้าห้องน้ำ แถมนอนเล่นในรถสะด้วย
ผมรีบลากลับ ก่อนลากลับ ผมบอกแกว่าขออนุญาตเข้าห้องน้ำแล้วไปเลยนะครับปวดท้องอย่างแรง แกโอเค แล้วไม่ได้สนใจผมอีก ได้การแระ ผมเดินไปที่รถทำท่า เปิดประตูแล้วหยิบทิชชู่ ติดมือมา พร้อม กระทิงแดง 2 ขวด เอากระทิงแดงไปไหน ไปทำอะไร หมดหน้ากระดาษ พอดี อิอิอิ

.................................

ผมเอากระทิงแดง 2 ขวดเดินไปหาคนขับรถห้องเ็ย็้นงะ บอกเค้าว่าขอบคุณนะพี่ ที่อุตส่าห์ขับรถ ตั้งไกลเพื่อเอาปลาคุณภาพดีไปให้ผมยัน กทม ไม่มีไรจะตอบแทนน้ำใจพี่นอกจากกระทิงแดง 2 ขวด คนขัรถทำหน้างง เค้าไม่เข้าใจที่เราพูดหรือเนี่ย อะได้การถามเลย ปริกีมานอ แปลว่ามาจากไหน ครับ อ่อ ครานี้พยักหน้าแหะ ผมทักเป็นภาษามาเลย์ สงสัยละสิ ผมพูดยาวี ได้ไง ผมเป็นคนใต้หรือ ป่าวเลยไม่มีเชื้อ ตจว แม้กระทั่งกระจึ๋งนึง กทม ล้านปูเซนต์ อันนี้ไว้อธิบายตอน ปัญหาภาคใต้ อีกเรืองนึงไม่เกี่ยวกับปลาทู
ต่อครับเค้าตอบเป็นภาษามาลายู ว่ามาจากมาเลย์ ผมโต้ตอบเค้าโดยใช้ภาษามาเลย์ ลืมบอกไปนายจิม พูดได้ 5 ภาษางะ
ได้ การละ ผมถามต่อไปไม่หยุดนิ่ง ตาก็ดูด้วยว่ามีใครแอบมองป่าว พี่อยู่ที่ไหนนะ ของมาเลย์ เค้าตอบว่า อยู่ที่เคดดาร์นั่นแหละ ผมบอกว่าเที่ยวหน้าผมไปเที่ยว พี่พาผมไปเที่ยวด้วยนะ ว่าแล้วผมก้ขอเบอร์โทร พร้อมแลกเบอร์โทร กับเค้า เสร็จโก๋ ไป 1โปรเซส จากนั้นรีบชะแวบไปเลย
ผมขับรถต่อมาที่ ตรัง พอคนที่กันตังเห็นผมเบือนหน้าหนี อ้ายหยา เป็นไรของเค้าละเนี่ย ต้องมาสำรวจ ฟามหล่อของนายจิมสะหน่อย แล้วก็มองรอบตัว มองไปที่รถ อ้ายหยา ฉิกหาย แล้วกู ผมลืมแคะสติกเกอ์ื พ่อแม่จูงลุูก ออก พี่น้องคงงง ละสิมันเกี่ยวไรกัน
สติคเกอร์ อันนั้น เป็นโลโก้ ของพรรคประชากรไทย ของท่านสมัคร อ้ายหยา คู่ปรับนายหัวชวนนะเนี่ย ถิ่นเค้าสะด้วย เกือยซวยไหมละกู ไม่รอบคอบเอาเลย เสร็จสับ รีบแกะออกทันใด แล้วขับรถมาที่บ้านบากัน กระบี่ ตรงแยก สุดสายขนอมกระบี่ ตรงนั้นแระ เมื่อก่อนยังไม่เป็นแยก
ที่นั่นมีหมู่บ้านชาวประมงขนาดใหญ่ ผมเลี้ยวขวับเข้าไปทันใด ไปคุยๆหาข้อมูล ปลาที่นี่สวยดีแหะ ตามเป้าหมายเลย แต่เนื่องจากเดือนสว่างอยู่ปลามันน้อย ก็คุยเรื่องราคา ถามเค้าใช้หลัก 5 W 1H
ขับรถ ออกมา ไม่ถึงปากทางดี เสียงดัง ปัง.... ปัง....อ้ายหยายางกูแตกป่าวเนี่ย จอดรถลงดู เวง สิ มีมอร์ไซ์คื ขี่ตามตูดมาถือ 11 มม สะด้วย แหลงใต้ ทองแดง เชว ซื้อปลาหดาย แต่เอาปายม่ายหดาย อย่ามาให้เห็นหน้าอีกละ

...........................

เย็นไว้ นายจิม พ่อสอนว่าอาวุธที่ดีที่สุด คือปากเราและนิ้วมือ อ้ายหยาสูตรไหนละเนี่ย....
ยกมือไหว้ทันใด อะอย่าพึ่งนายจิม คนแถวนั้นเค้าอิสลามเหมือนนายจิมนี่หว่า สลามเลย ได้การแหะ แล้วผมกล่าวคำว่า มาอัฟ แปลว่าขออภัยและยกโทษให้ฉันด้วย เค้ามีทีท่าอ่อนลง ปินในมือไม่ได้ชูแบบเมื่อกี้อีกแระ ได้การเลยนายจิม ใช้ สูตร ทักกี้อีกแระ ทำยูเนี่ยนสินายจิม ในสมองสั่งงานเป็นออโตเมติค
พี่ครับ พี่รับซื้อปลาแถวนี้หรือครับเค้าตอบว่าใช่ พี่รับปลาแล้วพี่ไปส่งที่ไหน เค้าตาเขียวขึ้นมาอีก แหะปากพาจนนะกู จะรูุ้้ไปทำไม? นั้นคือคำตอบ พี่ ผมขอมาอัฟ อีกครั้งนะ ปากผมมันเป็นสะอย่างนี้แหละ คิดไรพูดไร ไม่เสแสร้งนะพี่ ผมเป็นคนตรงเหมือนคนใต้ ครับ ขอมาอัฟจริงๆ ได้ทีแหะ เออ ที่หลังอย่าถามแบบนี้อีก แล้วเค้าก็บอกว่า เค้าเป็นคนรับซื้อ ถ้าผมไปซื้อเท่ากับไปตัดราคาเค้า ทำให้ คนเรือ รู้ว่าทีมาที่ไปราคาเท่าไหร่
ผมเลยบอกเค้าว่า ดีใจจังที่เป็นประสงค์ ของ อัลเลาะห์ ให้ผมมาได้เจอพี่ เอางี้ พี่ ไปส่งที่ไหน ผมไม่อยากทราบแระ เอาเป็นว่าพี่ไม่ต้องขับรถไกลให้เมือย ผมมารับผ่านมือพี่อีกที ผมให้พี่เพิ่มอีกโลละ 1 บาท โอเคมั้ย
อะได้การแหะ เค้าเริ่มติ้กต้อกในสมอง ตกลงน้อง น้องจะเอาปลาวันนี้เลยมั้ย ผมตอบว่ายังครับพี่ ผมแค่มาหาข้อมูลก่อนจะได้ไปคำนวนต้นทุน กำไรนะพี่ ก่อนลากลับไม่ลืมขอเบอรืดทรเอาไว้ 5555 นักเลงเสร็จดก๋ นายจิม อีก ขอบคุณ ปะป๋า กะทักกี้ แหะ

.................................
malee mala เอาปลาสดแคะไส้ออก ล้างด้วยน้ำสะอาด แช่ น้ำเกลือ เอาไว้ สัก 3 นาที ครับ แล้วเอาตั้งน้ำให้เดือด ต้มเลย 3 นาที เสร็จแล้วเอามาทอด อร่อยนิ่ม ครับ หนังไม่ลอกด้วย

อ้อ ลืมไป น้ำที่ต้มใช้น้ำเกลือ 30 ปูเซน ของน้ำหนักปลานะครับ

................................
จากนันผมออกจากบ้านบากัน มาแวะที่อ่าวลึก เพื่อนเก่าสมัยเรียน เซนต์จอห์น ผมเรียนรุ่น 1 อีเลคโทรนิคส์นะ
ผมมาเล่าให้เพื่อนฟัง แล้วบอกปัญหาให้ทราบว่า เรามีปลาแล้ว ทพไงจะขนส่งได้ซื้ื้อได้ ให้ผมมาวิ่งทุกเที่ยวไม่ไหวแน่ๆ ลงหลุมก่อนแหงแซะ ไอ้เพื่อนผมมันทำสวนยางนะ มีเวลาว่างเยอะ ผมก็เลยบอกว่าแก ช่วยเป็นStationให้หน่อยนะ แล้วฉันสอนวิธีนึ่งปลาให้แก จะได้เป็นอาชีพเสริม แล้วมีรายได้จากการรับซื้อปลาด้วย ส่วนที่แช่ปลาไม่ต้องห่วงเดี๋ยวลงทุนให้ ผมเช่าตุ้คอนเทนเนอร์ขนาดเล็ก ไว่เป็นตุ้ Kept อุณหภูมิ แล้วสั่งทำตุ้เย้นพิเศษให้ 2 ตู้ เพื่อ ฟรีซ ปลา ผมใช้หลักการเดียวกับ การย่อส่วนโรงงานปลาูทูุมาไว้กลางตลาดนะ
แช่ได้ที 200โล ผมทำ2 ตู้ ฟรีซปลาเสร็จ ย้ายมาเข้าตู้ kept
วางแผนเรียบร้อย อิอิ เพื่อนเราเสร็จโก๋ ไปอีกราย วันรุ่งขึ้นขับรถกลับสตูล ไปเอาปลาที่สั่งไว้กับกำนัน เอากลับ กทม ได้ปลามา 800 โล น้าน คือจุดเริ่มต้นของการค้าปลา ฟรีซ ท่อนหน้าเดวมาคุยว่าผมจะเอาปลาฟรีซ มาขายใครที่ละ 1 คัน 10 ล้อ แล้วได้กำไรเท่าไหร่ ต่อ เที่ยว

..........................
ขอเขียนต่อวันพรุ่งนี้ละกันครับ ต่อจากนี้ คอยตอบเพื่อนๆดีกว่า สื่อสารสองทางสนุกกว่าเยอะ ท่านที่จะนึ่งปลาทานเอง ดีที่สุดครับเพราะเราล้างสะอาด โรงปลาทุนึ่ง เค้าไม่ยอมทิ้งน้ำที่ต้ม ขี้เหนียวนะ ขี้เหนียวเกลือ ฉะนั้นปลาเลยเ็ค็้มและคาว เค้าเอาน้ำที่ต้มไปทำน้ำปลาเทียม และเอาไส้ปลาที่ควักมาทำยำไตปลาขาย
เราต้มเองไม่ต้องซีเรียส เรื่องท้องปลาจะแตก หักหัวทิ้งเลยก็ได้ง่ายดี ต้มลงในน้ำเกลือเดือดจัด 3 นาที พอ ย้ำ แค่นั้นเพราะต้มนานกว่านี้เนื้อปลาแข็งครับ

.................................................
ปลาทูเค็มหรอ มะยากส์ เอาปลาทูสดนั้นแหละแช่น้ำเกลือ ครานี้เกลือ 60%ของน้ำหนักปลาแช่ไว้ 1 ชม เสร็จแล้วเอามาตากแดด สัก 2 แดด กำลังดี เอามาทอด อูยส์ ซี้ดเลย แซบ

...................................

ขับรถกลับจาก ปากบารา จังหวัดสตูล แบกปลาแช่แข็งมา 800 โล จิบๆสำหรับนายจิม เอาไว้จำหน่ายเอง 2วันก็หมดแระ ข้อสำคัญเก็บไว้เป็นตัวอย่างสินค้า แหะ ๆ ใช้วิชามาร เปลี่ยนกล่องก่อน เพราะเราไปลักไก่มาได้เพราะกล่อง แมวสอนเสือปีนต้นไม้ฉันท์ใด ย่อมไม่สอนเสือโดดลง อย่างแน่นอน ผมเก็บไว้ 4 กล่อง ไปเดินย่อง ๆ หน้าตลาดมหาชัยที่มีรถมาลงปลาเยอะแยะ น้านแหละ อั้นแน่เจอแล้ว เค้าตั้งโตะอะไรหว่ามี ลังปลากองเป็นภูเขา อิอิ ได้การละนายจิม เข้าไปสอบถามพี่ ทำไมเอาปลามากองริมถนนงี้แหละ ได้คำตอบมาว่า อ๋อ น้อง.....พวกล่องปลาเค้ามาฝากขายนะ ได้ทีเสียบเลยนายจิม แล้วพี่ได้อะไรละ เค้ามาฝากขายพี่ คงไม่บริการฟรีแน่แน่ อ๋อ ......เจ้าของปลาเค้าให้ค่าขาย 25% จากราคาของ นะ

ได้ทีแหะนาย จิม มิรอช้ายิงคำถามต่อเลย พี่ครับแล้วคนมาขายต้องเสียอะไรบ้างอีก ละ ไม่ต้องเสียแล้วละ ก่อนเอาปลามาลง โทรมาบอกก่อน จะได้เตรียมที่เตรียมทางไว้ให้ ผมถามต่อเลย แล้วผมจะต้องรอเฝ้าป่าวละ ตามสดวกเลยน้อง จะนอนรอกับรถ หรือ ไปเปิดโรงแรมตามสดวก พี่ครับขอบคุณมาก ผมมีปลาทูแช่แข็ง มาให้ดูก่อน ถ้าผมเอามาลงผมจะโทรบอกพี่ล่วงหน้า วันนึงนะครับ ตกลงเสร็จโก๋ ยังไม่จบ เราต้องรีเช็คก่อน ว่า แผงนี้เวลาการระบายของใช้ความรวดเร็วปานใด
สูตรนายจิม อีกนั่นแหละ เรื่องไรถามเจ้าของแผงให้โง่ ไปเตร่แถวนั้น ดูซิว่ามีกี่เจ้า เค้ามีวงจรการทำงานกันอย่างไร อะนะ ได้ความแระ มีรถ เทอร์โมคิงส์ (รถห้องเย็น) คันนึงวิ่งเข้ามาพอดี รถหักหัวเลี้ยวคว้าบ เพื่อรถถอยหลังเสียงสัญญาน ดังปี้บๆๆๆๆ พวกแม่ค้าปลาทูนึ่งวิ่งตามรถ อย่างกะ เราวิ่งตามรถเมลย์แถวอนุเสาวรีย์ชัย อิอิ ได้การ จดจำหน้าเอาไว้นายจิม รถไม่ทันจอดสนิทดี มีหลงจู๋คนนึงออกมา กำ ๆ แบ ๆ มือ มันทำไรของมันหว่าเนี่ยะ อ๋อ ไอ ซี มันเขียนราคาบนฝ่ามือ ให้พวกแม่ค้าดู
พวกแม่ค้าก็กำ ๆ แบ ๆ เหมือนกัน อะ ราคามัน บิดดิ้ง กันนี่หว่า ประมูลนะพี่น้อง ได้ทีแระ ประตูรถห้องเย็นไม่ทันเปิด อ้าว ปลาขายหมดแระ แม่ค้าบางคนก็หน้าเหี่ยว ไม่ได้ปลา เพราะต้องซื้อราคาปลาสูงขึ้น ต้องไปซื้อต่อจากแม่ค้า กำ ๆๆ แบ ๆๆ นั้นแหละ เจอแว้ว ช่องว่างที่นายจิมหารับประทาน ผมรีบเดินไปหาแม่ค้าหน้าเหี่ยว เดินไปหาทีละคนเงียบ ๆ อย่าให้เป็นเป้าสายตา เข้าไปคุยกับเค้าแย่เนอะพี่ ผมก็ซื้อปลาไม่ได้เหมือนกัน นี่สงสัยต้องซื้อต่อเค้าราคาสูง ๆ แบบนี้แถมค่าน้ำมันรถวิ่งมาตั้งไกล พุดไปมือผมก็ล้วง สารก่อมะเร็งไป แถมหยิบยื่นให้อีกแนะ แม่ค้าตอบ ใช่น้องพี่เองก็นึ่งไม่มากวันละ 100โล เอง มาเจออย่างงี้เซ็งเลย น่าพี่นะทำใจเราเบี้ยน้อยหอยน้อยอย่างงี้แหละ ว่าแล้วควักกระทิงออกมาอีกแนะ พุดไปแสดงคสามเห็นใจไป

เอางี้ไหมพี่ผมมีพรรคพวกกันมันทำแพปลาแถวใต้ เรามารวมตังค์กันซื้อปลา รวมๆให้ได้สักเที่ยว แล้วตีรถเข้ากทม มาจอดตรงไหนสักทีไม่ต้องให้มันมาลึกยันมหาชัย ค่าปลาค่ารถค่าแช่แข็งเท่าไหร่ตามบิล แล้วเรามาแบ่งปลากัน ผมคิดว่ามันน่าจะถูกกว่าที่นี่เยอะ แถมพี่ไม่ต้องขับรถมาสะไกล ผมคิดว่าทุนน่าจะอยู่ที่สัก 15 บาท ตอนนั้นราคาท้ายรถ 27 บาท
แม่ค้าคนนั้นบอกว่าน่าสนใจแหะ แต่น้องละจะได้อะไร พวกพี่คอยแต่รับปลา อ๋อ พี่ผมไม่โลภหรอกเราคนทำมาหากิน ผมขอค่าเหนื่อย พอค่าขนมลูกก็พอขอโลละ 3 บาทพอ ไมเอาน้อยจังละ แหมพี่ผมหาเช้ากินค่ำ พี่ก็เหมือนกัน จะขูดเลือดกะปูเชียวหรอ แม่ค้าบอกว่า ส่วนมากเค้าผ่านมือกันนะ 5- 7 บาท แต่ 7 บาทนะส่วนมาก นี่น้องต้องเหนือยงะ เอาว่ามาใหม่เอาเท่าไหร่ดี

แหะ ๆๆ ไม่รีบหุบเหยื่อหรอกนายจิมเดวปากเจ็บ เอางี้แล้วแต่พี่ครับ ทิ้งไพ่ตูมเลย แม่ค้าบอกว่าถ้าเที่ยวไหนปลามีกำไรมาก น้องเอาไป 7 บาท ถ้ากำไรน้อย 5 บาท โอเค มั้ย จะดีหรอพี่มันมากไป เออน่าพูดมากเดียวลดเหลือ 2บาทสะนี่ ผมรีบขอบคุณและไม่ลืมให้เค้าดู ปลาตัวอย่าง แม่ค้า ปลาสวยดีนี่ แล้วเอามาได้ไง อ๋อ พี่ผมไปเที่ยวมาขากลับเลยแวบมานะ พี่มีของติดมือมาเท่านี้แระ 4 กล่อง ให้เค้าดู แนะกะล่อนสะไม่มีนายจิม ผมรีบขอเบอร์โทรเค้า แล้วให้เบอร์โทรกลับ แต่ก่อนกลับผมทำท่ายักแย่ยักยัน จะกลับไม่กลับ แม่ค้าเลยถามว่ามีอะไรอีกหรอ ผมเลยบอกพี่เค้าไปว่า พี่ ของพี่ใช่แค่ร้อยโลต่อวันเอง มันจะคุ้มไหมเนี่ยะ ผมมาคิดดู พี่ให้ผมน้อยหน่อยก็ได้ พี่เอาไป 1 บาทนะพี่นะ พี่คิดว่าจะให้ ผมเท่าไหร่ เอา 1บาทลบ เป็นค่าคอมมิชชั่นนะ ที่เหลือผมอุบไต๋ไม่บอกคนอื่น ผมบอกพี่คนเดว พี่ไปทำราคาเท่าไหร่ตามสะดวกเลยครับแต่อย่าให้เกินหน้าราคา ท้ายรถละ รุ้แล้วน่า แม่ค้าตอบเดียวพี่ปรึกษากับแฟน และพรรคพวกดูก่อน เออเดี๋ยวๆ แล้วพี่จะจ่ายเงินอย่างไรละ พี่จ่ายเธอไป บ้ายบาย ละพี่ซวยเลย เอางี้พี่ มัดจำพอติดปลายนวมพอ โละละ 5-7 บาท ไม่เป็นไรหรอกครับอย่างไรพี่ก็ต้องใช้ปลาอยู่ดี ใช่ไหม เออ จริงวะ เอางี้เดี๋ยว กลับไปบ่าย ๆ พี่โทรบอก 555 เสร็จนายจิมไปอีกราย
รายต่อไป อิอิ จะใครสะที่ไหนละ ก็ห้องเย็นที่ ปิ่นประภาคม แครายนั่นแหละ อะอะ อย่าพึ่งเข้าใจผิดว่าผม จะไปขายให้นะ
มันง่ายไป สำหรับนายจิม ศิษย์ ทักกี้ แหะ ๆๆ

เมื่อยนิ้ว จังให้อีหนูนวดนิ้วก่อน คร้าบ


.............................................

ผมไปด้อม ๆ มอง หน้าห้องเย็นปิ่นประภาคม ป้าด...มีคนมารับปลาทูแยะแหะ ตั้งแต่ รถซาเล้ง จนรถปิคอัพ ได้การละ จ้องรถปิคอัพก่อนเลยนายจิม เข้าไปตีซี้ พี่มารับปลาทูเยอะ ๆ งี้ ขายดีซิ พี่ ผมขายนิดหน่อยเอง พี่เก่งจัง แหะ พ่อค้าปลาทูคนนั้นยิ้มแก้มบาน เชียว
ท่าทางพี่เอาไปส่งอีกทีดิ ป่าวน้องพี่ขายเอง พีแบ่ง ๆ กันในหมู่พี่น้องเอาไปขาย หน้าตลาด นนท์ กะตลาดพงษ์เพชร นะ ตลาดนนท์ พี่วางสามแผง ตลาดพงศ์เพชรวาง 2แผง ได้ทีแหะ พ่อค้าคนนี้ชอบลูกยอวุ้ยส์ ถามนิดเดี่ยวหลุดมาเป็นโขยง พี่มารับอย่างงี้ กำไร ไม่เท่าไร นะพี่นะ

ช่ายน้อง แต่พี่ก้ต้องมีเทคนิค งะ แต่ไม่บอกนะ แน้ๆๆๆ มีไม่บอกอีก นึกหรือว่านายจิม จะไม่รู้ ปล่อยโง่มาบานเลย เทคนิคคือ ปลา 3 ตัว /เข่งการสลับไซส์ ปลานะครับ ปลาตัวกลางจะอ้วน ปลาตัวข้างจะย่อมลงมา
มันทำให้ รู้สึกว่าปลาอ้วน ผมรีบยิงคำถามต่อเลยทำไมพี่ไม่นึ่งเองละผมคิดว่ากำไรดีนะพี่ ใช่น้องพี่ก็ว่างั้นแหละ......

ได้การแหะ ปลากินเหยื่อละ แต่พี่นึ่งไม่เป็นนะ พยายามขอสูตรที่นี่เค้าไม่ให้ ไม่รู้จะทำอย่างไร

พี่ครับผมก็อยากได้สูตรที่นี่เหมือนกัน แต่เค้าไม่ให้นะ... แหะ ๆๆ กลายเป็นพวกเดียวกันแระ

ผมเลยไปหาสูตรมาจากแถวแม่กลอง แต่ผมไม่มั่นใจขนาดผมทอดไข่เจียว ยังไหม้เลยพี่ แต่ผมดูท่าทางพี่จะทำกับข้าวอร่อยนะ พี่ลองเอาสูตรที่ผมได้มาไปทำไหมละครับ ถ้าทำได้ เราสองคนคงมีกำไรเพิ่มขึ้นมาอีก นะพี่นะ

เออจริงวะ......แล้วสูตร ที่ได้มามีไรบ้างละ ผมก็กางสูตร ฉบับย่อ 5555 เรื่องไรกูสอนมึงโดด

เออมีสูตร ไม่มีปลาสดทำไงดีละ พี่ครับ ผมมี ผมไปมหาชัยมา เลยติดมือมา 4 กล่อง แพงอิอ่ายไม่ไหว บ่นไปปาดเหงื่อไป นะ นายจิม
พ่อค้าคนนั้นตาลุกวาว ไหนๆๆ ดูปลาดิ หน้าตาเป็นอย่างไร ผมพามาที่รถ แกะปลาให้ดู เฮ้ย สวย ละ อะนะ เริ่มกลืนเหยื่อละสิ 5555
เอางี้พี่ ช่วงสาย ๆ พี่พอมีเวลาว่างไหม ทิ้งปลานานไม่ได้ เดวน้ำแข็งละลาย เรามานึ่งกัน พ่อค้าทำท่า ติ้กต้อก ๆๆๆๆ ได้ ๆๆ น้องสัก 10 โมงเช้านะมาหาพี่ที่แผงพงศ์เพชร แต่อุปกรณ์ละ เอาที่ไหน พี่ไม่ต้องห่วง ผมไปดูมาแระ เอาถัง 200 ลิตร ผ่าครึ่งใบนะพี่ เอาไว้ต้มน้ำเกลือ แล้วเราไปซื้อ เตี๋ยว นึ่งปลาที่สนามบินน้ำกัน( เตี๋ยวนึ่งปลาทำมาจากหวาย ครับพี่น้อง) แล้วมานึ่งที่บ้านพี่นะ บ้านผม คับแคบ

ถึงเวลานัด ผมไปตามนัดซื้ออุปกรณ์เสร็จสรรพ เริ่มนึ่งปลาผมทำโง่ ๆๆเซ่อ ๆๆ จับนู้นจับนี่ ทำเป็นออกคอมเม้นท์โง่ ๆ บ้าง จำไว้พี่น้องเราต้องเปิดหน้าให้เค้าชกก่อน ผลสรุปตอนท้าย ปลาออกมาสวย เพราะความโง่ ๆ เซ่อ ๆ ของผม

เออเก่งนี่หว่า..พ่อค้าคนนั้นบอก แหมพี่ได้พี่นั้นแหละความคิดใหญ่ มาก่อน ผมนะตามน้ำ มันฟลุคนะพี่ พ่อค้าหน้าบานเท่ากระด้งแหะ ผมนึ่งปลากะพี่เค้า 2 แพค แบ่งกันคนละแพค

มาเข้าเป้าหมายเดิม เราต้องการขายปลาแช่แข็ง แม่นบ่ พี่น้อง ผมเริ่มแผนการ สะตอเบอรรี่ ชีสเค้ก ทันที

เออน้องแล้วเราจะหาปลาสดที่ไหนกันละ? อ๋อ พี่เผอิญ ผมเสริฟ ๆๆๆ มาว่า ปลาสดที่มหาชัยมันมี แต่กว่าจะซื้อได้ผ่านด่าน 18 อรหันต์มนุษย์ทองคำเชียว ราคา ก็ตามแต่ ที่เค้าส่งซิกกันนะพี่

แต่ปลาที่ผมได้มานี้ ผมเจอพี่เค้าคนหนึ่งเค้าล่องปลาเองเค้าล่องไม่มาก แต่ปลาเค้าสวยราคาไม่แพงเหมือนท้ายรถนะ

งั้นดีเลยไอ้น้อง ไปถามเค้าดูนะ ว่าพี่ซื้อวันละ ตัน เค้าให้ราคาพี่อย่างไร แหะ ๆๆผมนึกในใจโง่ หมูเข้าปากหมาแล้ว ผมรีบตอบรับคำ ทันที พี่เดียวผมโทรบอกพี่ตอนค่ำนะ ได้ เลย น้อง

ถามพี่น้องว่าทำไม ผมต้องรอตอนค่ำ ติ้กต้อก

.................................

สูตร นึ่งปลาทู

ขออารัมภบท นิดนึงครับ สูตรนี้เป็นสูตรฤษี บอกมาเข้าฝันนะครับ ปลาทูนึ่งของผม สมเด็จพระบรม ให้พ่อครัวมาซื้อเข้าวังทุกวัน ศุกร์ และผมส่งออกไปอังกฤษ ทุกเย็นวันจันทร์ โดยมีผู้ติดต่อส่งออกคือ คุณแม่ของ สส สุชาติ บรรดาศักดิ์ ใครเป็นคนปากเกร็ด คงเคยเห็นในตลาด บ่าย นึ่งสด ๆ ที่แผงทุกวัน ปลานิ่มและจืดแช่ตู้เย็น ออกมาทอดนิ่มเหมือนเดิมตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว เลิกมาตั้งแต่ปี 2542

เรื่องมันมีอยู่ว่า เศรษฐกิจ ตกต่ำ ช่วงปี 40 ผมประสพปัญหาทางธุรกิจ หมดตัว หลายสิบล้าน ขายทุกอย่างที่ขวางหน้าจ่ายค่าแรงคนงานและค่าหนี้สินต่างๆ ไปหมดจนเหลือเงินติดตัวมา 6 หมื่นบาท กินๆๆนอนๆ 6 เดือน เหลือเงิน ก้อนสุดท้ายติดตัว 700 บาท ก็อธิษฐานแบบ อิสลาม ของผม ว่าให้เกิดปัญญา ว่าจะจัดการอย่างไรกับชีวิต และแล้วคืนนั้นผมก็ฝัน ว่าในดินแดนทะเลทรายแห่งหนึ่ง มีสุเหร่า เก่าแก่โบรานมาก ประตูใหญ่ สองบานเปิดออก มี ฤษี หรือ โตะเยาะห์ นุ่งขาวห่มขาวออกมา แล้ว สลามฯบอกว่าอยากทานปลาทูนึ่ง ในฝันผมก็เอาปลาทูนึ่ง ให้ท่านกิน แล้วตกใจตื่น ตอนเช้ามืด

พอตกใจตื่น ก็ คิดได้ว่าไม่มีปลาทูนึ่ง ทีทำโดยอิสลามแม้แต่คนเดียว ผมขอออกตัวว่า ผมเป็นคนชอบกินปลาทูทอด แต่ ทำไม่เป็น นึ่งไม่เป็น ทำอย่างไรหว่า ที่จะทำให้ได้ แต่ไม่เป็นไร ปัญหาไม่ใช่อุปสรรค สำหรับผม

ไม่รอช้ารีบขับรถตะบึงไปมหาชัยทันที ซื้อปลาทูสด มา 1 เปียะเท่ากับ 40 กิโล เป็นจำนวนเงินค่าปลา 480 บาท ค่าน้ำมันรถไม่ต้องเสียเพราะเติมไว้เต็ม มาถึงจัดการ แคะไส้ปลาออก นึ่งทันที ผลปรากฏว่าปลาทูไส้แตกหมดเลย ทำไงดีหว่าทุนหายกำไรหด ไม่เป็นไรยิ้มสู้ เอาออกมาขายทั้งแตกๆถุกๆเพื่อเอาทุนคืน พูดความจริงกับลูกค้าว่าเราทำไม่เป็น ขายได้แหะ โชคช่วยได้เงินมา 600 บาทแหะ ได้กำไรอีก กำลังใจมาโขเลย
วันรุ่งขึ้นเอาใหม่ ไปใหม่ ครานี้ไม่บุ่มบ่ามซื้อ ไปโรงนึ่งปลาทูก่อนเลย ทีท่าฉลอม ไปหาเจ้าของโรงปลาทู อาซิ่มแก่ๆ บอกเค้าตามตรงว่าเราตกงาน อยากได้อะไรมาประกอบอาชีพ อาซิ่ม งกอีกแนะ อาซิ่มบอกว่า อาชีพนี้ไม่มีใครให้ง่ายๆ ผมก็อ้อนวอนอีก แกคงทนรำคาญผมไม่ไหว เลยบอกว่า ลื้อ ไปดูเอาละกัน ผมรีบขอบใจ อาซิ่มทันที รีบเข้าไปในโรงนึ่ง ทันที เอาปากกา กระดาษ พอดี ตอนนั้นผมใช้ คาสิโอ มี สต้อป ว้อช ด้วย เข้าไปจด ไปวาดรูป ไปดูวิธี เอานาฬิกาจับเวลาดูด้วย แล้วก็ จดๆๆๆๆๆๆ ก่อนกลับไม่วาย ขอบคุณพร้อมซื้อปลาทูติดมือ มา 10 เข่ง
รีบไปสะพานปลาทันที ซื้อปลาเหมือนเดิมอีก รีบบึ่งกลับมานึ่งปรากฏว่า แตกอีก ครานี้แตกอีกประมาน 80% ยิ้มไว้นายจิม สู้ๆๆ ออกขายตลาดอีก ครานี้ ได้ ตังค์มา 730 บาท มากกว่าเมื่อวานวุ้ยส์พยายามเข้านายจิม (ผมชอบพูดกับตนเองเสมอ)

วันรุ่งขึ้นไปใหม่อีกโรงปลาทูนั่นแหละ ครานี้ดุให้ละเอียด ต้องมีอะไรพลาดแน่ๆ และแล้วก็เจอ อ้อ อย่างนี้นี่เอง เค้าไม่ใช้ปลาสด แต่เค้าใช้ปลาแช่แข็ง ได้ทีละ ถามอาซิ่ม ว่าซื้อปลาที่ไหน ก้ ได้คำตอบว่า ลื้อก็ซื้อตามห้องเย็นสิ แล้วห้องเย็นอยู่ไหนละ ซิ่ม อาซิ่มตอบว่า อยู่ที่อั้วไง ลื้อนี่จริงๆเลย อั้วขายปลาฟรีซ ด้วย

ผมก็เลยซื้อปลาแกมา 2 แพ้ค /20 /40 โล เป็นเงิน 530 บาท แพงกว่าหน่อย ไม่เป็นไรนะ กลับมานึ่งๆๆๆ ได้ผลแหะ ครานี้ปริมาณการแตก 50/50 อิอิ ใจชื้น ออกขายตลาดอีก ครานี้ ขายโอเคเลย ได้เงิน มาทั้งหมด 850 บาท โอ้โหเกือบเท่าตัวแนะ ผมลองอย่างงี้อยู่ 7 วัน ลองผิดลองถุก บันทึกการทดลองเหมือนในห้องแลบเลย จดๆๆ จับเวลา ตวงส่วนผสม ครบ 7 วัน ปลาทูทั้งหมดไม่แตกเลย ดีใจจริงขายได้ 1100 กำไร 100%

ส่วนสูตร อิอิ ให้ง่ายๆได้ไง จริงมั้ยเพื่อนๆ รอตอบในตอนต่อไป วันนี้ใช้ โควตาครบ 3 แล้ว หมดไปกะตาย่านมัน
แต่ก่อนจบ ..ขอให้อ่านลึก ๆ มันมีวิธีคิด นำไปแอพพลาย กับการประกอบธุรกิจหรือแนวคิดใหม่ ในการจุดประกายทำให้เรามีกำลังสู้ในภาวะ เศรษฐกิจแบบนี้


...................................
ไม่ใช่เล่นตัวนะครับ จริงๆมันเป็นจิตวิทยาอย่างหนึ่ง และอีกอย่าง ถ้าผมตอบบอกสูตรขั้นตอนมันเยอะพอควร เดี๋ยวมันจะหลุดหน้ากระดาษ ทำให้ การเรียนรู้นั้นไม่ทั่วถึงคนทุกคนครับ ผมอยากให้เป็นวิทยาทาน นอกจากสูตร ปลาทู มันมีวิธีคิดในการแก้ปัญหา การตลาด ทำอย่างไร จะ ตัดคู่แข่งโดยไม่ตัดราคามีหลายๆเรื่องแฝงอยู่ ครับ

..............................................

มันมีขั้นตอน ตั้งแต่การเลือกปลา ไม่ใช่สักแต่ว่าปลาทูก็ทำได้นะครับ ปลาที่ไหน ปลากินอะไรเป็นอาหาร การจับปลาใช้อะไรจับ ยุบยับไปหมด รู้อะไรรู้ให้จริง พาตัวรอดครับ

..................
ทีเด็ด ของเรื่องนี้ไม่ใช่ที่สูตร ปลาทู แต่เป้นวิธีการทำตลาด ผมใช้หลักเดียวกับทักกี้ Dual trex ในการขายปลาทู
...........................
สูตรนี้ผมไม่ได้ให้ใคร มาตอนเศรษฐกิจตกต่ำ นี้แหละ เห็นเพื่อนแดงลำบากกัน สีอื่นก้ เอาไปใช่ได้นะ พี่จิมไม่หวง ก็เลยพูดเปรยๆในห้องกบ ราชดำเนิน ตาย่าน อยู่พอดี ก็เลยอยากเป็นลุกศิษย์ นะครับ
...............................
ปลาทุท้องแตก คือ เวลานึ่งแล้วท้องเป็นรู ไม่สวย ขายไม่ได้ราคา แถม แมงวันมันชอบตอม
....................
ก่อนอื่นต้องไปซื้อปลาที่ห้องเย็น จำไว้เลย ปลาสด คือปลาไม่สด ปลาไม่สด คือ ปลาสด มาแอพพลายกะการเมืองได้อีกแนะ
ปลาสด ขายตามท้องตลาด คือปลาที่อยู่ข้างล่างใต้ท้องเรือ เวลาจับปลาเค้าจะออกเรือตอนหัวค่ำ แล้วกลับมาเช้า ปลาที่จับก่อนจะอยู่ล่าง ปลาที่จับหลังจะอยู่บน ฉะนั้นปลาที่มีคุณภาพ จะอยู่ข้างบน ไม่ช้ำไม่ถุกทับ โดครงสร้างปลาจะแข็งแรง ปลาที่จะทำปลาทูนึ่งได้ต้องเป็นปลาอวนดำ อวนดำคืออวนด้าย ส่วนอวนลากทำด้วยสลิง ปลาที่จับมาข้างบน จะถูกส่งเข้าห้องเย็น และส่งออกไปขายเมืองนอก นี่แหละเปนสะอย่างนี้เมืองไทย คนไทยกินของไร้คุณภาพ เหมือน ปตท ให้คนไทยใช้ เอนจีวี

.................................
ต่อๆๆ แมงโม้ บินว่อน แล้วนายจิม เอิ้กๆๆ
อวนลากทำด้วยสลิงเวลาลากปลาจะช้ำ ไม่สวยนึ่งยากส์ ปลาทีจะทำเวลาซื้อที่ห้องเย็นเวลาเค้าเอาออกมา ตัวมันจะแข็งเหมือนน้ำแข็ง ปาหัวหมาร้องเองๆๆๆ เลยทีเดียว

ให้เอามือถู ๆๆ คราบน้ำแข็งบนตัวปลา โดยเฉพาะที่หลังของมัน ดูว่าสีอะไร ถ้าสีคลำ้้ หรือ ออกดำถึงดำมากถึงจะดี แสดงว่าปลานั้นกินดินเป็นอาหาร

ปลากินทรายหลังจะออกเหลือง เนื้อไม่มัน เวลานึ่งตัวจะยุบไม่พอง

เสร็จแล้วที่หลังของมัน จะมีจุด ให้นับจุดจนถึงหาง ยิ่งมีจุดมาก ปลามันมาก

ใต้ครีบที่หายใจก็เช่นกันมี 1 จุด ถ้าจุดนั้นสีดำเข้ม เจงเป้งเลย

แล้วเอามือลูบอีก ทีท้องปลา ดูว่า ซี่โครงมันกาง เห็นรอยซี่โครงหรือไม่ ถ้าเห็น โอกาศ ทีท้องจะแตก ง่ายมาก แต่มีวิธีแก้ ไม่ต้องกังวล อันนี้ต้องไปอ่านในตอน นึ่ง จะมีวิธีการแก้ไข

.......................
ครานี้เราได้ปลามาแระ บอกเคล็ดลับอย่างนึง ปลาทูมหาชัยไม่มีแล้ว เพราะมันซี้ม่องเซกกะน้ำเสียที่ปล่อยออกมา ปลาส่วนใหญ่มาจากแถบอันดามัน แถวสตูล นะครับ

จัดแจงเอาปลามาแช่น้ำ ประมาณ 10 นาที ให้น้ำแข็งละลาย ย้ำอย่าใช้น้ำอุ่น ปลาจะกระด้าง คอหักง่าย

เอากาละมังมา ใส่น้ำลงไปกะแช่ปลาตามจำนวนที่เราซื้อมาได้มิดตัว เอาเกลือ เม็ด อย่างดำ เกลือเลวนะครับ ละลายน้ำ ใช้อัตรส่วน 30 % ของน้ำหนักตัวปลา สำหรับมือใหม่ถ้าเราเก่งขึ้นใช้การชิมขณะเดียวกัน ต้องคอยสังเกตุปริมาณ ความเค็มที่ปลายลิ้นเราด้วย จำไว้เลยปลาเค็มมากท้องแตกยาก แต่ไม่อร่อยตัวจะแข็ง พอชำนาญ ค่อย ๆ ลดปริมาณเกลือลง จนได้ที่

ฉะนั้นถ้าปลามาไม่สวย ต้องใส่เกลือจัด ๆ ปลาทูที่ตามท้องตลาดยิ่งห่างไกล ความเจริญมากเท่าไหร เค็มอิอ่ายเลย

จากนั้นแคะไส้แล้วแช่น้ำเกลือ ไว้ 5 นาทีพอ เดียวเค็มจัด เคล็ดอีกอย่างนึงคือตอนดึงไส้ปลา ไม่เหมือนการดึงไส้ปลาทั่วไป

..................................

การดึงไส้ปลา ทั่วไปเราดึงออกจากทางครีบ ใช่ไหมครับ ส่วนปลาทูที่เราจะนึ่งให้ดึงออกทาง ปาก โดยการหงายมือซ้าย สำหรับ คนถนัดขวา เอาปลาหงายท้อง เอานิ้วชี้ กับนิ้วหัวแม่มือ ง้างครีบปลา ออก แล้ว เอานิ้วมือขวา นิ้วชี้ กับหัวแม่มือ อีกนั่นแหละ ค่อยดึงไส้ให้คะย่อนตามนิ้ว เบา ๆ ออกทางปากปลา ถามว่าทำไมทำอย่างนี้ เพราะว่าเราต้องหลีกเลี่ยงการเอามือไปถูกบริเวณ ท้องของมันและป้องกันครีบเหงือก หรือไหปลาร้าปลามันหัก ทำให้ง่ายต่อท้องแตก

เหนื่อยเมื่อยนิ้วแระ พักก่องแปปนึง

..................................
พอแช่ปลาเสร็จ เรามาเตรียมการ ต้มปลานะครับ ไม่ใช่ นึ่ง เอาน้ำเปล่ามาใส่ลงไปในหม้อ กะว่าประมาณ 1 เท่าตัวน้ำหนักปลาทั้งหมดที่นึ่งในครานั้น เอาเกลือใส่ลงไปอีก ต้มให้น้ำเดือดจัด ย้ำต้องเดือดจัด ถ้าไม่จัดปลาจะคาว

..........................

ที่เราเห็นหน้างอคอหัก จากรูปทีท่านปลาแดก เอื้อเฝื้อ จะอยู่ในท่อนนี้แระ

ปลา ทูจริงหน้าไม่งอคอไม่หักหรอกครับ เราตั้งใจทำให้มันหัก ที่ตั้งใจมันมีเหตุผล เพราะครีบปลาจะป้องกันพรายน้ำ้ที่เดือดเวลาต้ม ไปดันท้องของมัน ทำให้ท้องแตกอีก

ขั้นตอนการหักคอปลา คือขั้นตอนการจับปลายัดเข่ง เวลาเราจะจับปลาลงเข่งให้ทำเหมือนเวลาควักไส้ปลา หงายท้องปลาเช่นกัน จับมือเดียวกัน แต่มือขวาของเรานั้นเอานิ้วโป้ง ขวา สอดนิ้วเข้าไปในเหงือกปลา แล้วไปกดที่ข้อต่อกระดูกคอปลา ใช้นิ้วชี้ขวา อ้อมไปหลังหัวปลาแล้วหักลงมาเลยเราก็จะได้ปลาตามรูป แล่้วยัดใส่เข่งให้เข่งนั้นฟิตกับขนาดของปลา ดันไว้ไม้่ให้คืนตัว

เข่งปลาหาซื้อได้ที่ วัดตำหนัก จังหวัดนนท์ สนามบินน้ำนะครับ อ้าวบอกแหล่งขายอีกนะ

เสร็จแล้วเอาเข่งมาซ้อน ๆ กัน กะให้เวลาจุ่มลงไปในหม้อต้มให้มิดพอดี อย่าลอยเหนือน้ำ จากนั้นจุ่มเลยครับ ใช้เวลการจุ่ม 3 นาที ครึ่ง อย่านานกว่านั้นเดวเนื้อปลาจะแข็ง ชักมาดูหน่อย เห็นตาปลาจากสีดำกลายเป็นสีขาวเหมือนเม็ดสาคู ถือว่าใช้ได้แระ

.....................................
ที่ออสเตรเลียก็มีปลาทูนึงขาย แต่มาจากเวียดนามขี้ก็ไม่เอาออกเห็นแล้วจะอ้วก บางครั้งอยากกิน ก็จะไปซื้อปลาทูแช่แข็งมาแต่ใช้แช่ในน้ำปลาหนึ่งคืนแล้วเอา มานึงเหม็นตลบอบอวล ถ้าทำน้อยก็พอได้กิน ตอนมาอยู่ใหม่ๆเห็นส่งมาจากบ้านเราอร่อยดี สูตรแช่น้ำปลาแม่ทิพย์ค้นหาในเว็บครัวไทย ยังดีกว่ากินดินหน่อยหนึ่ง
................................

ยังไม่จบ ต้มน้ำสุกเย็นไว้หม้อนึง เอาน้ำสุกนะราดตัวปลา ให้สะดุ้ง หนังปลาจะตึงสวยงาม ป้องกันแมงวันด้วย แค่นี้ก็วางแผงขายได้แล้วครับ

.................................
ไม่ใส่อะไรเลย น้ำกับเกลือล้วน ๆ ครับ

...................
เคล็ดอยู่ที่ตัวปลา ยิ่งปลาที่แช่ ฟรัีซ สดมากเท่าไหร่ ยิ่งดี ปลาที่ขึ้นมาใหม่ ๆ ไม่ต้องทอดจิกกิน หรือ ทานกับขนม จีน หรอย จังฮู้
.................
ครอยากฝึกแนะนำให้ใช้ปลาตามท้องตลาด นั้นแหลดีครับ นึ่งยาก แต่ถ้านึ่งได้ดี ถือว่าเซียน เลือกปลา อย่างที่ผมบอกไปตลาดดูปลาสด เหงือกแดง ตาใสดำ ไม่มีเลือด ตัวใสเป็นตะกั่วเลยยิ่งดี เอามาลองฝึกดูทีละโลก็ได้
.........................
เชื่อหรือไม่ว่าราคาปลาสดตัวละ 8 บาทไม่เกินนั้น มีน้ำหนัก 4-6 ตัวโลที่เราเห็นตัวละ 30- 40 บาทนั่นแหละ

ส่วนปลาตัวเล็กเข่งละ 10 บาท 3 ตัว มีน้ำหนักตัวเพียง 17 ตัวโล ปลาเข่ง ละ 20 บาท 3 ตัว ปลามีน้ำหนัก 13-14 ตัวโล

ปลา สามตัว 25 บาท 12 ตัวโล
ปลา 3 ตัว 30 10 ตัวโล น้องนั้นมาซอยเอา เพื่อทำกำไร และยุทธวิธีการขาย

การทำปลาทูนึ่ง ขายเข่งทิ้งอีกเข่งก็ กำไร ( ต้องทำเองนะครับ)

..................................
ขอบคุณมากๆครับกำลังจะไปอเมริกา1ปี กังวลว่าจะหาปลาทูนึ่งที่ไหนกิน ลองใช้ปลาอย่างอื่นได้ไหมครับ
..........................

เมกาก็มีปลาทู ครับ ลองทำขายที่ เมกา ส่งร้านอาหารไทยซิครับ
ชื่อของปลาทูทางวิทยาศาสตร์ คือ Short body mackerel
ถ้าหาไม่ได้ เอา Long body mackerel
หรือ ปลาทูลัง ถ้ายังไม่ได้อีก เอาเข้าไป หาปลาตระกูลปลาทู นั่นคือ ปลาซาบะ ปลาซาบะ คือปลาทุชนิดหนึ่ง แต่ที่ตัวมันยาว มันดำเพราะมันอยู่ในน้ำลึก แสงแดดส่องไม่ถึงทำให้ตัวมันดำ และที่ตัวใหญ่ยาว ก็สาเหตุเดียวกันน้ำลึกกว่าจะโผล่มาผิวน้ำหายใจ ลำบากเลยต้องมีน้ำอดน้ำทนมากหน่อยครับ เอาสุดท้ายหาไม่ได้ ปลาทูน่า หรือ ปลาโอนั่นแหละครับ

.........................

Indian mackerel คือปลาทูที่ขายอยู่ในอเมริกาค่ะ
สายพันธ์เดียวกับ Indo-Pacific mackerel หรือปลาทูในอ่าวไทย
รสชาติเดียวกันด้วย เพียงแต่วางไข่คนละมหาสมุทรเท่านั้น
ระหว่างมหาสมุทรอินเดีย หรือแปซิฟิก วางไข่มหาสมุทรไหน หรือจับได้ที่ใดก็เรียกชื่อตามนั้น


.......................

ชื่อห้องเย็นนะครับ

-ปลาทูอินโดเกรดเอของชัยนาวีจำหน่ายราคาพิเศษ สนใจติดต่อ โทรฯ 086-8865185 หรือ 02-2785370-1

-ปลาทูแช่แข็งขายจากห้องเย็นโดยตรง สนใจติดต่อ 089 1543392
หรืออันนี้เลย มีเพียบ เข้าไปที่ www.dit.go.th/markets คลิก คลังไซโล เข้าไปที่หัวข้อ ราย ชื่อผู้ประกอบกิจการในปัจจุบัน เลือก กิจการห้องเย็น
.........................

เอาละครับเดี๋ยวผมจะไปซื้อปลาทูสด มาต้มพริกสด ก่อนว่าแล้วหิวเลย

นิทาน เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อนัตตาบนความเป็นอัตตา โลกจะหมุนเวียนเปลี่ยนไปเพียงใด ตัวกูก็เป็นของกู พี่น้องทุกคน สู้ๆๆ ความมานะ อุตสาหะ เท่านั้นที่จะพาชีวิตเราผ่านมรสุมในครั้งนี้ได้ สวัสดีครับเดี๋ยวเจอกันกระทู้หน้าพรุ่งนี้ จะมาบอกหลักคิดการตลาดให้ฟัง บ้ายบาย


.......................
การทอดปลาให้อร่อยหนังไม่ติดกระทะ ต้องเอาปลาแช่น้ำเกลือก่อน ครับ แต่ถ้าปลาทุนึงไม่ต้อง ปลาอย่างอื่น หรือไก่ อะไรก็แล้วแต่ถ้านึ่งก่อน ออกมาจะสวยงาม
ทอดปลาน้ำมันต้องเยอะ ห้ามขี้เหนียวน้ำมัน ข้อสำคัญน้ำมันห้ามร้อนจัด ใช้ไฟกลางใจเย็นๆครับ ทอดจนข้างมันเหลืองแล้วค่อยๆพลิก แง้มๆก่อนละครับอย่าใจร้อน เดวหนังจะลอกไม่สวย
ทอดปลาต้องให้หัวมันกรอบ เพื่อนเราจะได้กินหัวกินหางกินกลางตลอดตัว คนมันงก นะครับ เพราะฉะนั้นต้องแช่ในน้ำมันจนมิด
งานทำกับข้าว เป็นทั้งศาสตร์ และศิลป คนเป็นนักธุรกิจที่ดีได้ ส่วนใหญ่ ชอบทำกับข้าวทั้งนั้น ครับ แต่ขี้เกียจทำให้ หนูทำให้ หรือสาวทำให้ เวลาสาวยืนทอดปลา เราจะได้โอบจากข้างหลังแล้ว จุฟฟฟไง
............................

ว้าว!!!!! แบบนี้เรียกว่าเรตติ้งกระชูด เซพกระจาย
ขอบคุณท่านจิมโบกระทู้นี้เป็นวิทยาทานเลยครับ
ท่านใดอยากได้สูตรน้ำพริกกะปิไว้กินกับปลาทูบ้างละครับ
สูตรมีดังนี้ครับ

-กะปิ 2 ช้อนโต๊ะ
-น้ำร้อน 2 ชต.
-กระเทียมปอกเปลือกซอยหรือสับเป็นชิ้นเล็ก 1 ชต.
(แนะนำให้ใช้กระเทียมกลีบเล็กจะมีกลิ่นกว่ากลีบใหญ่)
-กุ้งแห้งป่น 1 ชต.
-พริกขี้หนู 10-15 เม็ด
-น้ำมะนาว 3 ชต.
-น้ำปลา 1 หรือ 1+1/2 ชต.
-น้ำตาลปิ๊บ 1 ชต.

วิธีทำ

-โขลกพริกกระเทียมกับกุ้งแห้งให้ละเอียด
-เอากะปิกับน้ำร้อนผสมกันละลายให้เป็นเนื้อเดียว
(น้ำร้อนจะทำให้กะปิจะไม่กลิ่นแรงมาก)
-ใส่ส่วนผสมทุกอย่างเข้าด้วยกัน
-โรยหน้าด้วยพริกขี้หนูกับมะเขือพวง
(จะให้แซ่บกว่าต้องมีมะอึกซอยโรยหน้าด้วย)
เสร็จแล้ว!! เชิญทุกท่านทานร่วมกับปลาทูของท่าน "จิมโบ" ได้เลย

...............................
http://www.prachataiwebboard.com/webboard/wbtopic2.php?id=823210
วิชี่นในการประกอบธุรกิจของผมเหมือน ก้อป มาจาก ทักกี้ แต่ที่จริงผมไม่ได้ก้อบมันบังเอิญ อาจจะเป็นเพราะว่าผมเกิดลักขนาเดียวกันกับท่านทักกี้กระมัง ผมคิดนอกกรอบมาตั้งแต่เรียนหนังสือ ทำอะไรมีเป้าหมายตลอดทั้งฃีวิต

ผมกะว่าถ้ามีคนอยากฟังผมจะเขียนไปเรื่อย ๆ จนมาถึง ณ ปัจจุบัน ซึ่งผมประกอบธุรกิจ รับจ้างประกอบของให้ ออสเตรเลียส่งขายเยอรมัน มูลค่างาน 300 กว่าล้าน ตามด้วยฐานเจาะน้ำมัน จากนั้นจะวนมาถึง ก่อนเป็นปลาทูนึ่ง ผมทำอะไรมาบ้างทำธุรกิจอะไร ทำอย่างไร ผมเป็นผจก และเจ้าของกิจการตนเอง ไม่ใช่ทุนพ่อแม่ ตั้งแต่อายุ 20 ต้น ๆ ทั้งนี้ทั้งนั้นอยู่ที่กำลังใจ และเพื่อน ๆ ทุกท่าน ที่อยากฟังหรือไม่

...................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น